«Jeŭrapiejskaja praŭda»: Ukraina pavinna razarvać adnosiny z režymam Łukašenki
Redakcyja ŭkrainskaha vydańnia «Jeŭrapiejskaja praŭda» apublikavała artykuł «ad redakcyi», u jakim zaznačajecca, što Ukrainie treba jak maha chutčej razarvać adnosiny z režymam Łukašenki, ale nie ź biełaruskim hramadstvam, a zaadno vyrašyć, chto vyražaje intaresy biełaruskaha hramadstva.
Alaksandr Łukašenka. Fota: AP
«My adzinaja kraina, jakaja padtrymlivaje rasijan u hetaj baraćbie. Tyja, chto paprakaje nas, vy, što nie viedali, što ŭ nas vielmi ciesny sajuz z Rasijskaj Fiederacyjaj?.. Što ŭ nas stvoranaja ŭžo faktyčna adzinaja armija?.. My byli i budziem razam z brackaj Rasijaj. Naš udzieł u «śpiecapieracyi» vyznačany mnoj daŭno».
Hetaja zajava samaabvieščanaha prezidenta Biełarusi Alaksandra Łukašenki stała samym adkrytym pryznańniem taho, što Minsk biare ŭdzieł u rasijskaj ahresii suprać Ukrainy. Jana prahučała 3 lipienia, praz tydzień paśla maštabnaha pusku pa Ukrainie rakiet z pavietranaj prastory Biełarusi.
A napiaredadni Łukašenka zajaviŭ pra zahad «uziać pad pryceł centry pryniaćcia rašeńniaŭ» u «varožych stalicach», namiaknuŭšy, što adnym z takich vorahaŭ źjaŭlajecca Kijeŭ.
Pierachod Łukašenki da ahresiŭnaj rytoryki byŭ čakanym.
Usie jaho sproby ŭstupić u dyjałoh z Zachadam pa źmiakčeńni sankcyj čakana pravalilisia, zaležnaść ad Rasii tolki raście, a rakietny ŭdar pa Kijevie i inšych haradach Ukrainy 26 červienia (na žal, vidavočna nie apošni) dadatkova zamacavaŭ za Biełaruśsiu rolu saŭdzielnika ŭ vajennych złačynstvach.
Ale Kijeŭ dahetul sprabuje raźmiežavać ułady Rasii i ich «filijał» u Biełarusi.
My viadziom upartuju baraćbu z vojskam RF, ale pry hetym padtrymlivajem dypłamatyčnyja stasunki ź Biełaruśsiu, jakaja sama zajaŭlaje ab adzinstvie svajho vojska z rasijskim.
Toje, što ŭ Minsku dahetul pracuje ambasadar Ukrainy, hučyć jašče bolš dziŭna, kali ŭspomnić, što Ukraina nie pryznaje lehitymnaść Łukašenki i pryznačany im urad. Darečy, biełaruskich dypłamataŭ va Ukrainie niama jašče z sakavika, tamu imknieńnie Kijeva zachavać adnosiny z paŭnočnym ahresaram źjaŭlajecca adnabakovym.
Čamu Kijeŭ nie razryvaje adnosiny ź Minskam?
Moža być, jość niehatyŭnyja nastupstvy hetaha kroku, jakich Ukraina aścierahajecca?
Karotki adkaz: nie, ich užo niama. Havorka idzie chutčej pra iniercyju, jakoj treba pakłaści kaniec.
Palityka asablivaha staŭleńnia da režymu Łukašenki, jakuju pravodziŭ Kijeŭ, kaliści sapraŭdy mieła sens. Tady Minsk manieŭravaŭ na mižnarodnaj arenie i sprabavaŭ nie trapić u abdymki Maskvy, a aściarožnaść Ukrainy pakidała prastor dla takoha manieŭru.
Naprykład, paśla padaŭleńnia pratestaŭ u Minsku Ukraina dałučyłasia da šerahu jeŭrapiejskich pastanoŭ, ale admoviłasia ŭvodzić sankcyi asabista ŭ dačynieńni da Łukašenki, bo aścierahałasia mahčymaj asabistaj kryŭdy ź jaho boku.
Pa-pieršaje, nahadvali tady ŭ MZS, Biełaruś tady tak i nie pryznała «rasijski Krym», a asabistaja pomsta Łukašenki moža mieć mienavita taki vynik. Pa-druhoje, dypłamaty tłumačyli, što Łukašenka tady jašče nie vyznačyŭsia, ci pradastavić jon Maskvie svaje vajennyja bazy dla ahresii suprać Ukrainy.
Pa-treciaje (choć pra heta ŭ Kijevie sprabavali nie ŭspaminać usłych), Ukrainie patrabavałasia ekanamičnaje supracoŭnictva i handal ź Biełaruśsiu, i heta prymušała zapluščvać vočy na toje, nakolki kryvavy dyktatar kiruje susiedniaj krainaj. U pryvatnaści, z-za taho, što pa niekalkich pazicyjach (ad paliva da škła) impart ź Biełarusi byŭ adzinaj alternatyvaj pastaŭkam z RF.
Ciapier hetych arhumientaŭ nie isnuje.
Handal praktyčna adsutničaje, a pa klučavych dla Ukrainy napramkach adsutničaje całkam. Anieksiju Kryma Łukašenka padtrymaŭ jašče ŭ minułym hodzie, kali publična pryznaŭ paŭvostraŭ rasijskim. Pytańnie ab vajennym supracoŭnictvie Minska i Maskvy źniataje kančatkova.
Viadoma, uciahvańnie Biełarusi ŭ vajnu moža być jašče bolš poŭnym, ale heta ŭžo nie zaležyć ad stasunkaŭ z Kijevam. Biełaruskija vojski nie ŭdzielničajuć u naziemnym napadzie, ale zusim pa inšych pryčynach.
Pa-pieršaje, z-za taho, što vojska Łukašenki akazałasia nie hatovaje da bajavych dziejańniaŭ na čužoj terytoryi, a pa-druhoje — z-za adsutnaści padtrymki ahresii ŭ hramadstvie (z-za čaho značnyja straty biełaruskich vajskoŭcaŭ abo masavy pierachod na bok Ukrainy mohuć paciahnuć za saboju navat adnaŭleńnie masavych pratestaŭ).
Režym Łukašenki razumieje hetyja prablemy i sprabuje ich likvidavać. Biełaruskaja armija pastajanna pravodzić vajennyja vučeńni, a biełaruskaja prapahanda biez prypynku sprabuje dehumanizavać ukraincaŭ, uzmacnić nianaviść da ich u hramadstvie. Na ščaście dla nas, hetaja padrychtoŭka da hetaha času nie dała patrebnych vynikaŭ Łukašenku i Pucinu.
Ale ličyć, što heta adbyvajecca z-za zachavańnia dypadnosin ź Minskam, było b pamyłkaj.
Aficyjny Kijeŭ užo dapuskaŭ hetuju pamyłku raniej, pry Parašenku.
Z 2014 hoda Kijeŭ rabiŭ vyhlad, što vajny z Rasijaj niama.
My nie razarvali stasunki z RF ni paśla Iłavajska, ni paśla Debalcava, ni paśla padziej pablizu Kierčanskaha praliva ŭ 2018 hodzie. Heta nie praduchiliła nivodnuju nastupnuju eskałacyju. Adzinaje, čaho my hetym «dasiahnuli» — heta zamacavańnie na mižnarodnym uzroŭni tezisa pra toje, što vajna z RF niejkaja niesapraŭdnaja, bo inakš pra paŭnavartasnyja dypadnosiny nie mahło iści havorki.
Ciapier my paŭtarajem hety šlach ź Biełaruśsiu. Zachavańnie adnosin ź Minskam stvaraje iluziju, što Kijeŭ hatovy da adnaŭleńnia adnosin (u pieršuju čarhu ekanamičnych, ale nie tolki), jak tolki zavieršycca aktyŭnaja faza vajny.
Redaktaram «JEP» užo davodziłasia čuć pytańnie pra heta ad družalubnych dziaržaŭ ES. I čym dalej, tym čaściej jano budzie ŭźnikać.
Miž tym, na minułym tydni Ukraina razarvała stasunki ź Siryjaj u adkaz na dypłamatyčnaje pryznańnie danbaskich niedarespublik. Ale čamu takaja łohika nie pracuje ŭ dačynieńni da Biełarusi, jakaja zrabiła značna bolš varožych krokaŭ suprać našaj dziaržavy?
Ukraina pavinna razarvać adnosiny z režymam Łukašenki.
Viadoma ž, razryŭ adnosin nie pavinien być samametaj. Ukrainie daŭno patrebnaja novaja biełaruskaja palityka
Całkam narmalna zrabić palityčnuju zajavu, što my razryvajem suviazi ź nielehitymnym dyktataram, a nie ź biełaruskim hramadstvam, bo prezident Zialenski nieadnarazova padkreślivaŭ roźnicu pamiž imi. A adnačasova — vyznačyć prynamsi dla siabie, chto budzie vyraźnikami intaresaŭ hetaha hramadstva.
Ci pačnie Kijeŭ choć by časam kantaktavać sa Śviatłanaj Cichanoŭskaj?
Tak, jana zastajecca niavopytnym palitykam, adnak jana stała simvałam biełaruskaj apazicyi dla astatniaha śvietu, a Kijeŭ jaje pakazalna ihnaruje. Tym bolš za apošnija hady rytoryka Cichanoŭskaj istotna źmianiłasia, a ŭ pytańni rasijska-ŭkrainskaj vajny jana zaniała całkam družalubnuju dla Kijeva pazicyju.
A kali aficyjny Kijeŭ usio roŭna vystupaje suprać kantaktaŭ ź joj, možna vieści dyjałoh ź inšymi pradstaŭnikami apazicyi kštałtu Paŭła Łatuški abo z kimści inšym, kaho abiaruć ahulnapryznanyja struktury antyłukašenkaŭskaha ruchu.
Taksama Kijeŭ pavinien narešcie vyznačycca, što rabić z tymi biełarusami, jakija znachodziacca na terytoryi Ukrainy — pry jakich umovach ich znachodžańnie prymalnaje.
Šukać adkazy na hetyja pytańni składaniej, čym prosta zapluščvać vočy na biełaruskuju ahresiju suprać našaj dziaržavy.
Ale hetamu dziŭnamu stanovišču treba narešcie pakłaści kaniec. I zrabić heta jak maha chutčej.
Zaciahvańnie nie daje Kijevu nijakich plusaŭ i tolki paharšaje vykliki.
