Viktoryja Azaranka pra adchileńnie ad «Uimbłdona»: «Ja nie budu pramaŭlać jak achviara»
Eks-pieršaja rakietka śvietu i čalec rady hulcoŭ Žanočaj tenisnaj asacyjacyi (WTA) Viktoryja Azaranka prakamientavała kanflikt pamiž Asacyjacyjaj tenisistaŭ-prafiesijanałaŭ i Uimbłdonskim turniram, jaki ŭźnik z-za adchileńnia ad turniru hulcoŭ z Rasii i Biełarusi.
Pra toje, što nie zmoža vystupić na «Uimbłdonie»
«Z ulikam usiaho, što adbyvajecca ŭ śviecie, ja nie budu tut siadzieć i raspaviadać, jak mnie ciažka. Šmat što možna skazać, mnohaje budzie vyrvana z kantekstu, tak što ja navat nie budu sprabavać. Nie chaču, kab ludzi pierakručvali maje słovy tak, jak im budzie zručna.
Ja nie liču heta temaj dla abmierkavańnia. Ja liču, što treba imknucca być karysnaj, ale pry hetym vykonvać svaju pracu. Ja tenisistka, heta maja praca, i ja budu i dalej jaje vykonvać. Pry hetym ja starajusia być maksimalna karysnaj, nie afišujučy heta ŭ sacsietkach, jak mnohija ludzi.
Ja vieru ŭ jadnańnie, vieru ŭ toje, što treba być dobrym čałaviekam i dapamahać inšym, kali jość mahčymaść. I ja budu i dalej heta rabić».
Pra toje, što na «Uimbłdonie» nie budzie rejtynhavych ačkoŭ
Nahadajem, što Asacyjacyja tenisistaŭ-prafiesijanałaŭ u adkaz na adchileńnie biełaruskich i rasijskich tenisistaŭ ad turniru, pazbaviła turnir rejtynhavych ačkoŭ;
«Ja bačyła toje, što skazała Słoŭn Styviens [jana zajaviła, što nie pacierpić tenisnaj dyskryminacyi nakont pazbaŭleńnia rejtynhavych ačkoŭ], i liču, što jana maje racyju. Ludzi nie viedajuć mnohich zakulisnych detalaŭ. Dumaju, z punktu hledžańnia Rady hulcoŭ my pierasprabavali ŭsio, kab hulcy nie paciarpieli.
Ja imknułasia znajści kampramis, bo ŭ vyniku ŭsio heta zakranuła mnohich hulcoŭ. Atrymałasia tak, jak atrymałasia. Ja skažu adno — buduć krytykavać. Skažu inšaje — buduć krytykavać.
Ja nie chaču hetych razmoŭ. Ja chaču rabić toje, što liču pravilnym, dapamahać ludziam i vykonvać svaju pracu».
Pra toje, što jana hulała rolu ŭ pryniaćci rašeńnia ab «Uimbłdonie», pry hetym sama paciarpieŭšy ad adchileńnia
«Heta niaprostyja razmovy. Kali ja ich viadu, to nie hladžu na siabie i toje, jak usio heta paŭpłyvała na mianie. Ja hladžu na bolš šyrokuju karcinu. Ja nie liču siabie centram suśvietu, adzinym čałaviekam, jaki maje značeńnie.
Ja vieru ŭ adzinstva hulcoŭ i ŭ toje, što sport pavinien abjadnoŭvać ludziej. Spadziavajusia, u nas budzie šaniec pakazać mahčymaści sportu i razam zrabić niešta dobraje.
I tak, na mianie hetaja situacyja paŭpłyvała, ale ja nie achviara. I nie budu kazać jak achviara».
Pra abvinavačvańni, što Rada hulcoŭ nie prakansultavałasia z usimi tenisistkami
«Ja mahu skazać šmat taho, što patrapić u zahałoŭki, ale nie budu hetaha rabić. Ja nie liču, što presie važna heta abmiarkoŭvać. Hulcy ŭsie pytańni vyrašać pamiž saboj.
Kali ŭ kaho-niebudź z hulcoŭ jość pytańni, ja zaŭsiody dastupnaja i hatovaja rastłumačyć toje, što adbyvajecca. Ja liču, što my robim usio mahčymaje, kab infarmavać ludziej.
I Rada hulcoŭ nie maje prava hołasu — heta treba razumieć».
