2.20 kapiejek niejak zanadta prosta. Treba było ŭvieści 2.33 kapiejki, kab biahunam žyćcio malinaj nie zdavałasia i jany treśli svaje kišeni kožnuju ranicu ŭ pošukach drobiazi.

Tak a dzie pierakład na druhuju dziaržaŭnuju movu?

⤷Vasia, tam ža, dzie i Niezaležnaść razam z usim astatnim.  

My vvieli nałohi na vozduch! Tak oni stali mieńšie dyšať! Eto vozmutitielno! Mołčať!.. (s)

raspranajsia, płaci i chadzi. ruki za śpinu. ać-dva

Horki - heta pobač z Aleksandryjaj?