Някляеў. Адзін

Чужы чужым — яны знайшлi свайго,
Не свой сваiм — яны пайшлi з чужымi,
Не тузайся нi з тымi, нi з другiмi.
Як ты адзiн — ты больш за аднаго.

У высi птушка,
Рыба ў глыбiнi,
Вандроўнiк на фантомным небакраi,
Як ты адзiн — ты не змарнуеш днi
На тое, каб спазнаць законы зграi.

Як ты адзiн — аднойчы ўночы ты,
Угледзеўшы iмгненны след каметы,
Уцямiш таямнiцу пустаты,
З якой Гасподзь саткаў усе Сусветы.

Як ты адзiн — ты боскай тканкi нiць
У вушка голкi зловiш i, быць можа, 
Пустое станеш ткаць, пустое шыць, — 
Як ты адзiн,
Як Бог у тым паможа.

Уладзімір Някляеў, facebook.com

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару
«Нашай Нівы» ў ТГ

0

0

0

0

0

0