«Kali my akazalisia ŭ akopach pa roznyja baki, to ŭsio adno musiać być praviły». Labiedźka pra toje, čamu ŭłady šantažujuć jaho zatrymańniem syna
Syna Anatola Labiedźki zatrymali ŭ kancy sakavika. Tady jamu dali 15 sutak za toje, što jon nibyta «čaplaŭsia da milicyjantaŭ». Paśla dadali jašče 15. Anatol Labiedźka raskazaŭ, što viadoma pra zatrymańnie, i vykazaŭ svaju dumku nakont taho, čaho hetym choča dabicca režym.
«U našaj siamji nikoli nie było metaŭ vybudoŭvać dynastyju palitykaŭ»
Anatol Labiedźka ŭpeŭnieny, što Arcioma zatrymali vyklučna za toje, što jon syn apazicyjnaha palityka.
«Majmu synu 37 hadoŭ, jon darosły samastojny mužčyna, u jaho jeść žonka i 4-hadovaja dačka. Jon vydatny čałaviek, biełarus, jeŭrapiejec.
Arciom pracuje ŭ pryvatnaj firmie i palitykaj nikoli nie zajmaŭsia. U našaj siamji naohuł nikoli nie było takich metaŭ, vybudoŭvać niejkuju dynastyju palitykaŭ.
Takoha imknieńnia nie było ni ŭ tyja časy, kali ja byŭ deputatam parłamienta ci lidaram partyi, ni ciapier», — kaža Labiedźka.
Arciom Labiedźka z dačkoj
«Žoncy i maci kazali, što viečaram jon budzie doma»
Pa Arcioma dadomu, mierkavana, pryjazdžali supracoŭniki KDB. Ale pratakoł na chłopca skłali za toje, što jon nibyta pryjšoŭ da budynka RUUSa, łajaŭsia tam i čaplaŭsia da ludziej.
«Adzin tak zvany śviedka kazaŭ, što jon ničoha takoha nie zaŭvažyŭ, ale inšy zaśviedčyŭ jak treba. I hetaha ŭžo było dastatkova, kab «vypisać» jamu 15 sutak.
My dakładna nie viedajem, chto da jaho prychodziŭ z vobšukam. Ale nakolki ja razumieju, to, mierkavana, jaho zatrymlivali supracoŭniki KDB, bo jany zvyčajna pavodziać siabie bolš kulturna, čym hubazaŭcy. Žonka i maci byli śviedkami jaho zatrymańnia, ale tyja siłaviki kazali im, što zabirajuć Arcioma na hutarku i što viečaram jon užo budzie doma.
U RUUS Kastryčnickaha rajona jaho dastavili ŭžo a 20-j hadzinie. Vyhladaje, što byccam by tolki z hetaha času pačalisia jaho pravaparušeńni.
Tamu nam dakładna nie viadoma, u jakim jon byŭ statusie, pakul išoŭ vobšuk, dzie jon byŭ potym i što ź im rabili da 20-j hadziny, pakul na jaho nie zaviali pratakoł u pastarunku», — kaža Labiedźka.
«Jon ćviorda stajaŭ na tym, što nie choča nikudy źjazdžać»
Druhi raz 15 sutak synu Labiedźki dali nibyta za toje, što jon užo ŭ pastarunku nie padparadkoŭvaŭsia zakonnym patrabavańniam supracoŭnikaŭ milicyi i akazvaŭ im supraciŭ.
«Pra toje, što im niama čaho jamu pradjavić, kažuć artykuły, pa jakich sudziać Arcioma. «Niepadparadkavańnie» — heta mienavita toje, u čym vinavaciać ludziej, kali jany ničoha nie parušali navat z ulikam biahučaj situacyi, ale pakarać čałavieka ŭsio adno treba», — upeŭnieny palityk.
Labiedźka kaža, što abmiarkoŭvaŭ z synam pytańni, datyčnyja jaho adjezdu ź Biełarusi, ale toj admaŭlaŭsia, bo dla jaho było važna zastavacca žyć u Biełarusi.
«Choć jon i nie byŭ nijakim čynam datyčnym da palityki, u mianie byli zaściarohi, što zastavacca žyć u sučasnaj Biełarusi synu apazicyjnaha palityka moža być niebiaśpiečna, ale jon ćviorda stajaŭ na tym, što nie choča nikudy źjazdžać. Heta było całkam jaho rašeńnie. U jaho nikoli nie było mary źjechać ź Biełarusi, jon zaŭždy chacieŭ žyć tut na svajoj rodnaj ziamli», — uspaminaje palityk.
«Žonka dahetul žyvie ŭ Minsku»
Tym nie mienš, navat dla samoha Labiedźki zatrymańnie syna było šokam, bo jon nie staić u pieršych šerahach palitykaŭ, jakija mohuć upłyvać na situacyju.
«Tak, adnosna niadaŭna prychodzili da majoj žonki, jakaja taksama dahetul žyvie i pracuje ŭ Minsku. Padčas vizitu nahadvali, što ja znachodžusia ŭ vyšuku, što na mianie zaviedziena niekalki kryminalnych spraŭ. Hetym da zatrymańnia syna i abmiažoŭvalisia kamunikacyi našaj siamji z tak zvanym siłavym błokam».
Žonka Anatola pracuje nastaŭnicaj anhlijskaj movy ŭ škole. Palityk kaža, što adzinaje, što jaje vyłučaje na fonie inšych nastaŭnic — heta toje, što jaje nie zaprašajuć u aficyjnyja prafsajuzy, nie dajuć kłasnaha kiraŭnictva i nie biaruć u vybarčyja kamisii, ale kiraŭnictva cenić jaje jak dobraha śpiecyjalista.
«Kali ŭmoŭna idzie vajna i my akazalisia ŭ akopach pa roznyja baki, to ŭsio adno musiać być niejkija praviły. A toje, što hetaja ŭłada biare ŭ zakładniki ludziej, stavić ich u pieršyja šerahi, pačynaje stralać za ich śpinami, to dla mianie heta dno».
Labiedźka kaža, što jaho syn faktyčna znachodzicca ŭ zakładnikach režymu. Palityk nie vyklučaje, što, mahčyma, Łukašenka dumaje abmianiać palitviaźniaŭ na niejki śpis apazicyjanieraŭ za miažoj, tamu, na jaho dumku, režym i vyrašyŭ pajści na takija kroki.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆLabiedźka: Ja nikoli tak nie chacieŭ apynucca na Akreścina, jak hetaj nočču
