23.04.2019 / 10:19   Rus Łac Bieł

U Minsku znoŭ pakažuć śpiektakl ukrainskaha režysiora pa «Prudku» Horvata, jaki raniej sabraŭ anšłah

29 krasavika ŭ kulturnym centry «Korpus» adbudziecca pakaz śpiektakla «Hetamy» pa knizie Andreja Horvata «Radziva Prudok». Pastaviŭ jaho ŭkrainski režysior, mastacki kiraŭnik Kijeŭskaha teatra na levym bierazie Dniapra Stas Žyrkoŭ. U ralach — maładaja kamanda z roznych minskich teatraŭ.

«Hetamy».

«Radziva Prudok» Andreja Horvata — adzin z hałoŭnych biełaruskich litaraturnych biestseleraŭ apošnich hadoŭ. Jon raspaviadaje pra samoha aŭtara, jaki kaliści pracavaŭ u Minsku, ale, rasčaravaŭšysia ŭ staličnym žyćci, pierajechaŭ u paleskuju viosku Prudok, kab adnavić dom svajho dzieda i viarnucca da svaich karanioŭ.

Praca nad śpiektaklem «Hetamy» pačałasia ŭvosień 2018 na majstar-kłasie ŭ miežach Mižnarodnaj teatralnaj akademii ŭ Miunchienie, arhanizavanaj sajuzam moładzi ŭ Niamieččynie JunOste.V. U śpiektakli zaniatyja biełaruskija akciory: Andrej Novik, Darja Novik, Źmicier Davidovič, Mikałaj Stońka, Vasil Bojdak, Anton Žukaŭ, Illa Jasinski.

«Hetamy».

Stas Žyrkoŭ, zasłužany artyst Ukrainy, režysior: «Ja paznajomiŭsia z tvorčaściu Andrusia Horvata, kali patrapiŭ na śpiektakl «Radziva Prudok» u Minsku. Tady ž mnie padaryli hetu knihu sa słovami: «Heta tabie, Stas, ad biełaruskaj intelihiencyi». A ŭžo letam pavinien byŭ vykładać majstar-kłas pa sučasnym dramatyčnym teatry ŭ miežach teatralnaj akademii ŭ Miunchienie.

Kali ja daviedaŭsia, što da mianie na kurs zapisalisia ŭsie biełarusy — vyrašyŭ: što ž stavić ź biełarusami, kali nie «Radziva Prudok»! My znajšli ahulnyja kropki sudakranańnia, toje, što abjadnoŭvała i było blizka akcioram, što chvalavała mienavita ich — ułasna z hetaha i naradziŭsia śpiektakl «Hetamy». Historyja, jakaja kali nie znajomaja kožnamu, to dakładna cikavaja i zachaplalnaja, dziakujučy svajoj adkrytaści i ščyraści pieražyvajemych pačućciaŭ i situacyj».

Biełaruskaja priemjera śpiektakla «Hetamy» adbyłasia naprykancy sakavika na fiestyvali «Mart kantakt» u Mahilovie. Tady ž adbyŭsia pieršy pakaz «dla svaich» u Minsku, jaki sabraŭ anšłah biez rekłamy. Ciapier buduć adrazu dva pakazy ŭ adzin dzień.

Varta padkreślić, što «Hetamy» — heta inšaje pračytańnie knihi «Radziva Prudok». Bolš emacyjnaje i dynamičnaje — ažno da kryku. I z bolšym akcentam na toje, što Horvat i jaho hieroi — heta ŭsie my.

Mierkavańni pra śpiektakl

Alaksiej Strelnikaŭ, teatralny krytyk: «Stas Žyrkoŭ vielmi dobra pracuje najpierš z formaj. U čytańni teksta jon idzie ad rytmu hučańnia dyjałohaŭ, dzieści navat zanadta ŭźvinčvajučy tekst, a dzieści jašče — niby adpuskajučy hledača na liryčnaj nocie. Akciory honiać napierad, nie davajučy hledaču ani pieradychnuć, ani paplaskać u dałoni. I niečakana ŭ hetaj honcy, byccam u chutkaj źmienie kadraŭ u kino, pačynaje vymaloŭvacca niešta niaŭłoŭnaje pra Horvata, pra što my ŭsie havorym-havorym, ale, mnie zdajecca, pakul nie sfarmulavali da kanca».

Darja Piatrovič, teatrałka: «Kali vam patrebny enierhietyk dla chutkaha zaradu badzioraści, «Hetamy» — toje, što vam dakładna dapamoža. Vas budzie kidać z krajnaści ŭ krajnaść. Tolki što śmiajalisia ŭsłych, a praź imhnieńnie płačacie. Takija rezkija pierachody nie dajuć vam vypaści ź dziei i kancentrujuć maksimalna. Paśla zvyšchutkasnych 57 chvilin chočacca abdymacca i ruchać hory».