«Jon znoŭ pačaŭ havaryć pra Rasieju i ahientaŭ, a ja prosta siadzieła i hladzieła na jaho jak zakachanaja». Pres-sakratarka Sachaščyka raskazała pra siabie, šefa i Zianona Paźniaka
Telekanał «Biełsat» uziaŭ intervju ŭ pres-sakratarki pradstaŭnika pa nacyjanalnaj abaronie Abjadnanaha pierachodnaha kabinieta Valeryja Sachaščyka Lizaviety Kočman.
Fota: Alisa Hančar / Biełsat
Lizie Kočman 26 hadoŭ, sama jana ź Lidy, ale daŭno žyvie ŭ Polščy. Maje ažno try vyšejšyja adukacyi, skončyła Jahiełonski ŭniviersitet u Krakavie, Varšaŭski ŭniviersitet i Katalicki ŭniviersitet u Lisabonie.
Pavodle samoj dziaŭčyny:
«Ja nie tolki pres-sakratarka. Liču siabie pravaj rukoj i asabistaj asistentkaj Valeryja Ściapanaviča».
Fota: Alisa Hančar / Biełsat
Pra svajo znajomstva z Sachaščykam, jakoje adbyłosia napiaredadni Kaladaŭ 2022 hoda, dziaŭčyna raspaviadaje jak pra ščaślivy vypadak i padarunak losu. U pierakazie žurnalista «Biełsata» hetaja situacyja vyhladaje tak:
«Tak zdaryłasia, što pres-sakratar Paspalitaha rušeńnia Siaržuk Kiedyška, ź jakim była znajomaja raniej, zaprasiŭ jaje na sustreču, na jakoj prysutničaŭ Sachaščyk.
Kali sprava dajšła da raźvitańnia, ale žyvaja kamunikacyja jašče praciahvałasia, Lizavieta ščyra vykazała svaju dumku nakont situacyi va Ukrainie i ŭ biełaruskaj palitycy. Sachaščyk ździŭlena pahladzieŭ na dziaŭčynu i zapytaŭsia, ci nie chacieła b jana pracavać u jaho kamandzie.
Daŭ joj na rozdum niekalki dzion. Liza patelefanavała praz dva dni i vykazała zhodu».
Ciapier Lizavieta kamunikuje z žurnalistami, damaŭlajecca nakont intervju, prysutničaje, kali mahčyma, padčas razmovy z pradstaŭnikami ŚMI, dapamahaje zapisvać zvaroty, piša pasty ŭ telehram-kanał, raić Valeryju Sachaščyku, što nadzieć na zapis i h. d. Pracuje pres-sakratarkaj sa studzienia 2023 hoda i pryznajecca, što spačatku pačuvałasia «jak u niejkim filmie».
Ad svajho šefa dziaŭčyna ŭ zachapleńni:
«Mnie vielmi padabajecca, što jon vielmi ščyry čałaviek. Choć u palitycy, napeŭna, nie zaŭždy treba kazać toje, što dumaješ. Ale Valeryj Ściapanavič — duša naroschryst! U hetym — jahonaja siła».
Da znajomstva z Sachaščykam Lizavieta šukała siabie ŭ prafiesijnym žyćci, uładkoŭvałasia ci sprabavała ŭładkavacca šmat kudy, ale ni da čaho pa-sapraŭdnamu nie lažała serca. Zhadvaje, što raniej padavałasia na prahramu dla śpiecyjalistaŭ Novaj Biełarusi («Nie ŭziali, skazali: ty i tak niekalki ŭniviersitetaŭ skončyła»), damahałasia pracy ŭ NAU («Ale tam na moj list tolki praz paŭhoda adkazali»). Pasprabavała siabie ŭ prajekcie Nexta i navat zrabiła dla Ściapana Puciły, jakoha viedała daŭno, niekalki rolikaŭ, u tym liku videa pra kachanak Łukašenki.
«Syšła z prajekta, bo nie mahu pracavać, jak na kanviejery. Liču siabie čałaviekam tvorčym: mnie treba pasiadzieć i padumać», — tłumačyć Lizavieta.
Pracavała taksama viadoŭcaj na anłajn-telebačańni adnaho viadomaha prajekta, dzie vielmi prydałosia viedańnie anhlijskaj movy. Vyrasła da supiervajziera, ale praz try hady zvolniłasia, bo zrazumieła, što «niama kudy było bolš iści i raźvivacca». Ale praca ŭ kadry i padrychtoŭka da žyvoha efiru inšych ludziej stali važnym dośviedam dla dalejšaha raźvićcia.
«I voś ciapier kansultuju Valeryja Ściapanaviča pierad vychadam u efir», — kaža Liza Kočman.
Manro z aŭtamatam lažyć źleva. Palavyja vučeńni varšaŭskaj charuhvy Paspalitaha rušeńnia. 13 sakavika 2023 hoda. Fota: Alisa Hančar / Biełsat
Valeryj Sachaščyk, pa słovach Lizaviety, hanarycca tym, što jahonaja pres-sakratarka siarod inšaha vučycca i vajskovaj spravie: jana źjaŭlajecca siabroŭkaj varšaŭskaj charuhvy «Paspalitaha rušeńnia», dzie maje svoj pazyŭny — «Manro»:
«Jon u mianie pytaŭsia, čamu ja pajšła ŭ charuhvu. A ja liču, što, kali ja ŭ vajskovaj spravie, to pavinna być u joj usia całkam i razumieć detalova.
Nu, jak ja mahu pracavać na vajskovuju aŭdytoryju, kali nie viedaju, jak trymać zbroju? Dla mianie heta karysnyja i vielmi patrebnyja viedy», — padkreślivaje Lizavieta Kočman.
Fota: Alisa Hančar / Biełsat
Da taho, što Sachaščyk apošnim časam staŭ časta vykarystoŭvać biełaruskuju movu, spryčyniłasia i jaho pres-sakratarka:
«Miarkuju, što heta ŭ tym liku i moj upłyŭ, — paśmichajecca Lizavieta. — Kali pamiatajecie, była prahrama na «Biełsacie», dzie Valeryj Ściapanavič razmaŭlaŭ ź Zianonam Paźniakom. Kali ja pačuła, jak jon kazaŭ pa-biełarusku, — a my tady jašče nie byli znajomyja, — to była ŭražanaja tym, što jon vielmi starajecca, choć šmat praskokvała polskich słovaŭ. Mianie ŭraziła, jaki jon małajčyna, tamu što pobač z Paźniakom, viadoma, treba pierachodzić na biełaruskuju».
Lizavieta Kočman kaža, što ŭklučaje Sachaščyku biełaruskija pieśni i himny, i «heta jamu padabajecca, uzdymaje jaho nastroj».
Sama jana razmaŭlaje z šefam tolki pa-biełarusku. Jak śćviardžaje, «Valeryj Ściapanavič sam razumieje važnaść biełaruskaj movy ŭ našaj spravie», tamu nijakaha prymusu niama. I pałanizmy ŭ jaho maŭleńni ŭžo, maŭlaŭ, amal nie zaŭvažnyja.
Jak pres-sakratarka Lizavieta adrynuła niapisanyja žurnalisckija praviły adkazvać na zapyty pa-rusku ŭ tym vypadku, kali zvarot idzie na hetaj movie.
«Adrazu prytrymlivałasia hetaha, a paśla dumaju: my tut za što zmahajemsia ŭvohule? Usio, dosyć, razumiejcie, jak chočacie, ale pierachodzim na biełaruskuju», — kaža dziaŭčyna. Sprabuje jana zmahacca i za toje, kab kantent u sacsietkach davaŭsia pa-biełarusku.
Pryznajecca, što Valeryj Sachaščyk piša svaje pramovy sam, ale pierad vystupam pakazvaje teksty miedyjnaj hrupie.
«Jamu važna, kab heta išło ad jaho. Kab išło ad serca, ź siaredziny. Tamu, naprykład, jamu ciažka z suflora čytać. Kali idzie nie ad jaho — heta adrazu vidać», — tłumačyć naša surazmoŭca.
Ale Sachaščyk dobra impravizuje, zaŭvažaje Lizavieta. Tak, naprykład, było padčas jaho pramovy na Dzień Voli 25 sakavika, kali jaho nichto nie čakaŭ na maršy ŭ Varšavie i vystup nie byŭ zapłanavany (nieviadoma było, ci paśpieje viarnucca z Ukrainy). Byŭ vielmi stomleny, ale vyjšaŭ na scenu i daŭ dychtu. A ŭžo nastupnym dniom zjaviŭsia hučny zvarot Sachaščyka z nahody zajavy Pucina pra raźmiaščeńnie ŭ Biełarusi taktyčnaj jadziernaj zbroi.
«U nas naohuł takija dačynieńni z Valeryjem Ściapanavičam, napeŭna, bolš siabroŭskija, bo roźnicu ŭ vieku ja ŭvohule nie zaŭvažaju. Što praŭda, źviartajusia da jaho na vy, ale ź im, byccam by, usio adbyvajecca na ty», — pryznajecca Liza Kočman.
Fota: Alisa Hančar / Biełsat
Što da Zianona Paźniaka, to pres-sakratarka Valeryja Sachaščyka ličyć jaho dla siabie ŭzoram i «najlepšym z žyvych biełarusaŭ».
«Moža, i nielha tak kazać. Ale jaho luboŭ da biełaruščyny i biełarusaŭ — biasprykładnaja. Niejak jašče da abviaščeńnia ab samastojnaści Paspalitaha rušeńnia była sustreča z Paźniakom. Ja tolki-tolki pryjšła ŭ charuhvu, i my siadzieli ź im za stałom amal pobač. Ja siadzieła i słuchała. A jon znoŭ pačaŭ havaryć pra Rasieju i ahientaŭ, i ŭsim daviałosia heta słuchać. A ja prosta siadzieła i hladzieła na jaho jak zakachanaja», — śmiajecca Lizavieta.
Pracavać u atačeńni mocnych mužčyn dla dziaŭčyny honar:
«Mnie padabajecca takoje atačeńnie, nie budu hetaha chavać. I padabajecca mužčynski kalektyŭ. Nie skažu, što heta mianie źmianiaje. Stymuluje mianie jašče bolš pracavać nad saboj. Vučycca ich mužnaści i ščyraści. Ale ja nie adčuvaju, što ja niejkaja słabiejšaja za ich, adčuvaju siabie na adnym uzroŭni ź imi».
Jana adkryta kaža pra siabie jak pra ambitnaha čałavieka, jaki maje misiju ŭ hetym žyćci. Choča ŭpłyvać na toje, kab u Biełaruś jak najchutčej pryjšła sapraŭdnaja svaboda. Choča rabić dla Biełarusi dobruju spravu, choć maje ŭžo polskaje hramadzianstva i mahła b znajści dla siabie prestyžnuju pracu ŭ dypłamatyčnaj śfiery.
Čytajcie taksama:
Novaja fihura na biełaruskaj palityčnaj arbicie. Chto taki Valeryj Sachaščyk? VIDEA
u 2020 zaklikaŭ da kanapavaha bajkotu a zaraz z marhinałami (cipa Vusava i Ščyhielskaha) sprabuje prymazacca da pałka kalinoŭskaha i prykinucca "radykałam"
Ale śmiełaści ŭ jaje pabolš čym u taho chto svaliŭ u 1996 u bolš łahodnych abstavinach i razvaliŭ BNF