Rasijanie vycierpiać biednaść i niesvabodu, ale nie paražeńnie ŭ vajnie — Frydman
Na dumku šmatrazovaha łaŭreata Pulitceraŭskaj premii Tomasa Frydmana, u Pucina nie było płana B na vypadak projhryšu ŭ vajnie, tamu jon ciapier nie viedaje, jak vyjści ź situacyi.
Uładzimir Pucin. Hrafici ŭ Minsku
Tomas Frydman, kałumnist vydańnia The New York Times i trochrazovy łaŭreat Pulitceraŭskaj premii, ličyć, što za zaciahvańniem projhryšnaj i biessensoŭnaj vajny va Ukrainie staić vyklučna žadańnie Pucina «schavać svoj vialiki idyjatyzm i elemientarna zachavać svajo žyćcio». Pra heta žurnalist napisaŭ 9 maja ŭ svajoj kałoncy, daŭšy joj zahałovak «Uładzimir Pucin — samy niebiaśpiečny idyjot u śviecie».
Svaju vysnovu aŭtar arhumientuje tym, što sama ideja ab vajnie takoha maštabu całkam naradziłasia vyklučna ŭ hałavie Pucina, i tolki tam možna znajści adkaz na toje, jakija ŭ hetaj vajny mety i kali jana skončycca.
Vajna pačałasia niezaležna ad mierkavańnia jaho najbližejšaha atačeńnia, vajskovaha kamandavańnia i rasijskich hramadzian, tamu vajna moža skončycca tolki pa asabistym žadańni Pucina, niahledziačy na pazityŭnuju abo niehatyŭnuju abstanoŭku na froncie.
Ale toj hetaha nie pažadaje, i voś čamu:
«U Pucina nikoli nie było płana B na vypadak pravału asnoŭnaha płana A — scenara, pry jakim toj pieramožna ŭvachodzić u Kijeŭ praz tydzień vajny i sadzić tam maryjanietačny režym, čym robić strašnaje ŭražańnie na NATA. Płan A całkam pravaliŭsia, a Rasija pačała sypacca na frantach i śpiecham mianiać svaje mety ŭ kanflikcie, adnačasova ŭčyniajučy biessensoŭnyja abstreły hramadzianskaj infrastruktury Ukrainy ŭ nadziei vysmaktać dastatkova ŭkrainskaj kryvi i dačakać momantu, kali ŭkraincam i Zachadu raptam nadakučyć samich siabie abaraniać.
Pucin pastaviŭ siabie ŭ situacyju, kali jon nie moža vyjhrać, nie moža prajhrać i nie moža spynicca, bo sam vydatkavaŭ zanadta šmat rasijskich žyćciaŭ i srodkaŭ na iluziju pieramohi. Uvieś jaho płan B — heta maskiroŭka pravału płana A, pry jakoj toj učyniaje vajennyja złačynstvy ŭ nadziei schavać svaju vielizarnuju duraść na pačatkovym etapie takoj ža durnoj i biessensoŭnaj vajny», — piša Tomas Frydman.
Zabityja rasijskija sałdaty. Fota: Evgeniy Maloletka / AP Photo
Hałoŭnaj ža pryčynaj padobnaj maskiroŭki paražeńnia ŭ vajnie, na dumku Frydmana, źjaŭlajecca «žorstkaja aryfmietyka i rasijskaja historyja». Reč u tym, što rasijskija hramadzianie spradvieku ciarpiać niesvabodu, chłuśniu, biednaść, kanflikty, represii i h. d., ale jany pry hetym nikoli nie darujuć svaim uładaram vajennaj parazy.
Dla paćviardžeńnia hetaj tezy aŭtar pryvodzić prykłady nastupstvaŭ Krymskaj i Rasijska-japonskaj vojn, niaŭdač u Pieršaj suśvietnaj vajnie, adstupleńnia Chruščova z Kuby padčas kryzisu 1962 hoda i sychod z Afhanistana, jaki paskoryŭ raspad SSSR. Usie hetyja padziei niehatyŭna adbivalisia na tahačasnych kiraŭnikach Rasii i adbirali ŭ ich uładu (a časam i ich žyćcio).
Mienavita tamu rasijskaja prapahanda pracuje na poŭnuju mahutnaść, a rasijskaje hramadstva ŭ cełym hatova vysłuchoŭvać lubyja varjackija arhumienty na karyść praciahu vajny va Ukrainie. Ale ŭ vypadku vajennaj parazy ludzi adrazu ŭklučać «žorstkuju aryfmietyku» i zhadajuć absalutna ŭsio, što było biessensoŭna achviaravana na ałtar vajny, i buduć patrabavać kampiensacyi svaich strat. Adbudziecca heta niezaležna ad uzroŭniu represij i kantrolu ŭ krainie.
«Adna z samych vialikich navuk, jakija ja zasvoiŭ jak žurnalist-mižnarodnik, jaki piša pra aŭtakratyi, zaklučajecca ŭ tym, što niezaležna ad taho, nakolki stroha kantralujecca dziaržava i nakolki b ni byŭ kryvavym jaje dyktatar, ludzi ŭsio roŭna buduć vykazvacca. Jany vydatna viedajuć, chto kradzie, chto chłusić, chto z kim hulaje. Usio pačynajecca z šeptu i čaściej za ŭsio nie maje nastupstvaŭ, ale vykazvajucca absalutna ŭsie», — dzielicca svaimi nazirańniami Frydman.
Tomas Frydman, kałumnist vydańnia The New York Times i trochrazovy łaŭreat Pulitceraŭskaj premii. Fota: Wikimedia Commons
U jakaści prykładu žurnalist pryvodzić niadaŭniuju pajezdku Pucina ŭ Maryupal adrazu ž paśla vydačy ordara na jaho aryšt Mižnarodnym kryminalnym sudom u Haazie.
Tady Pucin nibyta sustreŭ ščaślivych žycharoŭ ukrainskaha horada, jakija dziakavali jamu za ŭsio na kožnym kroku, ale ŭ kadr prapahandy trapiŭ žanočy hołas, jaki kryčaŭ, što «heta ŭsio niapraŭda i heta napakaz». Frydman pry hetym bolš akcentuje ŭvahu nie na toje, što hety žanočy hołas byŭ paśla vydaleny z repartažu, a na toj fakt, što pieršapačatkova videa vyjšła ŭ internet mienavita ź im.
«Toj fakt, što heta było pakinuta tam, mahło być padryŭnym aktam kahości z aficyjnaj ijerarchii rasijskich ŚMI. Vykazvajucca ŭsie», — zaŭvažaje žurnalist.
Pavodle jaho vysnoŭ, niemahčyma zaleźci ŭ hałavu Pucina, adnak možna śmieła kanstatavać, što toj pa svajoj voli nikoli nie skončyć vajnu. Naadvarot, budzie i dalej adciahvać momant svajoj parazy, spadziavajučysia na niejki cud.
Čytajcie taksama:
«Ruskamu śvietu» kaniec? Dypłamat, jaki doŭhi čas pracavaŭ u Rasii, zapisaŭ svaje vyvady
«Treba razryŭ». Rasija nie źmienicca, pakul jaje ŭłada budzie siadzieć u Kramli
