A ŭ mianie čarešnia ŭ maroz zakvitnieła, biednaja, nie strymałasia, z paŭdniovaha boku ŭpryhožyła hallo kvietkami. A voś ź liściem nie śpiašajecca, tolki paznačyła ich. Niepakojusia, kab ža ačuniała, bo hadkoŭ joj šmat... A śliva, hruša j jabłyni poki strymlivajuć siabie. Urešcie, jano štohod tak, pačatak traŭnia tradycyjna adznačajecca tut pakaściami ad nadvorja. U kaho niama prablemaŭ, dyk heta ŭ bezu, toj užo na starcie, butony kvietak užo schilajuć nieździeravianiełaje jašče, maładoje hallo. Tut stalica bezu - Dobiele, kali paščaścić, dyk naviedaju, cudoŭnaje miesca.

⤷Žir, jakaja nam sprava da vašaj čarešni? paznajomciesia ŭžo ź jakoj łatysska-rasiejskaj babulkaj i žyvicie sabie ščaśliva

p.s. vy choć adnamu viaźniu list napisali? dapamohu dasłali?

⤷ ., jakaja Vam sprava, dzievuška, kamu chto dapamoh i napisaŭ ? :) Uvohule, adviańcie ŭrešcie, ja vas abychodžu, jak nie skažu (z pavahi da Maderatara) što, voś i vy nie abciažarvajcie siabie, zrabicie toje samaje. Zhoda ? Dziakuj. :)

"iak nie skažu .. što," što - navat na heta śmiełaści nie chapaje?

⤷ ., miarkujcie, jak sabie chočacie, mnie niama spravy.

⤷ "mnie niama spravy" Gravel, što - biespracoŭny?
dyk kali znoŭ na rasiejski fłot? ha)
,,bravy,, kapitan