«It's my life»

Tancavali ŭsie: hledačy, arhanizatary, barmeny. U Minsku prajšoŭ «Supierdyskač-90» z Doktaram Ałbanam, Snap!, 2 Unlimited, Ice MC…

Takich šyrokich, ščyrych uśmiešak u «Minsk-Arenie» nie było ni na fajer-haścinach «Ramštajna», ni padčas śloznych stohnaŭ «Skorpijonz». Takich pa-sapraŭdnamu viasiołych biełarusaŭ nie było nie adnym dziaržaŭnym śviacie ni na adnym publičnym śviatkavańni. Tysiačy biełarusaŭ

z tancami i padpieŭkami ŭspaminali 90-yja: i padpiavali: «Kokodžambo, je-je-je», «Its maj łajf!» i «Noŭ, noŭ, noŭ noŭ limit».

Tancavali ŭsie: hledačy, arhanizatary, barmeny. Nie tančyła adno vajary śpiecnaza, jakija svaimi rejdami ŭ natoŭp nahadvali milicyjanieraŭ 90-ch, što na školnych dyskatekach vyciahvajuć asabliva niećviarozych tancoraŭ. Ad tadyšnich časoŭ śpiecnazaŭcaŭ roźniła chiba forma: tady ž na milicyjantach byli zialonyja mundziry i «Pahonia» na kukardzie. A tak — «Supierdyskač 90-ch» nahadvaŭ mašynu času. Čym? Dyk chacia b časam: dyskateka ŭsio roŭna jak ŭ pijanierskich łahiery pačałasia, a 19-j i skončyłasia da poŭnačy. Stalejšyja žančyny byli apranuty modna, pa-sučasnamu, dziaŭčaty maładziejšyja — u modnym styli 90-ch ci toje, što, na ich dumku, nazyvajecca 90-ymi, da jakich trochi miašalisia 80-ja i 70-ja. Chacia ŭ ciamrečy było čaściakom ciažka raspaznać, što tut mama, a chto dačka.

Arhanizatary parupilisia, kab usio nahadvała 90-ja. Naprykład viadoŭcy, šoŭmeny Kłaŭs Miuler i Źmicier Šunin, zaklikali, kab usie stali ŭ koła, jak toje viałosia na dyskatekach 90-ch i paskidali ŭ siaredzinu svaje torby. Anansujučy čarhovuju pieśniu, nahadali stary biełaruski prykoł: «Jakaja pieśnia na biełaruskuju movu pierakładajecca, jak «Nikomu, nikoli, ničoha»? Adkaz — pieśnia hurtu 2Unlimited No limit, dzie ŭ prypievie hučyć «No, no, no!»

Sami zorki 90-ch pryhadali maładość — uklučyli prymadon-supierstaraŭ i tamu na kalektyŭnuju presavuju kanfierencyju nie pryjšoŭ nichto. Za ŭsich adduvaŭsia Ice Mc (heta jaki pra Rainy day piaje). Sp-r Ajs byŭ vielmi palitkarektnym i łahodnym: na pytańnie «Ci adčuvaje jon, što faktyčna hraje retra?» — adkazvaŭ, što «nie, bo ŭ śviecie ŭsie ŭvohule źviartajucca da 90-ch». Na špilku, «ci adčuvaje jon, što jaho prychilnicy trochi pastaleli?» — skazaŭ, što «cenić svaich prychilnic ŭ kožnym vieku». U dadatak paśla tłumačeńniaŭ pierakładčycy pra čysta postsaviecki termin, «karparatyŭ», zamataŭ hałavoj: «Noŭ, nu što vy, ja nie śpiavaju na takich imprezach!». Vystupoŭcy, jakija mieli pa paŭhadziny vystupu — taksama viedali technika raspaleńnia žarściaŭ. Pačynali i zakančavali chitami.

Uvohule, supolnyja vystupy ŭ vyhladzie dyskateki 90-ch daŭno ŭžo praktykujucca ŭ Jeŭropie, a taksama va Ŭkrainie i Rasii. U Biełarusi heta navinka: datul u nas prajšli adno dyskateki «SSSR», dzie hrali razmaityja VIA savieckich časoŭ. Adnak arhanizatary paabiacali, što ŭvosień biełarusam palehčać ich zdolnaść pryhadvać minułaje i ŭvosień zładziać novuju retra-dyskateku, užo z rasijskimi eks-zorkami ŭłučna.

Sieans masavaha «Uspomnić usio» u Minsku adbyŭsia. Treba kanstatavać, što jany, tyja 90-ja — mocnaja reč, tak by mović, got a power, i minułaje — častka žyćcia, što parobiš, jak kazaŭ toj, it's my life.

Lavon K, foty Natalli Čarkiesavaj, news.open.by

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj
ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru
«Našaj Nivy» ŭ TH

0

0

0

0

0

0