⤷SHOS, mnie ŭ izalatary ŭ kajdankach ruki vykručvali i zacisnuli ich z takoju siłaju, što potym niekalki dzion niekatoryja palcy nie adčuvała. Jany dumali, što mianie hetym pieravychavali. Ale ja prosta pokul lažała i praklinała ich, praanalizavała pavodziny čekistaŭ, jakija kinuli mianie ŭ kamieru, i zrazumieła, što mianie źbiralisia trymać try dni, jak pa normie dla kryminałki. Tamu vyrašyła, što treba niejak pajści im na sastupki, kab praz try dni ŭsio ž taki vyjści.
Da, ja otlično pomniu tot słučaj s riebionkom na śvidanii. On viernułsia čieriez čas i vsie ponačału podumali, čto viertuchai tam podło priamo na śvidanii dosročno jeho za čto-nibud́ formalnoje zavieršili (oni eto mohut).
No okazałoś, čto vsie jeŝie chužie.
Samoje trudnoje v tom, čto ničiem nie možieš pomoč.
On viernułsia čieriez čas i vsie ponačału podumali, čto viertuchai tam podło priamo na śvidanii dosročno jeho za čto-nibud́ formalnoje zavieršili (oni eto mohut).