Sankcyi ŭ chakiei — vitańnie tym aptymistam u biełaruskim sporcie, chto dumaŭ, što «heta nienadoŭha»
U hetu niadzielu skončyŭsia čempijanat śvietu pa chakiei, ad jakoha byli adchilenyja zbornyja Rasii i Biełarusi za raźviazanuju vajnu va Ukrainie. I zrazu ž było pryniata rašeńnie, što hetyja zbornyja prapuściać i nastupny čempijanat, 2023 hoda. Biez zaležnaści, jakaja da taho času budzie situacyja. I heta važny sihnał nie tolki dla chakieistaŭ, miarkuje hałoŭny redaktar spartyŭnaha vydańnia «Trybuna» Aleh Harunovič, ale dla ŭsiaho biełaruskaha sportu.
Chakieja na «Trybunie» ŭ apošnija paŭtara hoda značna pamienieła, čamu — adkaz prosty i vidavočny. Ciažka ad dušy pisać pra tych, chto daje zhodu na hvałt i biezzakońnie ŭ dačynieńni da suajčyńnikaŭ, jakija «vinavatyja» tolki ŭ tym, što damahalisia sumlennych vybaraŭ i maksimalna mirnym šlacham vykazvali niazhodu z nachabnym machlarstvam i z usim žacham, što nakryŭ krainu paśla.
Suprać vajny va Ukrainie zbolšaha aktyŭna vystupali tyja ž ludzi, niahledziačy na rost štrafaŭ i padaŭžeńnie administracyjnych aryštaŭ. Nu a što ž chakieisty?
Kali biełaruski futboł jašče niejak sprabavaŭ adbicca ad lista ŭ padtrymku Łukašenki, to chakiej ledź nie dobraachvotna prademanstravaŭ svaju chałujskuju sutnaść. Bahata ŭ jakich chakiejnych kłubach za režym padpisvalisia ledź nie poŭnymi składami. Tych, chto admoviŭsia abo chacia b sprabavaŭ admovicca, — mizer. Nu, zrazumieła. Usia Biełaruś paśla vybaraŭ-2020 prachodziła pravierku na najaŭnaść sumleńnia i hodnaści. Spartoŭcaŭ pravieryli spačatku z dapamohaj lista suprać hvałtu, a paśla — listom za Łukašenku.
Pravierka zaśviedčyła, što chakiej — heta dakładna nie pra hodnaść i sumleńnie. Tam skoki z kryvavym Baskavym — norma, a hołas za narod — niedaravalnaje adchileńnie.
Ułasna, naš chakiej — heta ŭvohule nie pra narod. Ladovych «rycaraŭ» možna vinavacić u bajaźlivaści, skvapnaści, infantyliźmie, zatoje ad pryrody jany nadzielenyja vielmi čujnymi straŭnikami, jakija ŭ krytyčnaj situacyi dapamahli im biespamyłkova vyznačyć ruku, što kormić.
U biełaruskim chakiei niama biznesu. Dakładniej, biznes jość na ŭzroŭni hulcoŭ, trenieraŭ, dyrektaraŭ, jakija zmahajucca za korm, ale nie na ŭzroŭni kłubaŭ. Chakiej dla Biełarusi — niežyćciazdolnaje vyčvareńnie, jakoje trymajecca vyklučna na devijacyi adnaho čałavieka, jaki ŭ dziacinstvie zrabiŭ sabie z suka klušku i ŭsio nijak nie pakinie jaje, biednuju, u spakoi.
Na viernaść hetamu čałavieku straŭniki biełaruskich chakieistaŭ i prysiahnuli, naplavaŭšy na astatnich.
Kali niejkija maŭčuny ź inšych vidaŭ sportu, što zdoleli dzieści zakapacca i nie padtrymać ni tych, ni inšych, jašče mohuć farmalna narakać na niespraviadlivaść sankcyj za vajnu, to złačynstvy biełaruskich chakieistaŭ suprać čałaviečnaści dobra zafiksavanyja.
Spačatku ź ich zhody plažyli nieabyjakavych suajčyńnikaŭ, ciapier ź ich ža zhody viaduć vajnu va Ukrainie. Kolki miesiacaŭ tamu Alaksandr Rumo — adzin ź niešmatlikich pradstaŭnikoŭ ajčynnaha chakieja, kamu siońnia chočacca praciahnuć ruku — kazaŭ pra karmu, jakaja spaścihnie jahonych byłych kaleh.
Tady hetyja słovy vyklikali ŭ mianie ŭśmiešku, zdavałasia, marna pužać karmaj tych, za kaho dumaje straŭnik, ale ž ty hladzi. Jość dziejańnie — i jość nastupstvy. Maksimalna prazrystaja pryčynna-vynikovaja suviaź, ad jakoj nie adkrucicca.
Chakieisty adnym macham padpisalisia na ŭsie złačynstvy Łukašenki (siońnia my viedajem, što Łukašenka = vajna) i, upeŭnieny, ciapier cudoŭna razumiejuć, dziakujučy kamu apynulisia ŭ katehoryi prakažonych, ale naŭrad ci škadujuć pra svoj vybar. Bo vystupać na čempijanacie śvietu — heta pra hodnaść, a atrymlivać hrošy, vycisnutyja ź dziaržaŭnych pradpryjemstvaŭ, jakija žyvuć u doŭh, — heta pra straŭnik.
I spraviadliva, što mienavita praź biełaruskich chakieistaŭ niedvuchsensoŭnaje papiaredžańnie atrymali tyja aptymisty ad ajčynnaha sportu, chto dumaŭ, što heta — nie nadoŭha. Nu, tydzień, nu, miesiac, nu, paru miesiacaŭ — i ŭsio supakoicca, my iznoŭ budziem u suśvietnaj siamji na samych prestyžnych spabornictvach.
A tut užo viadoma, što zbornaj Biełarusi pa chakiei nie budzie na čempijanacie śvietu-2023. Razumiejecie? Zdajecca, tolki-tolki skončyŭsia turnir-2022, napieradzie jašče hod, usio realna moža supakoicca (daj Boh, kab tak), a tut kažuć, što heta vam nijak nie dapamoža.
Heta taki cikavy sihnał dla roznych biełaruskich zbornych pa hulniavych vidach sportu, dzie jość kvalifikacyi, rejtynhi i hetak dalej.
Astatnim taksama varta zadumacca. Chacia čaho sumavać? Možna ž pravieści pa dziesiać sparynhaŭ z rasijanami, zładzić niejkija dvarovyja turniry ź miedalkami sa «Sporttavaraŭ» ad tak zvanaj Sajuznaj dziaržavy — chtości i ad takoha atrymaje asałodu ŭ mikrafony prapahandystaŭ.
Nie mahu kazać za chakieistaŭ, ale pryznajusia: dzieści ŭ hłybini dušy mnie prykra, što tak atrymałasia z tym ža čempijanatam śvietu. U mirnyja časy ja achvotna pasačyŭ by, jak na ŭzroŭni lepšych prajaviać siabie našy chłopcy z NCHŁ, ci adšukajecca siarod maładych kipieraŭ novy Miezin (vybačajcie za takoje paraŭnańnie), jak siabie pakažuć tyja biełarusy, kim zacikavilisia top-kłuby KCHŁ, a jašče ci prabjucca ŭ zbornuju maładyja žłobinskija zorki (darečy, maładziožnyja i junijorskija čempijanaty śvietu dla biełarusaŭ taksama mima, a vy tolki pryhadajcie, kolki zaŭždy tam było emocyj i nadziej).
Ech, kaliści cikavicca takimi rečami było narmalova.
Ale režym Łukašenki maje «miłuju» ŭłaścivaść. Navat toje, da čaho stavicca z pryjaznaściu, jon moža abo pieraŭtvaryć u łajno, abo zaciahnuć u łajno pa samyja vušy.
Z chakiejem tak i atrymałasia. I chakieisty ŭ takoj situacyi mohuć narakać tolki na siabie. Ale straŭniki vyšejšyja za heta, i tamu narakać dakładna nie buduć.
