Kresła Bykava zamiest ušackaha muzieja trapiła ŭ minski FOTA
U kastryčniku movananoŭcy padaryli hetaje kresła Muzieju-siadzibie Vasila Bykava, što ŭ Byčkach. Adnak padarunak chutka viarnuli nazad, bo, jak tłumačyli miascovyja čynoŭniki, vałanciory parušyli zakanadaŭstva ŭ halinie muziejnaj spravy.
Da restaŭracyi i paśla. Fota bellitmuseum.by.
Dziakujučy namahańniam supracoŭnikaŭ Dziaržaŭnaha muzieja historyi biełaruskaj litaratury kresła viarnuli ź Viciebščyny ŭ Minsk. Ciapier jano zachoŭvajecca ŭ fondach muzieja. Ekspanavać jaho płanujecca albo ŭ Dziaržaŭnym muziei historyi biełaruskaj litaratury, albo ŭ jaho filijale Muziei-dačy Vasila Bykava ŭ Ždanovičach. Ale ŭ pryjarytecie zastajecca radzima piśmieńnika — Muziej-siadziba Vasila Bykava ŭ Byčkach.
Kaliści hetaje vienskaje kresła znachodziłasia ŭ byčkoŭskaj panskaj siadzibie. Paśla revalucyi tam adkryli škołu, i na im siadzieŭ nastaŭnik. Paźniej škołu zakryli i miascovyja žychary pačali jaje raźbirać. Vasil Bykaŭ ź siastroj Valancinaj taksama pajšli ŭ siadzibu i prynieśli adtul hetaje kresła. A kab nichto nie zapadozryŭ, što jaho ściahnuli sa škoły, Vasil, na zahad baćki, vyrazaŭ z abodvuch bakoŭ na śpincy jaho inicyjały «B.V.Ch.» — Bykaŭ Vładzimir Chviedaravič.
Kali stvaryli Muziej-siadzibu Bykava, svajaki piśmieńnika prynieśli hetaje kresła, ale jaho nie ŭziali. U kresła brakavała nožki, śpinka była pałamanaja, nie było siadzieńnia, voś i vyrašyli takoje «łamačča» nie brać. Kali pra heta daviedaŭsia Siarhiej Šapran, prapanavaŭ jaho adšukać. Kresła znajšłosia ŭ dryvotni bratavaj Bykava Antaniny Alaksandraŭny. Majstar Jaŭhien Zarubajka ŭziaŭsia jaho adnavić i zrabiŭ heta biaspłatna.
Čynoŭnikam siurpryz nie spadabaŭsia: padoranyja Muzieju-siadzibie Bykava rečy chočuć viarnuć nazad
