Rasiejskaja mova bahataja, tamu što jany nachapalisia i ruskaj leksiki, i carkoŭna-słavianskaj. Jak prykład - brosať i kidať, kłasť i łožiť. U biełarusaŭ tolki ruskija kidać i kłaści. Pad ruskaj ja mieju na uvazie tu staražytnuju movu na jakoj pisaŭ Skaryna. Rasiejski etnas farmavaŭsia nie na słavianskim padmurku, tamu jany nie bačyli roźnicy pamiž carkoŭnaj bałharskaj i ruskaj. Ŭsio nachapali da kučy. Ale biełarusy, jakija ad samaha pačatku razmaŭlali na słavianskaj, adrazu bačyli roźnicu pamiž carkoŭnaj i svajo movaj, tamu i leksika carkoŭnaja nie zašła. Bo jana choć i słavianskaja, ale čužynskaja. Nu a mardvie i fina-uhram było biez roźnicy, jany ŭ hetym nie raźbiralisia. Kniazi s družynaj razmaŭlali na adnoj movie, a papy na inšaj. Voś tak rasiejskaja mova i stała "bahataj", a nasamreč prosta šmat słovaŭ dublujucca i na ruskaj, i na bałharskaj. Jašče Mielicij Smatrycki napisaŭ ruska-słavienski pierakładčyk, to bok pierakładčyk s biełaruskaj i ukrainskaj movy na maskoŭskuju. Da Puškina rasiejskija literatary pisali vyklučna na carkoŭnaj, hetaj leksiki było adsodkaŭ 80% ŭ tvorach. Bo literatura ličyłasia zaniatkam dvarian. Adsiul i ŭzialisia hety słovy vyšejšaha rehistra, bo jany užyvalisia carkvoj. Ale ci možna słovy inšaj movy (bałharskaj) ličyć movaj vyšejšaha rehistru? S takim pośpiecham biełarusy mohuć i łatyń, abo polskuju ŭziać dla słovaŭ vyšejšaha rehistru.

Rasiejski ekvivalent słova "iak" davoli śmiešny.

mnie nie nravitsia.
mnie voobŝie ničieho nie nravitsia.
Dizajnier, dažie nie dumaj dumať, čtoby podojti ko mnie

Dla mianie maja biełaruskaja mova i zručnaja i zrazumiełaja i daskanałaja, jak i ukrainskaja, jakaja stała dla mianie bližej za apošnija šeść miesiacaŭ. Śmiajacca z movy susiedziaŭ heta adznaka nizkaj kultury. Chto nia byŭ za miažoj svajoj krainy toj śmiajecca z movy nieznajomaj, bo jana jaho biantežyć. Čaściej vandruješ pa śviecie i heta prachodzić. Čuješ inšuju movu i bolš šanuješ svaju rodnuju!

Otviečaja na vopros, vyniesiennyj v zahołovok, možno odnoznačno skazať, potomu, čto russkij jazyk (v otličije ot biełorusskoho i ukrainskoho) vovsie NIE słavianskij. Da, v russkom jazykie jesť otdielnyje słavianskije słova, no v ciełom eto "vienihriet" iz raźličnych tiurkskich i finno-uhorskich jazykov i nariečij. Naprimier, okončanije "ška" zaimstvovano v «russkij», a točnieje v moskovitskij zyk, s čuvašskoho jazyka, Primiery tolko liš iz odnoho čuvašskoho jazyka v t.n. «russkom» jazykie: "babu/ška, diedu/ška, matu/ška, batiu/ška, dievu/ška, ruba/ška, buka/ška, promaka/ška, hołubu/ška, syni/ška, malči/ška, izbu/ška, ałka/ška, mały/ška, ko/ška... «Russkij» moskovskij iazyk imiejet około 400 słov s čuvašsko-monholskim okončanijem "ška". V nastojaŝiem ruskom jazykie (ukrainskom i biełorusskom) eti słova zvučat sovsiem po druhomu, naprimier ko/ška - kotka, dievu/ška - divčina (ukr) ili dziaŭčyna (bieł) i t.p.

I jeŝio. Odnaždy ja był v hostiach u svojeho dvojurodnoho brata v Polšie. U jeho syna-školnika była maleńkaja čieriepaška, žułv (żółw) po polski. Malčiška sprosił u mienia: - wujku, jak nazywa się żółw po rosyjsku? (diadia, kak nazyvajetsia žułv po russki?). Kohda ja skazał, čto čieriepacha, to plemiańnik chochotał minut piať nie pieriestavaja. Potom skazał, čto, moł, rasskažu odnokłaśśnikam, pusť tožie pośmiejutsia. Ja eto k tomu, čto mnohije russkije słova inostrancam tožie kažutsia śmiešnymi.

Bałharskaja mova, ź jakoj vyjšła sučasnaja rasiejskaja, taksama padajecca rasiejskim turystam śmiešnaj. Kali adpačyvaŭ u Bałharyi, čuŭ, jak rasiejskaja para ŭ aŭtobusie rahatała ŭsiu darohu: “Oj, Vań, smatri kakoje śmišnoje słova!”

Ja kak ukrainiec podtvierždaju, čto ukrainskij jazyk śmiešnoj. Komiedii v ukrainskom dublažie horazdo śmiešnieje, čiem v russkom.

Nu, niekotoryje i nad słovom "łopata" srazu śmiejutsia. A jeŝie kakoje śmiešnoje čiešskoje słovo "voniavki" Achacha, uržaťsia možno. Na samom diele - niet. Mnie nie śmiešno. Naviernoje, vsie mozhi propił. Chotia mnie ž i v dietstvie to było nie śmiešno. Poroj intieriesna etimołohija słova, no na chichi nie probivajet. Možiet travy načať pobolšie kuriť...

Ruskija pa pryrodzie šavinisty voś i ŭsio, inšych tłumačeńniaŭ niama i być nia moža. A jašče jany žudasnyja antysiemity.

Pomniu,kak mnie odin słušatiel pravosłavnoj škoły izučienija katiechizisa hundieł, čto biełaruskaja mova—«isporčiennyj russkoj jazyk», a biełarusy—eto «zapadnyje russkije»; im tam popy norm mazhaŭniu promyvajut. Miečta ordy.

Čiem mieńšie znanij i intielekta, tiem śmiešnieje. Jazyki učat nie čieriez udivlenije, a čieriez uvažienije. Jeśli v Biełarusi i Ukrainie nie učili by russkij jazyk, tožie mohli by nad nim pošutiť. Mnoho raz v druhich stranach nabludał za russkimi, kotoryje hovorili na svojom jazykie s miestnymi i nadiejaliś, čto ich pojmut. Kulturnyj provincializm.

Kab maskavitam bolš nikoli biełaruskaja mova nie kazałasia śmiašnoju, naležyć biełarusam z kirylicy pierajści na łacinicu. Belarus budze volnaja.

Ukrajinśka mova možie vidavatisia śmišnoju tilki dla niedoroźvinienich moskaliv z bołot. Dla nas v Ukrajini śmišnoju, tupoju ta varvarśkoju zvučiť mova moskovitiv. Davajtie napišiemo pro cie stattiu :) "Čomu mova krieolśkich varvariv z bołot moskvi je śmišnoju" - čudova nazva? :)

Vsie eto javlajetsia ničiem inym kak projavlenijem russkoho vielikodieržavnoho šovinizma. Chotia , jeśli prismotrieťsia vnimatielno , to nie tak už i mnoho sriedi sčitajuŝich siebia russkimi tiech , kto možiet hramotno hovoriť , nie hovoria užie o tom ,čtoby hramotno pisať.U nich ničieho nie ostałoś dla udovletvorienija čuvstva hordosti sobstviennoho prievoschodstva. Poetomu uśpiechi ich sosiediej liš pokazyvajut ich diefiektivnosť. Otkaz v etno-kulturnoj idientifikacii , v častnosti otnošienije k ukr.iazyku so storony Rośsii , no čto osobienno mierzko -eto pozicija biełorusskoho riežima po otnošieniju k svojemu sobstviennomu hosudarstviennomu jazyku.

⤷ryfmaplot pad leśvicaj, ni dnia biez nacizma. vy začiem pro finno-uhrov zavieli šarmanku? da, biełorusskaja mova eto iskažiennyj połonizmami russkij jazyk, nie sovriemiennyj russkij, a russkij toho pierioda, kohda russkije ludi popali pod okkupaciju litovciev/polakov.

Niejak spytaŭsia ŭ rasiejca, čamu jamu biełaruskaja mova śmiešnaja. Jon adkazaŭ, što tamu, što jana padobnaja na rasiejskuju, ale słovy inakš vymaŭlajucca. Pytajusia, ci ŭkrainskaja taksama śmiešnaja. Jon kaža, što nie, bo tam nichalery niezrazumieła. Sprava ŭ tym, na maju dumku, što ŭkrainskaja mova mieniej rusifikavanaja, a biełaruskaja narkamaŭka źmiaščaje šmat rusizmaŭ i praź heta im zrazumiełaja, i tamu jany ź jaje kpiać. A voś ź Taraščkievicy łacinkaj naŭrad ci jany b kpili.

Nikohda nie zabudu, kak v 2012 hodu v Rimie kakaja-to russkaja pytałaś objaśniť oficiantkie, čto ona chočiet zakazať zielonyj čaj. Ona razdražionno i hromko povtoriała po słoham, s každym razom povyšaja hołos: "Zie-le-nyj čaj, zie-le-nyj!". Nas, ukrainciev, pytavšichsia objaśniaťsia kak na anhlijskom, tak i na italjanskom, eto šokirovało. Eto možno było by nazvať aniekdotom ili riedkim kliničieskim słučajem, jeśli by my nie słyšali pochožije razhovory i v druhich zaviedienijach. Oni dažie s priezrienijem sprašivali: "Čto, po-russki nie ponimaješ?" Eto nie tolko jazykovoj šovinizm, eto jeŝio i uzosť myšlenija, nizkaja kultura i ni na čiom nie osnovannoje ubieždienije, čto mir dołžien krutitsia vokruh nich. Vozmožno, eto nie było by tak piečalno, jeśli by oni nie tolko triebovali znanija svojeho jazyka, no i sami jeho znali. Odnaždy doviełoś jechať v avtobusie riadom s moskvičom, on hovorił so mnoj vsiu dorohu, a potom sprašivajet: "Ty fiłołoh ili rabotaješ diktorom?" Ja otvietiła: "Niet, a počiemu ty sprašivaješ?" V otviet usłyšała: " U tiebia očień čistyj russkij jazyk". No my vsie tak razhovarivajem. Eto sami russkije kovierkajut svoj jazyk. Nu, a jeśli hovoriť o śmiešnom, to mnie tožie inohda śmiešno smotrieť na posty v russkich soobŝiestvach. Oni nie tolko začastuju biezhramotno pišut na svojem jazykie, no dažie nie znajut hieohrafiju sobstviennoj strany. I mnie, ukrainkie, prichodiłoś objaśniať, čto kakoj-to horod nachoditsia v Rośsii. Ja znaju russkij i ukrainskij, bieź pierievodčika otlično ponimaju biełorusov i polakov, no pojmut li nas vsiech russkije? I komu dołžno byť v etoj situacii śmiešno?

⤷ Clair, diejstvitielno stranno… osobienno siejčas živia v Hiermanii sriedi ukrainciev mohu skazať odno- vsie čto vy napisali bolšie słyšitsia kak vydumka. Chotia nie isklučieno čto Luba iz sieła Krivoje mohła triebovať ot oficianta v Rimie znanije russkoho, viezdie jesť podobnoho roda erudity. Vopros tolko v ich sosriedotočiennosti na mietr2

Ja vosprinimaju ukrainskij jazyk, kak pievučij, krasivyj. Biełaruskij, kak dobrožiełatielnyj i lohkij dla ponimanija. V ukrainskoj i biełaruskoj pop- i rok kulturie ja nie vižu nahłosti i cinizma, a vižu emocii, čuvstva. Našieł svoju otdušinu. Iz russkich słušaju tolko protiestnych, vsio ostalnoje tlen. Rośsijskoje obŝiestvo očień bolno, no za doktorov siebia vydajut sadisty. Ludiam s kritičieskim myšlenijem vyživať očień nieprosto, poetomu my ujezžajem, užie s 2011 hoda, t.k. nadieždy niet. Zaŝitnikam - pobiedy, zapiertym - svobody, obmanutym - pravdy.