Słavutamu trenieru Eduardu Małafiejevu spoŭniłasia 80 hadoŭ
Ź minskim «Dynama» jon zavajavaŭ zołata čempijanatu SSSR pa futbole i dabiŭsia najlepšaha vyniku z nacyjanalnaj zbornaj Biełarusi.
Fota z sajta «Presboła»
Eduard Vasilevič naradziŭsia ŭ 1942 hodzie ŭ Krasnajarsku, dzie razam ź siamjoj apynuŭsia ŭ evakuacyi. Rodnym horadam nazyvaŭ padmaskoŭnuju Kałomnu.
Pačynaŭ hulać u kałomienskim «Avanhardzie» ŭ 1960 hodzie, praz hod byŭ zaprošany ŭ maskoŭski «Spartak», zatym pierajšoŭ u minskaje «Dynama», ź jakim u 1963 hodzie zavajavaŭ bronzavyja miedali čempijanatu SSSR. Usiaho ŭ vyšejšaj lizie zabiŭ sto miačoŭ i byŭ najlepšym bambardziram čempijanatu ŭ 1971 hodzie.
U 1982 h. pryvioŭ minskaje «Dynama» da załatych miedaloŭ u čempijanacie SSSR.
U 1983-1986 hadach treniravaŭ zbornuju SSSR pa futbole.
Z 2000 da 2003 hoda treniravaŭ nacyjanalnuju zbornuju Biełarusi. Pry im kamanda zaniała treciaje miesca ŭ adboračnaj hrupie da čempijanatu śvietu-2002.
«Trenier — heta ahoń, jaki sahravaje kamandu. Pakul jon haryć, nijakija niehatyŭnyja pracesy ŭ jaje nie trapiać. Kali ž adbyvajecca astudžeńnie samoha nastaŭnika, to heta nieadkładna i vielmi niehatyŭna adbivajecca na kožnym z futbalistaŭ, usim kalektyvie. Biez trenierskich emocyj niama i być nie moža sapraŭdnaha futboła. Bo sam futboł — heta emocyi», — śćviardžaŭ słavuty trenier.
