Jašče dźvie čałaviečyja hałavy, ź sivoj baradoj i z aranžavaj panamkaj (kštałtu).

Šeść dakładna ŭbačyła, a siomuju žyviołu prydumała.

miedviedia diejstvitielno nie uvidieła. no čji-to oči tam jesť. no nie miedviedia

Pieršaj bačycca ptuška, bo jana na malunku sama vyrazna padadzienaja. Ale tam i ŭsiaho inšaha namiašana. Uvohule łuchta heta. Jašče ŭ malenstvie zapeŭniŭsia, što kali doŭha hladzieć na ścianu, dyk čaho tolki tam na joj nia ŭbačyš... U-ha !