Archibiskup ab movie ŭ Kaściole
Učora, jak i planavałasia, adbyłasia pres-kanferencyja archibiskupa Tadeuša Kandrusieviča. Byŭ tam i karespandent “NN”, i tut užo źmieščany adpaviedny materyjał. Ale ja maju niešta dadać da hetaha. Z błohu a. Alaksandra Šramka
Učora, jak i planavałasia, adbyłasia pres-kanferencyja archibiskupa Tadeuša Kandrusieviča. Byŭ tam i karespandent «NN», i tut užo źmieščany adpaviedny materyjał. Ale ja maju niešta dadać da hetaha.
Jak ni dziŭna, na praciahu ŭsioj kanferencyi nie prahučała nivodnaha pytańnia nakont pohladaŭ mitrapalita na moŭnuju palityku Kaścioła. Bo jość roznyja ŭjaŭleńni nakont taho, jakomu moŭnamu napramku novym archipastyram budzie addavacca pieravaha, biełaruskamu ci polskamu. Pryjšłosia mnie potym padyjści i zapytać na hety kont ekskluziŭna. Voś što adkazaŭ archibiskup Tadevuš Kandrusievič:
Kali mianie pytalisia ŭ Rasii, jakaja maja rodnaja mova, to ja adkazvaŭ – ja chryścijanin. I ja chaču zastavacca chryścijaninam dla ŭsich. Z tym, što my musim budavać biełaruski Kaścioł. Ale ŭ jakim znojdziecca miesca dla ŭsich. Jak, naprykład, da mianie pryjšli hišpancy – 1600 podpisaŭ –žadajem pa-hišpansku Imšu. I ja pa usiamu śvietu šukaŭ śviatara, jaki b moh słužyć pa-hišansku, i jon musiŭ być i z Hišpanii, kab kultura taja była. Voś i tut, moža, zaŭtra pryjduć hišpanamoŭnyja studenty. Ci, naprykład, afrykancy. Ja specyjalna vyśviaciŭ u Maskvie dvuch afrykancaŭ, jakija zakončyli instytuty, pracavali inžynerami. Dva afrykancy śviatary ŭ mianie. Bo afrykancaŭ šmat – chto zmoža ź imi pracavać? Ale to byŭ rasiejski kaścioł, a tut musić być biełaruski kaścioł.
Navat kali pajaviacca žadajučyja malicca, naprykład, pa-rasiejsku?
Nu jak pa-rasiejsku, to taksama budziem viedać. My musim być adkrytyja! Ale nieviadoma, kolki ich budzie. Vielmi časta tak byvaje - my žadajem toje i toje, a jak da spravy, to nikoha niama. Treba hladzieć, jak jano jość. Śviatyj Pavał kaža, što niama ni hreka, ni judeja ŭ Kaściole. My musim być adkrytyja dla ŭsich. Bo, viedajecie, zaraz druhoje zapytańnie. My kažam, što ŭ Kaściole šmat ludziej. A ŭsio-taki ich mała… I ich stanovicca ŭsio mienš i mienš, u toj samaj Eŭropie ŭsio mienš stanovicca, i va ŭsim śviecie mienš stanovicca… Treba vieści baraćbu za dušy čałaviečyja. Nu a havoryć čałaviek na niejkaj movie, dyk što - niachaj havoryć… Ale Kaścioł - biełaruski.
Ahulnaje majo ŭražańnie takoje, što archibiskup Tadevuš Kandrusievič budzie imknucca niejak bolš ažyŭlać kaściolnaje žyćcio, ale tak, kab nia stracić spryjalnyja adnosiny ź dziaržavaj. Navat naadvarot – bolš hetuju spryjalnaść raźvić. Darečy, na ŭračystaści zaprošany i prezydent Łukašenka. Ale naŭrad jon pryjdzie, ja dumaju. Bo kali jon kudyści idzie, to pierad hetym niekalki dzion idzie padrychtoŭka słužby biaśpieki, čaho my nia bačyli. Tadevuš Kandrusievič šmat kazaŭ pra supracoŭnictva ź dziaržavaj, pra dyjaloh z usimi … Ale kali ja zapytaŭ, ci nia budzie tady supracoŭnictva i z apazycyjaj, bo heta taksama značnaja častka hramadstva, to čamuści hetaje pytańnie mitrapalita vielmi naśmiašyła, i praź śmiech jon adkazaŭ: «Dazvolcie mnie nie adkazvać na hetaje pytańnie».
Ale skažu ščyra – pry ŭsim tym pakul čysta subjektyŭna novapryznačany katalicki archipastyr u mianie vyklikaje sympatyi. I ja dumaju, što pry lubym raskładzie jahonaje słužeńnie pryniasie ŭ Biełaruś niejki śviežy strumień. Bo časta sama pa sabie asoba maje bolšaje značeńnie, čym toje, jak jana budzie siabie pavodzić. Navat naprykancy razmovy ja ŭziaŭ ŭ jaho błahasłavieńnie, što raniej nikoli nie rabiŭ ŭ dačynieńni da katalickich biskupaŭ. Chacia, pa praŭdzie, ni z kim bolš ja jašče tak blizka i nie sutykaŭsia.
