«Ja ad spadara Łukašenki nie atrymaŭ nivodnaha zvańnia». Byłyja padpałkoŭniki KDB źbirajucca ŭ sud z-za pazbaŭleńnia ich piensijnych nadbavak
Padpałkoŭniki KDB u adstaŭcy Siarhiej Aniśka i Valeryj Kostka źbirajucca sudzicca: z kastryčnika ich piensii źmianšajucca. Pra heta jany raspaviali «Narodnaj Voli».
U mai 2021 hoda Alaksandr Łukašenka padpisaŭ ukaz, jakim pazbaviŭ vajskovych i śpiecyjalnych zvańniaŭ bolš jak 80 siłavikoŭ. Mnohija ź ich publična vykazvali niazhodu ź dziejańniami ŭłady paśla vybaraŭ 2020 hoda, niekatoryja krytykavali palityku Łukašenki i raniej.
Siarhiej Aniśka raspavioŭ, što čatyry miesiacy jaho piensija zastavałasia raniejšaj. Ale 20 vieraśnia patelefanavali ź piensijonnaha adździełu KDB:
— Kažuć: maŭlaŭ, za čatyry miesiacy my z vas pavinny ŭtrymać bolš za 500 rubloŭ, vy nam vinnyja. I hetaja žančyna mianie supakojvaje: vy nie chvalujciesia, vaša piensija budzie składać 1091 biełaruski rubiel z 1 kastryčnika. Piensii ŭ nas prystojnyja — tut utojvać niama čaho, tym bolš što ŭ mianie jašče «afhanskija» naličeńni. Niechta skaža: maŭlaŭ, dyk piensija i tak niadrennaja. Ale maja žonka havoryć, što raniej było lepiej. I čamu ja pavinien hublać hrošy, na jakija maju zakonnaje prava?
Siarhiej Aniśka z Valeryjem Kostkam vyrašyli padavać u sud na piensijnyja adździeły.
— Ja ad spadara Łukašenki nie atrymaŭ nivodnaha zvańnia. Usie svaje zvańni da majora ja atrymaŭ u Savieckim Sajuzie, padpałkoŭnika mnie prysvoiŭ były staršynia KDB Eduard Šyrkoŭski. Piensijanieram ja staŭ tady, kali Łukašenka tolki pryjšoŭ da ŭłady. Na ŭsich maich paśviedčańniach ab miedalach taksama niama podpisu Łukašenki.
Tady pytańnie: jakoje jon maje prava pazbaŭlać mianie zvańnia? Jasnaja sprava, što nie pamrom my biez hetych hrošaj. Mazhi jość, ruki adtul, adkul treba, rastuć. Ale ž heta sprava pryncypu! — kaža Siarhiej Aniśka.
Valeryj Kostka raspavioŭ, što jahonaja piensija źmienšycca pryblizna na 150 rubloŭ — całkam prybiaruć nadbaŭku, jakaja tyčycca zvańnia. Raniej jon atrymlivaŭ 800 rubloŭ.
Valeryj Kostka ŭžo amal 30 hod jak na piensii. Pazbaŭleńnie zvańnia było niečakanaściu.
— Moža, niechta i chacieŭ by, kab ja pačaŭ niervavacca z-za ŭsiaho hetaha, ale ja na heta prosta nie źviartaju ŭvahi. Pracuju.
Źleva naprava: Uładzimir Baradač (taksama pazbaŭleny zvańnia, ciapier u emihracyi ŭ Hiermanii), Juryj Zacharanka (źnik bieź viestak) i Valeryj Kostka.
Kostka ŭžo źviartaŭsia sa skarhaj u sud Leninskaha rajonu, bo nie zhodny z rašeńniem ab pazbaŭleńni zvańnia.
— U sudzie Leninskaha rajonu skazali, što ŭ majoj skarzie ŭtrymlivajucca niekarektnyja frazy i vyrazy. Ale ja nie razumieju, što tam moža być niekarektnaha? Ja źviarnuŭsia da ich z prośbaj pryznać Łukašenku nielehitymnym kiraŭnikom dziaržavy, a jahony ŭkaz — nikčemnym. Miž inšym, pry hetym jany nie napisali, što Łukašenka — lehitymny prezident.
Leninski sud Kostku admoviŭ. Jon źviarnuŭsia ŭ Minski haradski sud i paprasiŭ, kab jamu rastłumačyli, što niekarektnaha ŭ skarzie.
— Minski haradski sud adkazaŭ: maŭlaŭ, sudovaja sistema ŭ nas niezaležnaja i my nie možam akazvać cisk na sudździu, tamu my paćviardžajem, što skarha niekarektnaja, i admaŭlajem vam. Ja pajšoŭ u Viarchoŭny sud, bo liču, što ŭ dadzienym vypadku surjozna parušany maje pravy. Nichto mianie nie sudziŭ, nichto mianie nie pryznavaŭ ni ŭ čym kryminalnym. <…>
Nie było absalutna nijakich padstaŭ ni dla suda, ni dla Łukašenki pazbaŭlać mianie zvańnia. Mianie sud pavinien pryznać u niečym vinavatym i tolki paśla pazbavić zvańnia. Ja maju prava na svabodu vykazvańniaŭ. Ale za mierkavańnie zvańnia nie pazbaŭlajuć. Tamu, na maju dumku, hety ŭkaz — takaja dziŭnaja sproba paciahać za vałasy.
Valeryj raspavioŭ, što jaho šmat chto padtrymaŭ u mai.
— Mnie z hetaj nahody stolki ludziej pazvanili! Mianie nikoli nie vinšavali stolki, navat kali prysvojvali voinskaje zvańnie! Adkul tolki nie telefanavali — i siabry, i z-za miažy, ja ž šmat z kim kantaktavaŭ i ŭ kontrraźviedcy, i ŭ Vajennaj akademii, siabry pa ŭsim śviecie raskidany.
Jon kaža, što voinskaje zvańnie maje značeńnie, tolki kali ty znachodzišsia na słužbie.
— Da mianie zaraz pryjazdžajuć i hienierały, i pałkoŭniki, u tym liku i tyja, chto zajmaje adkaznyja i vielmi vysokija pasady ŭ Rasii. My jak siabry harełku pjom — zvańnie ciapier nie maje nijakaha značeńnia. Tolki čałaviečyja stasunki.
Nakont zvarotu ŭ sud Kostka nie maje iluzijaŭ.
— Razumieju, što nichto nie budzie hetyja skarhi razhladać, ale heta jašče adzin dokaz taho, što ŭ nas dyktatura, što nie isnuje niezaležnych sudoŭ i prakuratury, jakaja pavinna sačyć za vykanańniem zakonaŭ. U nas stvorana kłasičnaja dyktatarskaja sistema ŭłady.
I niachaj časova ŭkazy padmianili zakony, ale ž zakony nichto nie admianiaŭ, i, kali źmienicca situacyja, zakon usio roŭna zapatrabuje adkaznaści ad tych, chto jaho parušyŭ. Pamiž złačynstvam i pakarańniem zaŭsiody isnuje suviaź, jana moža raściahvacca pa časie, ale heta niavažna. Usie adkažuć za parušeńnie pravoŭ, — miarkuje jon.
Čytajcie taksama:
Pazbaŭleny zvańnia padpałkoŭnik KDB Kostka: Ja nivodnaha dnia nie słužyŭ pry Łukašenku i prysiahu jamu nie prynosiŭ
