Łukašenku pakazali «biełaruski» matacykł, u jakim usio akazałasia kitajskim, akramia zborki
Toj skazaŭ: «My pavinny rabić svajo», i Kačanava z Ryžankovym adrazu zapisali hetuju mudraść.
— Što tut svajo?
— Svajo? Dyzajn-prajekt, dyzajn-ideja, kampanoŭka, zbor usich kamplektujučych ad roznych vytvorcaŭ.
— Značyć ničoha svajho.
— Ale my robim drobnavuzłavuju zborku. Heta taksama praca.
— Fara čyja?
— Kitajskaja.
— Ščytki?
— Ščytki taksama.
— Ruchavik?
— Ruchavik kitajski.
— Łakalizacyi tut niama. Zaŭtra sankcyi ŭviali, začyniłasia vytvorčaść. Jak budzieš vyrablać?
— Kali začynicca vytvorčaść, to my pačniem rabić ščytki…
— Ja viedaju, jak vy pačali … a pres-formu dzie voźmieš? A 30 tysiač dzie na pres-formu voźmieš? A kolki času, kab zrabić?
— Alaksandr Ryhoravič, kali začynicca, pamianiajecca kanjunktura. Tam, dzie stanovicca vyhadna rabić, my robim. My namiecili płan łakalizacyi.
— Ja chilu ciabie da taho, što mnie tvaje hetyja zborki — jak i pa krainie ŭ cełym — voś tut siadziać. My pavinny rabić svajo…
I kali ty jak kitajcy, uziali hety ruchavik, jany chucieńka ŭziali i pačali klapać na kalenie, na kalenie stali ščytki klapać, voś što mnie treba. A toje, što ty zavioz zapčastki, sabraŭ tut. Ładna nie bujnavuzłavaja., drobna vuzłavaja. Padnožka asobna, druhaja asobna, A huma čyja?
— Huma kitajskaja.
— A ŭ nas što niama zavoda? Heta tvajo pradpryjemstva? (staršyni harvykankama Kucharavu). Maj na ŭvazie. My najelisia z taboj impartu hetaha.
