Pieračytvaje Karatkieviča i moža ŭžo rychtavać ahlad biełaruskaha TB. Pra što piša Jahor Marcinovič z-za krataŭ
Dva miesiacy tamu siłaviki brutalna zatrymali hałoŭnaha redaktara «Našaj Nivy». Jahora praciahvajuć trymać u SIZA na Vaładarskaha. Nijakich zruchaŭ pa kryminalnaj spravie niama. Jak i sotni palitviaźniaŭ, jaho izalavali ad śvietu, kab nie dać mahčymaści pracavać. U listach jon raspaviadaje, jakija knihi pračytaŭ i jakija pieradačy pa TB pahladzieŭ. «Patrochi stanaŭlusia śpiecyjalistam pa biełaruskim telebačańni. Mahu rychtavać ahlady samych cikavych prahram», — z humaram adznačaje Jahor.
Jahor Marcinovič padčas adnaho z padarožžaŭ. Fota: asabisty archiŭ.
«Knih nie nadta šmat, i kali čytać pa 300 staronak na dzień, to chutka dajdu da sieryi «Mient u zakonie», — žartuje hałoŭny redaktar NN. — Kažuć, tam kala 15 knih, adna prymityŭniejšaja za inšuju. Tak što čakaju mahčymaści abnavić biblijateku. Nu i, kab raźvivać mozh, rubimsia ŭ šachmaty.
Čarhovy raz pierakanaŭsia, jaki kłasny kulturny pradukt stvarajuć skandynavy. Raniej my razam z Adarjaj (žonkaj — NN) lubili hladzieć ich sieryjały — i šviedskija, i dackija, i narviežskija. Abaviazkova dramatyčnyja, a zvyčajna jašče i ź niejkim detektyŭnym uchiłam.
A ciapier sprabuju vychapić takija ž knihi. «Srebnaja daroha» (aŭtar — Ścina Džeksan — NN) — badaj najlepšaje z taho, što pračytaŭ tut, litaralna za dzień-dva prahłynuŭ, nie adarvacca. Taki typovy flehmatyčny siužet, ale trymaje ŭvahu da kanca.
Moža, pryniasuć jašče čaho skandynaŭskaha. Idealna, kab jašče i pa-biełarusku. A tak tut pieradusim kłasika. U majoj čarzie na nastupnyja dva tydni Remark, Markies, Dziuma, Kizi, moža, i Čechava prahladžu. A pakul pieračytvaju Karatkieviča.
Ja tut patrochi stanaŭlusia śpiecyjalistam pa biełaruskim telebačańni. Mahu rychtavać ahlady samych cikavych prahram. Realna kruta, što pa «Biełaruś-2» pakazvajuć «Arła i rešku». Chaj chaatyčna, chaj z paŭtorami, ale ŭsio adno padymajecca nastroj. Źbirajucca pierad televizaram usie. Hladzieli dvojčy Iardaniju, adnojčy Tadžykistan.
Voś ja dumaju: jak adčuvajuć siabie tyja, kaho nichto nie čakaje i za kaho nichto nie pieražyvaje? Mnie amal kožny dzień prylatajuć nahadvańni pra toje, što ja nie adzin. Dy navat kožny dzień, bo i televizar, i rečy ŭ torbie — heta ŭsio pra toje, što siamja blizka.
Usie, chto pišuć listy, takija małajcy! Nivodnaha padobnaha lista, usie ź niejkaj razynkaj. Abaviazkova adkazvaju ŭsim, tamu kali kamuści nie pryjšoŭ adkaz, to na niejkim etapie adbyŭsia zboj, ale nie z majho boku».
Padtrymajcie Jahora Marcinoviča! Va ŭmovach pieraśledu heta adzinaje, što dapamahaje trymacca.
Adras dla listavańnia: 220030, h. Minsk, vuł. Vaładarskaha,2. SIZA №1 Marcinoviču Jahoru Alaksandraviču
