я доўгі час сумнявалася, што я дзіцё сваіх бацькоў...
найперш з-за маці...
атамнай маці
яна арала на мяне, як вар'ятка, прычым без аніякага поваду
нуў... цяпер разумею, што яна проста вымяшчала на мне свае праблемы

у дзяцінстве я сапраўды часта пераглядала 2 фота-альбомы... 1 дарослы (дзе бацька, маці і інш.), 2 дзіцячы
пераглядала ў пошуках падабенства
і сапраўды дужа сумнявалася, што гэта мае бацькі... думала, што мяне ўзялі з дзецдома

Учитывая тот факт, что с прокачанным скиллом врачи уехали в заграницу, то в РБ остались индусы-практиканты, дауны, дети врачей (это еще хуже) и 1% тех, кто потом тоже уедет. А значит мама не зря гудела - лучше перебдеть!