⤷Vałoška, ja b skazaŭ, što kali jany padtrymlivajuć nastaŭnika, to musiać panieści pakarańnie razam z nastaŭnikam. Chacia b umoŭny termin za chulihanstva ździejśnienaje hrupaj asob.
Nie ŭmiejuć ludzi ź dziećmi ahulnuju movu znachodzić, a ŭsio adno ci to baćkami robiacca, ci to ažno prafiesijaj robiać. Školny psichołah, dapamoha starejšych u tłumačeńni, čamu hareza nie pravy? Nie, naš adkaz — hvałt. Bo zrabić baluča i prymusić dziciaci zamaŭčać ad strachu značna praściej, čym uklučyć mazhi i parazmaŭlać. Kolki nazirała nyćcio baćkoŭ «dzicio viečna siadzić u płanšecie». Aha, tolki vy sami sunuli jamu u ruki hety płanšet, kab mały nie zaminaŭ, nie hulajecie ź im, nie zajmajeciesia. A vinavaty jak zvyčajna dzicionak, a nie vy, laniŭcy. Uzhadka taho, što chłopiec nie davieryŭsia baćkam ab pryčynie kanfliktu, a baćki sami nie pacikavilisia — pakazalnaja.
U maim padletkavym uzroście naš vychavaciel zołata moviŭ: «Kali dzieci addajuć pieravahu telefonu nad hulniami, stasunkami i chobi — značyć darosłyja nie ŭmiejuć arhanizoŭvać ni hulni, ni dyjałoh, ni zaniatki. Značyć piedahoh navat nie prykładaje namahańni, kab zacikavić dziaciej». I dakazvaŭ pravatu na spravie. Dy i kali ja sama vykładała ŭ dziaciej 7-8 kłasa, nazirała, što absalutna ŭsie «šałaputy» nasamreč vielmi cikaŭnyja enerhičnyja dzieci, ale im ciesna ŭ miežach zvyčajnaha zubreńnia. Ale jany ŭsie biez prablem ŭzialisia za pahłyblennaje daśledavańnie temy: ese, tvorčyja raboty, svabodnaje daśledavańnie. Voś možna ž było naŭzamien kryku i hvałtoŭnaj pierarobki asob dziaciej pad svoj kamfort prajavić da ich ŭvahu. Jak da adčužanych asob, a nie pakornych raślin. I pavahu.
Kab pakinuć kamientar, kali łaska, aktyvujcie JavaScript u naładach svajho braŭziera
raniej heta była vielmi pavažanaja prafiesija
Kali jana nie udzielničała ŭ "vybarach" to spraviadlivaść na jaje baku
A zakonu ŭsie adno niama ŭ našaj akupavanaj radzimie