Jak budzie «čieburaška» pa-biełarusku?
U sacyjalnaj sietcy «VKontakte» dziejničaje niezvyčajnaja supołka amataraŭ biełaruskaj movy, jakija vynajšli svoj recept jaje raspaŭsiudu.
Stvaralniki supołki «Ja ♥ biełaruskuju movu» vynachodziać cikavyja i jaskravyja zdymki peŭnych pradmietaŭ, kazačnych piersanažaŭ, žyvioły i raślinaŭ dy padpisvajuć ich
U supołcy ŭžo źjaviłasia aryhinalnaje fota z žabianiom, ahrestam, ślimakom i navat Papiałuškaju.Pavodle administrataraŭ supołki, adzin z samych viadomych multyplikacyjnych piersanažaŭ časoŭ Savieckaha Sajuzu — čaburaška — musić pravilna nazyvacca
Adkul uziaŭsia «čaburaška»?
Čaburaška — całkam vydumany piersanaž knihi Eduarda Uśpienskaha «Krakadził Hiena i jahonyja siabry». Heta istota ź vializnymi vušami, vialikimi vačyma i karyčnievaju poŭściu, jakaja chodzić na zadnich łapach. Zhodna z pradmovaju da knihi, čaburaškaju nazyvałasia brakavanaja cacka ź dziacinstva aŭtara — heta byŭ dziŭny źviarok, jaki nahadvaŭ i miadźviedzia, i zajca ź vialikimi vušami.
Pavodle knihi, baćki aŭtara śćviardžali, što heta — nie viadomy navucy źvier, jaki žyvie ŭ haračych trapičnych lasach. U asnoŭnym tekście čaburaška — sapraŭdy nieviadomy trapičny źviarok, jaki trapiŭ u vialiki horad u skryni z apielsinami. Dyrektar kramy, u jakim adkryli skryniu, nazvaŭ jaho čaburaškaju, bo źviarok, abjeŭšysia apielsinaŭ, pastajanna padaŭ (čaburachaŭsia).
Apachavełak u
U siecivie najmieńnie «apachavelak» aktyŭna vykarystoŭvajuć karystalniki raznastajnych forumaŭ dy błohaŭ, praŭda, što jany razumiejuć pad hetym słovam, zhadać ciažka. Vykarystoŭvacca heta słova taksama i dla nazyvańnia zhadanaha čaburaški. Tak, praciŭniki pašyreńnia ŭžyvańnia biełaruskaj movy strašać jaje prychilnikaŭ niezrazumiełaściu mienavita słova «apachavełak».
Na adnym z forumaŭ havorka idzie pra «apašavełka i alihatara Hienadzia».
Sustrakajecca ŭ siecivie taksama padobnaje — «ašavełak», jakim internaŭty akreślivajuć niaŭmieku, niazhrabnaha i niaŭkludnaha čałavieka.«A toj, chto nie moža navat sała pakroić, chiba ž heta mužčyna? Ašavełak niejki», — piša adzin z kamientataraŭ «Žyvoha žurnału». U takim značeńni, padajecca, hetaje słova mahło b być biełaruskim adpaviednikam «čaburaški», jakoha nazvali tak tolki tamu, što toj nie moh stajać na miescy.
Ci pryžyviecca słoŭca?
Movaznaŭca Źmicier Saŭka ličyć, što słova «apachavełak» mahło b pryžycca ŭ biełaruskaj movie pry adpaviednaj papularyzacyi. Ale, na dumku admysłoŭca, štučna raspaŭsiudžvać jaho nie varta. «Treba padkreślić, adnak, kreatyŭnaść biełarusaŭ, jakija hetkim aryhinalnym čynam pryciahvajuć uvahu i papularyzujuć rodnuju movu», — adznačyŭ linhvist.
