Усё ён слушна і зразумела напісаў

Не нужно чтобы эта тема становилась табу, так что не согласен с Татьяной. Вполне прагматичный взгляд который никого не винит

«Вы абясцэньваеце тых, хто цяпер у вязніцах. Вы хочаце пахваліцца, што вы лепшы і больш значны, бо не зведалі пакут?.. Гэта што? Ганьба і сорам!» З пададзенага тэкста гэтага не вынікае, зусім.

Цыганкову крыўдна і адначасова зайдрастна, што яго калегі і сябры ужо адседзялі ці ячшэ сядзяць, а ён не. Як не круці, а журналіст нават рэгіянальнага узроўню, але с палітычным турэмным бэкграундам, будзе мець больш вагі, чым Цыганкоў. Гэта ж тычыцца і палітыкаў. Ну а філосаф-зэк такія як Мацкевіч, гэта наогул глыба. Вось паглядзіце, хто з беглых палітыкаў мае непахісны аўтарытэт як у Статкевііча, Севярынца, Тіханоўскага? Ды ніхто. Многія нават пяты іхняй не вартыя.

У спн. Тацьцяны гаворыць матчын боль за сына, што натуральна, таму і ня можа прыняць такі, вельмі цьвярозы, пагляд.

З пазіцыі "я ваш чытач, і я так бачу" можа перавярнуць сэнс  любога тэксту.

Згодна з Цыганковым. Так і ёсць. Не разумею, які падтэкст там убачыла маці Паўла. 

яна не разумее, наколькі, кажучы так, яна падобная да катаў уласнага сына... тым таксама бачыцца не тое. і ў тым, што ім бачыцца нешта не тое, вінаваты не яны, а той, хто сказаў нешта, што па-за іхным разуменнем...

Патлумачу з асабістага вопыту. Калі сядзела, вядома, я пакутавала, вядома, ніхто не верне мне гэты час майго жыцця, але ж я радавалася, што сяджу я, крыху дужэйшая за маладых дзяу́чатак, якіх таксама лукашысты кідаюць у палон.

У адной ляцінаамэрыканскай краіне палітвязьні-марксысты праводзілі сярод звычайных зэкаў палітагітацыю. Улады той краіны падклалі сабе свіньню, змясьціўшы палітычных у простыя турмы, бо садзіліся туды звычайныя людзі, а выходзілі баяздольныя рэвалюцыйныя ячэйкі.

Дзіўнавата сп.Таццяна ўспрыняла. Хіба "вагу" і "лепшасць" надае сам факт увязнення? Не. Надае праца над сабою, пераадоленне, гартаванне характару і захаванне чалавечнасці. На жаль, не ўсе так здольныя. А спадар Павал - і так волат. Хіба без турмы ён быў бы меш маральным, менш прынцыповым, менш любіў бы сям'ю і Беларусь? Сумняюся. І прызнанне факта, што нават калі чалавек імкнецца з розумам скарыстаць час у вязніцы, то лепей бы такога вопыту не мець - нічога не абясцэньваюць. Наадварот! А то выходзіць, што без турмы і людзьмі б годнымі не сталі...

Я та і не зразумеў, што хацеў данесці Цыганкоў.