Naskolko ja pomniu, a pomniu ja eto očień chorošo - voźle płoŝadi Pobiedy v Minskie było nie tramvajnoje, a trollejbusnoje diepo. V načale byvšiej Varvašieni, nynie Mašierova.
Tramvajnoje diepo nachodiłoś i po siej dień nachoditsia na pieriekriestkie Kozłova - Botaničieskaja.
Pakul što pabudavanaje vyhladaje davoli panura. Nahadvaje balničny kompleks u niamieckaj pravincyi. Taksama nie padabajecca, što pastavili aharodžu vakoł damoŭ, heta ŭvohule nieprymalna. Nie pavinna być nijakich zaboraŭ u dvuch mietrach ad centralnaj płoščy, heta mavieton.
⤷Svet,Kali padabajecca žyć za zaboram, kali łaska za horad, albo ŭ zakrytyja haradki. Centr horada, heta prastora dla ŭsich žycharoŭ, a nie dla abranych. Vyklučeńni mohuć składać dziaržaŭnyja ŭstanovy i zamiežnyja ambasady.
Rajon dla bohatych skorieje vsieho rośsijan i možiet inostranciev, intieriesno mnoho li biełarusov pokupajut tam kvartiry. Stoimosť v niestabilnoj stranie ekonomičieski i vojenno prosto ohoń
Navošta zrujnavali staryja karpusy depo z čyrvonaj cehły, jołupni? Možna było tak pryhoža ŭpisać novaje ŭ staroje, jak paŭsiul heta robiać. Kraina kałchazanaŭ-pieramožcaŭ.
Achrenieć u samym centry stalicy našaj sinieokaj biełarusii strojat kakijata pryduračnyja dama praciŭna smatreć ja srazu padumał što eta kakojeta saciryčeskaje izdivacielstva i ja nie paniał što pakazyvait ržavyj razłamanyj tramvaj tam što atkrojut punkt zboru mietałałomu prama u sieradinie
⤷ Traktarny, ja nie ponimaju otkuda takije cieny v niŝiej stranie s diktatorom. V Hiermanii možno dochodnyj dom kupiť na nieskolko kvartir za takije babki
Fama, što značyt ažydać narmalnava at rasijan v rasii archiciektary strojat očeń krasivyja dama i rajony v tom čyśle niebaskroby v ścile chajtek a jeśli chtota iz brackaj rasii nie šaryt i prydumał abyšto začem jemu razrešyli v centry našava krasivava minska radam s hłavnaj hieraičeskaj płoščadziu pabiedy stroić jevonyje pryduračnyja dama s razłamanym ržavym tramvajem on jevo ješčob pierad pamiatnikam pabiedy pastavił zamiesta viečnava ahnia
To, čto ržavyj tramvaj postaviat - eto, vozmožno, orihinalno, i ni u koho takoho niet. No orihinalno - nie značit chorošo. Budieł li chorošo nie iźviestno, no estietika ržavoho mietałła dajot słabuju nadieždu na eto. Było by prijatnieje vidieť nasnojaŝij starinnyj otriestavrirovannyj tramvaj, no možiet tam dieło jeŝio i v habaritach.
⤷ nu kali dyzajnierskaje azdableńnie "cehłu płanujuć zamianić na tanny i zvykły dla Minska kieramahranit", to i tramvaja chutčej za ŭsio nie budzie ci jon budzie nie taki (a iržavy tramvaj vyhladaje dosyć aryhinalna)
⤷Sam ty tramvaj!, obraŝaju vnimanije na očień važnyj, dažie klučievoj elemient etoj kompozicii - postamient. Jeho vieśma, dažie pafosno-dinamičnaja forma ustriemlajet ustanovlennyj na niom objekt vpieriod i vvierch, čto tradicionno simvoličieski označajet "v buduŝieje". I vot to, čto etim ustriemlonnym "v buduŝieje" objektom javlajetsia staryj, ržavyj, razvalivajuŝijsia biełorusskij tramvaj - eto, skažiem tak, vieśma nietradicionno, "po-novatorski śmieło" i horazdo orihinalnieje samoho etoho tramvaja kak takovoho (kak jeśli by on, naprimier, prosto stojał na ziemle v skvierikie).
I, koniečno žie, voźnikajet vopros - a čto-by eto značiło? Kakaja v etoj nieobyčnoj, zahadočno-protivoriečivoj monumientalnoj kompozicii załožiena idieja, kakoj v niej skrytyj smysł?? Razobraťsia v etom intieriesno, poskolku raspołožiennaja v samom cientrie Minska, ona obieŝajet stať vtoroj po značimosti pośle raspołožiennoho riadom Pamiatnika Pobiedy. Priedłahaju takuju traktovku "iedinstva" załožiennych v niej, biessporno protivopołožnych, smysłov: eto ... tonkij, no otkrovienno izdievatielskij stiob, vot tolko nad kiem ili nad čiem?
"Jašče adna važnaja zaduma ŭ prajekcie — piešachodny praciah praśpiekta Mašerava." a tołku ŭ hetym praciahu, kali jon asabliva nikudy nie viadzie... nu tolki što ŭ centr hetaha žyłoha rajona
asabliva "kłasna" budzie žycharam la tramvajnych puciej
a tołku ŭ hetym praciahu, kali jon asabliva nikudy nie viadzie... nu tolki što ŭ centr hetaha žyłoha rajona
- Ź Miensku.