Analityk: Kali z Maskvy pastupić sihnał, Łukašenku daviadziecca paŭtaryć pra Buču ŭsio toje, što kažuć rasijskija kiraŭniki
Palityčny ahladalnik i historyk Alaksandr Frydman razvažaje ŭ intervju internet-haziecie «Salidarnaść» pra adekvatnaść reakcyi Zachadu na zabojstva mirnaha nasielnictva ŭ Bučy i pra pahrozu Zialenskaha na adras Łukašenki.
— Šeść krain Jeŭrasajuza vysyłajuć rasijskich dypłamataŭ, Makron vystupaje za novyja jeŭrapiejskija sankcyi, jakija pavinny zakranuć pastaŭki nafty i vuhalu z Rasii, ZŠA zabaranili Rasii vypłačvać dziaržaŭnuju zapazyčanaść z zamarožanych na Zachadzie srodkaŭ. Jeŭrasajuz anansavaŭ novyja sankcyi suprać Rasii, jakija praduhledžvajuć zabaronu na impart vuhalu i niekatorych tavaraŭ, zabaronu na ŭjezd dla rasijskich i biełaruskich pieravozčykaŭ i niekatoryja inšyja. Jak vy ličycie, ci adekvatnyja ŭsie hetyja miery jak reakcyja na toje, što adbyłosia ŭ Bučy i inšych haradach Ukrainy?
— Heta vielmi ciažkaje pytańnie. Jano, pierš za ŭsio, maralnaje. My majem spravu z žudasnym złačynstvam, jakoje adbyłosia. Tak, pa-raniejšamu da acenak mnohija padychodziać aściarožna i strymana, tamu što rasśledavańnie nie praviedziena. Ale ŭsio, što my viedajem na dadzieny momant, jak i spadarožnikavyja kadry, apublikavanyja NYT, sapraŭdy śviedčyć na karyść ukrainskaj viersii, u čym nichto ŭ cyvilizavanym śviecie nie sumniajecca.
Toje, što ŭ takoj situacyi Jeŭrapiejski Sajuz, ZŠA i Aŭstralija buduć prymać miery, — heta vidavočna.
Biezumoŭna, heta surjoznyja miery, ale treba razumieć, što ŭ jeŭrapiejcaŭ i amierykancaŭ mahčymaściaŭ upłyvu nie tak šmat. Sankcyi taksama nie biaźmiežnyja.
Uźnikaje pytańnie: kali ty zaraz uviadzieš usie sankcyi, jakija mahčymyja, hruba kažučy, usie patrony, jakija ŭ ciabie jość, vykarystoŭvaješ, to kali zdarycca niešta jašče bolš žudasnaje (a jość usie pierśpiektyvy, što adbuducca rečy značna bolš žudasnyja), što ty budzieš rabić u hetym vypadku? U tym liku pa hetaj pryčynie vyrašyli vynieści za dužki temu nafty.
U jakoj stupieni adkaz Zachadu na złačynstvy ŭ Bučy byŭ adekvatnym, my zmožam acanić pa skančeńni niejkaha času. Kali heta rasijski bok, moža być, aćviarozić i źmienić charaktar vajny i złačynstvaŭ — heta adno. Kali ž jany vyrašać dla siabie: usio ŭžo, hublać, ułasna kažučy, niama čaho (jak ja dumaju, jany ŭžo tak na samaj spravie daŭno ličać), tady sankcyi akažucca niedastatkovymi.
Kali my pahladzim na słovy, jakija kažuć zachodnija palityki, — jany absalutna pravilnyja. Jany nazyvajuć rečy svaimi imionami.
U Rasii prypisvajuć, što zachodnija ŚMI ŭziali ŭkrainskuju vajennuju prapahandu i niekrytyčna jaje pieradajuć. Heta ŭsio absalutnaja achinieja, tamu što ŭ Bučy, u Irpieni i ŭ inšych haradach Ukrainy byli karespandenty roznych zachodnich vydańniaŭ, jakija pravodziać ułasnyja rasśledavańni, šukajuć paćvierdžańni ŭ samych roznych krynicach, havorać sa śviedkami, jakich znachodziać sami.
Siońnia ŭ Frankfurter Allgemeine Zeitung było nadrukavana žurnalisckaje rasśledavańnie pra rasijskija padraździaleńni, jakija znachodzilisia ŭ Bučy. Paśla pieršych publikacyj pra vajnu va Ukrainie zachodnija palityki vykazvalisia vielmi aściarožna, tamu što havorka idzie pra zusim žudasnyja złačynstvy.
Kali pa kanałach presy, raźviedak, śpiecsłužbaŭ i inšych pryjšła dadatkovaja infarmacyja, jakaja śviedčyć, što heta sapraŭdy rasijskija złačynstvy, ich rytoryka źmianiłasia.
Makron i Šolc nie havorać i nie robiać ničoha, kali ŭ ich niama stoadsotkavaj upeŭnienaści ŭ tym, što hetyja fakty adpaviadajuć rečaisnaści.
Na hetym tydni my ŭbačym, nakolki surjoznyja sankcyi buduć pryniatyja krainami Zachadu, ci budzie ŭdzieł u rasśledavańni złačynstvaŭ.
Dumaju, što pakolki staŭki ŭ kanflikcie ŭsio bolš pavialičvajucca, krainy, jakija pastaŭlajuć zbroju, nie buduć pra heta trubić. Amierykancy i brytancy — u ich krychu inšaja stratehija — jany pra heta abviaščajuć hołasna. Im važna padkreślić, što jany heta robiać.
Vielmi dobry sihnał — hatoŭnaść pastaŭlać bolš zbroi, pa mienšaj miery, z boku Hiermanii, jakaja vielmi aściarožna padychodziła da hetaha pytańnia. Ministr zamiežnych spraŭ Hiermanii Bierbak zajaviła ab tym, što kraina budzie pastaŭlać va Ukrainu zbroju, jakuju raniej nie pastaŭlała.
Ab čym havorka, my nie viedajem. Pa-raniejšamu heta ŭraŭnieńnie ź vialikaj kolkaściu nieviadomych, i my majem frahmientarnuju karcinu taho, što adbyvajecca.
— Palityčny ahladalnik Jury Drakachrust ličyć, što pakarańnie vinavatych u masavych zabojstvach mirnaha nasielnictva va Ukrainie mahčyma tolki pry ŭmovie vajennaha razhromu Rasii. Hučać mierkavańni ab tym, što režym u Rasiei pavinien pamianiacca dla taho, kab byli pakaranyja vajennyja złačyncy. Jakoje Vaša mierkavańnie na hety kont?
— Kali Rasija pacierpić vajennaje paražeńnie, to, chutčej za ŭsio, ruchnie režym, moža być, nie ŭvieś, ale, pa mienšaj miery, jaho častka, jaho viarchuška na čale z Pucinym. Biezumoŭna, heta nieabchodnaja ŭmova dla pakarańnia vinavatych u złačynstvach. A jany abaviazanyja panieści adkaznaść: nielha zapluščvać vočy na toje, što takija rečy adbylisia ŭ Jeŭropie ŭ 2022 hodzie.
Jeŭropa nie zmoža viarnucca da narmalnaha žyćcia, pakul vinavatyja ŭ hetych złačynstvach nie buduć pakaranyja. Pryčym havorka idzie nie tolki pra Buču, a pra toje, što nas čakaje, kali raskryjecca ŭsia praŭda pra Maryupal i inšyja paciarpiełyja harady.
Biezumoŭna, rasśledavańnie budzie vieścisia. Składaniej z tym, kab vinavatyja apynulisia na łavie padsudnych. U suśvietnaj historyi byli pracesy nad vajennymi złačyncami. U vypadku Juhasłavii asnoŭnyja vajennyja złačyncy pierad sudom paŭstali, u tym liku i były prezident krainy Miłošavič, jaki apynuŭsia ŭ Haazie.
Ale Rasija — heta jadziernaja dziaržava. I takich precedentaŭ jašče nie było, kab prezident jadziernaj krainy adkazaŭ za svaje złačynstvy.
Dumaju, što buduć vystaŭlenyja abvinavačvańni, buduć, napeŭna, vypisanyja mižnarodnyja ordery na aryšt. Ci budzie vydadzieny ordar na aryšt Pucina — składanaje pytańnie. Nie biarusia ničoha pradkazvać.
Što tyčycca kankretnych vykanaŭcaŭ, jak, naprykład, hienierał Mieziencaŭ (jaho nazyvajuć «katam Maryupala») i inšyja, miarkuju, buduć vydadzienyja ordery na aryšt, a ŭžo inšym pytańniem stanie traplańnie ich u ruki pravasudździa.
Jość jašče adzin jurydyčny aśpiekt: u Rasii zabaronienaja vydača svaich hramadzian. To-bok dla taho, kab hramadzianie Rasii byli vydadzienyja i paŭstali pierad mižnarodnym trybunałam, nieabchodnaja źmiena rasijskich zakonaŭ. Ale heta ŭsio, ułasna kažučy, vyrašalnyja pytańni pry najaŭnaści palityčnaj voli.
Viadoma, kab pierad sudom stali ŭsie vinavatyja, nieabchodny poŭny demantaž palityčnaj sistemy abo, pa mienšaj miery, jaje značnaje razbureńnie. Dumaju, navat u vypadku źviaržeńnia Pucina, kali pryjdzie da ŭłady chtości ź jahonaha atačeńnia, ciažka ŭjavić, što jany jaho vydaduć. Ale ničoha niemahčymaha niama. Mety zdajucca nievierahodnymi i mała chto sapraŭdy vieryć u toje, što heta adbudziecca, ale da hetaha treba iści.
— Uładzimir Zialenski prakamientavaŭ mahčymaść ustupleńnia Biełarusi ŭ vajnu suprać Ukrainy. Jon kanstatavaŭ, što, «na žal, rakiety lacieli ad jaho». «I jon (Łukašenka) vydatna heta viedaje, vydatna heta razumieje. Ale my bačym, što niejkija kroki jon rabiŭ, kab nie ŭstupić u vajnu. Nie fakt, što jon nie ŭstupić. My hetaha nie viedajem da kanca, vajna nie skončyłasia. Ale tym nie mienš, jamu treba hladzieć na narod svoj. I narod Biełarusi suprać vajny z Ukrainaj». Adznačym, što paśla padziej u Bučie Łukašenka zachoŭvaje maŭčańnie. U čym, na vaš pohlad, pasył Zialenskaha i jakoj budzie reakcyja Łukašenki?
— Ja b interpretavaŭ zajavu Zialenskaha jak svajho rodu pahrozu Łukašenku: kali ty zrobiš bolš, čym zrabiŭ ciapier, to my možam pasprabavać zapuścić niejkija pracesy suprać ciabie ŭ Biełarusi. Heta adzin z mahčymych varyjantaŭ.
Pasył taki: ty ŭžo zrabiŭ dosyć, i tabie pryjdziecca za heta ŭsio roŭna adkazać, ale ciapier prosta hladzi: chočaš pajści jašče dalej i stać na adnu płanku z rasiejskimi kiraŭnikami?
U Łukašenki inšaja situacyja, u jaho niama jadziernaj zbroi i zapas tryvałaści značna nižejšy. Mahčymaści dla pryciahnieńnia da adkaznaści takich ludziej, jak Łukašenka, u mižnarodnym płanie značna vyšejšyja, čym mahčymaści dla pryciahnieńnia Pucina.
Toje, što Łukašenka maŭčyć, heta nie maralnaje pytańnie. Heta nie toje, što jon ubačyŭ kadry z Bučy i trapiŭ u niejki maralny stupar i ŭ im niešta čałaviečaje pračnułasia. U heta ja nie vieru ŭ pryncypie.
Ciapier Łukašenka, mahčyma, atrymlivaje bolš roznabakovuju infarmacyju, čym Pucin. Jon u takoj situacyi, kali treba ŭvažliva sačyć za ŭsim, što adbyvajecca.
Dla Łukašenki pakul niajasna, jakija ŭ jaho buduć dyvidendy, kali jon padtrymaje rasijskuju pazicyju pa Bučy. Mabyć, ničoha kankretnaha pakul niama, a sam jon leźci ŭ piekła pakul nie choča, tamu jon pavodzić siabie hranična aściarožna, ja b navat skazaŭ, chitra.
Jon kidaje na piaredni płan prapahandystaŭ, jakim dadzieny ŭkazańni aśviatlać usie padziei ŭ rasiejskim duchu. Dla ich heta vielmi prostaja praca, im nie treba rabić ničoha składnaha, prosta treba kapijavać, što prychodzić z Rasii. I voś jany aktyŭna tyražujuć rasijski naratyŭ — žudasny, ahidny i amaralny.
A sam Łukašenka pakul maŭčyć. Ale jon nie adzin taki. Maŭčać ułady Kitaja, Indyi, Kazachstana, Vieniesueły… Navošta im peckacca bolš, čym možna, u takoj situacyi?
Ale heta ni pra što nie kaža. Kali z Maskvy pastupić sihnał, to daviadziecca vyleźci i Łukašenku i paŭtaryć usio toje pra Buču, što kažuć Vałodzin, Miadźviedzieŭ dy inšyja.
Pakul jany, mabyć, jaho nie prymusili heta zrabić, jak mnie zdajecca. Ale dumaju, jany pra siabie adznačać, što pa dobraj voli Łukašenka hetaha sam nie zrabiŭ.
