«Vyvaliła cycku ŭ hramadskim miescy!» Novy chalivar u sacsietkach
U sacyjalnych sietkach apošnija dni razharełasia sapraŭdnaja sprečka pamiž žančynami: ci narmalna heta karmić niemaŭla hrudziami ŭ hramadskich miescach?
Pačałosia ŭsio z vykazvańnia mastački Niki Sandras, jakoje vyklikała rezkaje abureńnie mnohich mam. Tak moža pisać tolki žančyna, jakaja sama nie hadavała dzicia, pisali jany. U vyniku Sandras vymušanaja była źniać pieršy post i pastavić novy:
Amal usie mamy vykazalisia za toje, što hatovy karmić dzietak dzie i jak zaŭhodna, aby dzicia nie płakała. Pry hetym, reakcyja ludziej na heta byvaje absalutna roznaj.
«U handlovym centry sadžusia na kanapu, torbaj prykryłasia. A tut chłopiec małady, hadoŭ dvaccaci piaci, prosta nachabna, uščylnuju padyšoŭ da mianie — z telefonam zdymaje mianie na videa. Ja navat nie zrazumieła spačatku, čaho jon choča. Ihnaruju jaho kamientary, zasiarodziłasia na dziciaci, a sama ledź nie płaču ad prynižeńnia», — dzielicca svaim niehatyŭnym dośviedam adna z žančyn.
Žurnalistka Alhunia Kamiahina, mama piacimiesiačnaj dački, da karmleńnia ŭ hramadskim miescy stavicca tak:
«Ja karmlu ŭ hramadskich miescach. Prykryvajusia chustačkaj. Časam navat nie vidać, što my kormimsia. Mnie niejak plavać na tych, kaho heta razdražniaje. Mianie voś razdražniajuć pjanyja mužyki za susiednim stolikam u kafe, naprykład. Jašče nie chapała, kab ja saramliva šukała miesca, dzie pakarmić dzicio».
«Mnie niekamfortna, kali chtości kormić hrudźmi pobač sa mnoj, — raskazvaje Julija. — Na moj pohlad, heta praces intymny, ja da hetaj čužoj intymnaści nie hatovaja.
Zrazumieła, što byvajuć situacyi, kali takoha nielha paźbiehnuć: naprykład, u miescy, dzie niama nijakaj prydatnaj prastory dla karmleńnia. Ale ja niaredka baču, što žančyny prosta pavodziać siabie tak, jak zručna im, nie zadumvajučysia ab pošuku kampramisu ź inšymi ludźmi. Niejak u nas u haściach była siamja z maleńkim dziciem. Darosłyja siadzieli abiedali. Mały vydatna hulaŭ. Zatym mama, nie ŭdakładniajučy ni ŭ kaho, ci budzie taki padychod darečny, prama za ahulnym stałom ahaliłasia i stała karmić dzicia. Pry hetym pobač byli jašče niekalki pakojaŭ, dzie možna było heta zrabić. Joj prosta było tak zručna. A inšym ludziam za stałom — nie».
Svajo mierkavańnie na karmleńnie ŭ hramadskim miescy vykazała i žurnalistka, i taksama mama, Maryja Malevič: «Ja nikoli nie bačyła žančyn, što kormiać na vulicy. Sprava nie ŭ tym, što ich niama. Sprava ŭ tym, što ja nie pryhladajusia da ludziej navokał. Tamu mnie niezrazumiełyja hetyja załomanyja ruki «kormiać na dvare». Blin, nie leź u čužy stanik, i ŭsio budzie ok».
A jak ličacie vy, karmić hrudziami ŭ hramadskich miescach prystojna?
