Płyvučy kinateatr padarožničaje pa Biełarusi i ładzić pakazy prosta na bierazie raki
U hetyja dni ŭ Rečycy svoj šlach pa Dniapry zaviaršaje sapraŭdny płyvučy kinateatr. Jon ža «mataryzavanaja amfibija», jon ža «vandroŭny kinabałahan», jon ža CinemaVan. Kanstrukcyju vahoju bolš za tonu, što pieramiaščajecca i pa vadzie, i pa ziamli, zmajstravaŭ kinaaktyvist Alaksandr Martyniuk. Razam z ekipažam jon vyrušyŭ ź Minska ŭ pačatku miesiaca i staŭ pakazvać admysłovyja prahramy karotkamietražnych filmaŭ u roznych haradach.
Fota sa staronki prajekta ŭ fejsbuku. Alaksandr Martyniuk źleva
«Jość takaja mietafara, što dumki — heta impravizacyja na miljardach kłavišaŭ. Peŭna, dla mianie płyvučy kinateatr i staŭ takoj impravizacyjaj žyćciovaha dośviedu, taho, što ja bačyŭ i čytaŭ, i taho, pra što maryŭ», — kaža Alaksandr Martyniuk.
Alaksandr viadomy ŭ kinatusoŭcy jak arhanizatar mižnarodnaha fiestyvalu karotkaha mietra «Niefiltravanaje kino». U sioletnim sakaviku fest prajšoŭ u Minsku ŭ siomy raz.
Čarhovym prajektam kinaaktyvista staŭ płyvučy kinateatr. Jon ujaŭlaje saboj matabłok z pryčepam na aŭtamabilnych kołach. Pryčep źmiaščaje na sabie samarobny draŭlany kiempier i pry nahodzie pieratvarajecca ŭ katamaran na čatyroch nadzimanych bałonach, kudy stanovicca matabłok. Kanstrukcyja zbornaja-razbornaja, moža ruchacca i pa vadzie, i pa ziamli. U jaje dva matory, adzin ź jakich saviecki, rarytetny, biezymienny.
Fota sa staronki prajekta ŭ fejsbuku
«Nam hety mator padahnaŭ niejki dzied, i zapracavaŭ jon tolki tydzień tamu. U mianie była meta zrabić dom na kołach, na jakim možna vandravać z peŭnaj misijaj, pryčym z mahčymaściu pieramiaščacca pa roznych stychijach — nie tolki pa ziamli, ale i pa vadzie. U vyniku ja pryjšoŭ da takoha techničnaha rašeńnia — jano łahična vyciekła z maich mahčymaściaŭ i nie zapatrabavała ad mianie vielmi vialikich vydatkaŭ i hłybokich techničnych viedaŭ. Pryjšłosia tolki zrabić krychu padlikaŭ pavodle sapramatu».
Važyć usia kanstrukcyja bolš za tonu, płošča pałuby — kala tryccaci kvadratnych mietraŭ, vyšynia — kala dvuch z pałovaj mietraŭ. Ekran źbirajecca — to-bok raskručvajecca i viešajecca na adnu sa ścienaŭ.
«Kab zładzić pakaz, my pavinny pryšvartavacca, bo na vadzie vyjava budzie chistacca. Ekran možna paviesić na ścianu kiempiera, a prajektar pastavić na bierazie, u nas jość aŭtanomnaja kałonka i elektryčnaść praz soniečnuju panel. Hledačy źbirajucca, ale mnahaludnych pakazaŭ pakul nie było, byli, chutčej, kamiernyja rečy na paru dziasiatkaŭ čałaviek».
Fota sa staronki prajekta ŭ fejsbuku
Repiertuar u płyvučaha kinateatra ŭsio adno što mižnarodny fiestyval, sfarmiravany z padadzienych zajavak — pa ŭzory «Niefiltravanaha kino». Prahrama dla minakoŭ uklučaje ŭ siabie karotkija roliki da čatyroch chvilin. Dla jaje važnaja vizualnaja častka, bo vyjava musić pryciahvać uvahu vypadkovaha čałavieka.
«Heta impravizavanyja pakazy, tak zvanaje pop-up cinema, kali kinaimpreza razhortvajecca ŭ ludnych miescach roznych haradoŭ: chto pryjšoŭ, toj pryjšoŭ. Jość i druhaja prahrama, užo nie dla minakoŭ, a dla zapłanavanych sieansaŭ — siudy adbirajecca najlepšy karotki mietr z atrymanych zajavak. My šukajem arhanizataraŭ, naprykład, u Babrujsku ci Śvietłahorsku, kamu heta cikava, i robim pakazy. U Babrujsku imprezu my ładzili ŭ antykafe, tam vielmi zajšli našy karotkamietražki. Dziakujučy internetu heta možna arhanizavać za tydzień».
Atrymlivajecca tak zvany Urban Cinema. Pavodle Alaksandra, heta adzin z apošnich trendaŭ i «kuciur u halinie videaarta», jaki praduhledžvaje, što kinapakazy ładziacca ŭ haradskoj atmaśfiery i na roznych haradskich pavierchniach.
Fota sa staronki prajekta ŭ fejsbuku
Kinaaktyvist nie maje kankretnaha płana, kolki jaho płyvučy kinateatr budzie ŭ padarožžy: «Heta dla mianie eśpierymient, niejki pošuk. Ale pošuk čaho, ja sam nie mahu rastłumačyć. Kali b moh, mnie b užo, peŭna, było niecikava. Hety kinalot kanstrujavaŭsia dla padarožža, jakoje nie maje kanca. Jon pavinien stać prytułkam dla ŭsich — heta nie źviazana tolki z kino, prosta tak atrymałasia, što heta častka majoj dziejnaści, ale z nami płyvuć i, naprykład, mastaki. Prajekt musić być pabudavany na niejkich pryncypach, tolki treba jašče zrazumieć jakich. Adzinaje, ja ŭžo zrazumieŭ, što karabiel — heta miesca, dzie jość adkaznaść adnaho za ŭsich i ŭsich za adnaho, inakš heta nie budzie pracavać. Naprykład, treba rana ŭstać, i ŭsia kamanda heta razumieje i rana ŭstaje. Albo treba ŭsim uziacca za viosły — i ŭsie hrabuć, što jość mocy. Heta kamanda».
Chutka vandroŭny bałahan rušyć u Homiel, dzie zrobić pierapynak, kab abahulnić vyniki padarožža i rychtavacca da pierasiačeńnia miažy.
