«Heta podłaść». Dačka rasijskaha akciora Maškova, prychilnika Pucina, vykazałasia pra baćku
Maryja Maškova — rasijskaja aktrysa, jakaja apošnija hady žyvie ŭ Amierycy. Jaje baćka, viadomy akcior Uładzimir Maškoŭ, aktyŭna padtrymlivaje dziejnuju ŭładu ŭ Rasii. Jon vystupaŭ na mitynhu ŭ «Łužnikach», paviesiŭ Z na teatry, jakim kiruje. U intervju Juryju Dudziu dačka razvažaje, čamu baćka tak siabie pavodzić.
Maryja Maškova. Skrynšot: jutub-kanał «Vdud́»
Jana raskazała, što zdymałasia ŭ prajekcie pra Druhuju suśvietnuju vajnu dla telekanała «Rasija». Ale kali pačałasia vajna, vyrašyła, što viartacca da hetych zdymak nie budzie.
Maryja tłumačyć, čamu nie stała maŭčać.
«Mianie padtrymaŭ vielmi [sacyjołah] Hryhoryj Judzin, jaki patłumačyŭ, u čym sutnaść prapahandy.
Sutnaść prapahandy nie ŭ tym, kab kahości ŭ čymści pierakanać, a ŭ tym, kab zmatyvavać ciabie ničoha nie rabić. Lubaja pasiŭnaść — i my skatvajemsia ŭ tatalitarny režym. Ja nie viedaju, ci my ŭžo skacilisia, ale jedziem z horački, navat biez kartonki pad s**kaj».
«Ja nie zhodnaja z tatam. Toje, što jon ciapier padtrymlivaje, — heta podłaść. I toje, čym jon ciapier zajmajecca, — heta podłaść, i toje, jak jon dazvalaje sabie kamunikavać ź ludźmi, — heta podłaść. Ale pry hetym ja jaho vielmi lublu, i heta moj tata», — kaža aktrysa.
Uładzimir Maškoŭ u «Łužnikach» na mitynhu 18 sakavika 2022 hoda. Skrynšot: Pieršy kanał
Jana zhadvaje niadaŭniuju razmovu z baćkam pa telefonie.
«U hetaj razmovie jon mnie skazaŭ terminova viartacca, brać dziaciej. Jon vielmi namahaŭsia pačuć mianie, ja namahałasia pačuć jaho. Jon zadavaŭ mnie pytańni, ja zadavała pytańni. Sprabavała zrazumieć, što jon dumaje. Ja pytała, chto pačaŭ vajnu, dzie nacysty, raskazvała pra svoj vopyt va Ukrainie. My adno adnaho nie zrazumieli, ale apošniaje, što ja ad jaho pačuła: «Maša, ja ciabie lublu». Ja kali pabačyła jahony vystup [na Łužnikach] — prosta spałochałasia za jaho. Ja spałochałasia: što budzie, kali ruskija ludzi daviedajucca praŭdu, što budzie kankretna ź im, z maim tatam?»
«Luby pośpiech takoha maštabu — heta, kaniešnie, vyprabavańnie i surjoznaja spakusa. Mnie zdajecca, što jon zhubiŭ ludziej, jakija mahli jamu skazać: «Vałodzia — tarmazi!» — razvažaje Maryja Maškova.
Jana ličyć, što jaje baćka ščyra vieryć u toje, što kaža.
«Ja viedaju, jaki jon haračy čuvak. Kali heta tak, heta nadzvyčaj trahičnaja historyja. Kali jon daviedajecca praŭdu — budzie vielmi baluča. Ja nie mahu sabie ŭjavić, što heta ŭhoda z sumleńniem, tady zusim sumna, ja mocna rasčarujusia, kali heta ŭhoda».
Što, kali ŭ budučym sudzić buduć nie tolki Pucina, ale i tych, chto dapamahaŭ u raspaŭsiudzie prapahandy, u tym liku Maškova?
«U mianie ŭźnikła pytańnie, što mahu ja, jak dačka, jakaja maje składanyja adnosiny z baćkam, ale jakaja jaho lubić, zrabić dla jaho, kali heta spatrebicca. Ja vyśvietliła dźvie rečy. Pieršaje — kali ŭ mianie budzie pašpart ZŠA, ja zmahu padać dakumienty na ŭźjadnańnie ź siamjoj i zabrać tatu, kali jon zachoča. Nu, kaniešnie, kali jamu dazvolać uźjadnacca pry takich abstavinach.
A druhi varyjant… Ja ŭjaviła: dapuścim, u Rasii revalucyja. Niechta inšy prychodzić, i vyvodziać u Maskvie ludziej, jakija adkazvali za prapahandu i za strašnyja litary na teatry. Ja ŭjaviła, što ja mahu prosta pryjechać i skazać: «Chłopcy, nu va ŭsich byli svajaki, jakija zabłytalisia, davajcie budziem lepšymi za papiarednikaŭ».
Heta, mabyć, ujaŭleńni dački ab idealnym śviecie, ja razumieju, ale šukaju varyjanty, jak mahu».
Aktrysa dapuskaje dumku, što moža bolš nie viarnucca ŭ Rasiju.
«Prosta dumaju, jak Brodskaha nie puścili na pachavańnie da mamy. Pra babulu dumaju, pra dziadulu».
