Łukašenka rasparadziŭsia pryvieźci mihrantam suchich droŭ i pryhraziŭ pierakryć haz u Jeŭropu. Što jašče
Alaksandr Łukašenka siońnia pravioŭ naradu z kiraŭnictvam Saŭmina. Na naradzie byli zakranutyja pytańni kryzisu na biełaruska-polskaj miažy, a taksama tema sankcyj i adkazu na ich.
Pra situacyju na miažy i zbroju z Danbasa
Łukašenka daručyŭ zabiaśpiečyć kantrol na biełaruskich miežach.
«Ministerstvu abarony, KDB, pahranvojskam — zabiaśpiečyć kantrol za pieramiaščeńniem vojskaŭ NATA i Polščy. Vy bačycie, što 15 tys. užo vajskoŭcaŭ, tanki, bronietechnika, Viertaloty palacieli z samalotami. Jany padciahnuli da našaj miažy, prytym u nachabnuju, nie papiaredziŭšy nikoha», — skazaŭ jon.
Łukašenka zajaviŭ pra toje, što ŭ pamiežnuju zonu z Danbasa pierakidvajuć zbroju i vybuchoŭku. Jak heta robiać i čamu takoje mahčyma, jon nie ŭdakładniŭ.
«U nas vielmi niebiaśpiečnaja namieciłasia tam tendencyja. Ja heta praduhledžvaŭ. Heta pytańnie našych vajskoŭcaŭ i Kamiteta dziaržbiaśpieki. Pajšli sproby pierakidańnia zbroi, bojeprypasaŭ i vybuchoŭki hetym ludziam u łahiery.
Apošnija dvoje sutak pierakidvajuć zbroju. Zbroja ŭ asnoŭnym idzie (my z rasijanami trymajem na kantroli hetaje pytańnie, z Pucinym razmaŭlali na hetuju temu) z Danbasa.
Idzie zbroja dla čaho? Tut chočuć zładzić pravakacyju. Sutyknuć iłbami našych pamiežnikaŭ ź ich, našych vajskoŭcaŭ ź ichnymi. Tamu vymušanyja pa pierymietry ciapier kantralavać situacyju, kab im nie zakinuli zbroju. Bo tam kurdy. A kurdy — heta vajaki. I kali jany (polski bok) ich režuć, bjuć i inšaje, ludzi ŭ rospačy. Luby aŭtamat, pistalet, pravakacyja — i vajenny kanflikt», — zajaviŭ Łukašenka.
Pra mihrantaŭ, jakich łoviać «až da Niamieččyny», łomiać im rebry i sprabujuć (biezvynikova) vypchnuć u Biełaruś
«Za minułyja sutki palaki pasprabavali vypchnuć na našu terytoryju bolš za tysiaču čałaviek.
Vy razumiejecie, łoviać ich tam, až da miažy Niamieččyny, a moža, i ŭ Niamieččynie, vyvoziać na miažu i ŭ roznych miescach pačynajuć vyšturchoŭvać. Praŭda, nivodny čałaviek na našu terytoryju nie prajšoŭ. Źbivajuć, łomiać rebry, kab nie vidać było. Ludzi ŭsie ŭ siniakach, źbityja, pierałamanyja. Vykidvajuć ich prosta na dziaržaŭnuju miažu».
Pra stralbu na miažy
«Što niedapuščalna (ja nie viedaju, čamu heta ŚMI kožny dzień nie pakazvajuć) — jany [palaki] adkryvajuć stralbu ŭ našym kirunku pa-nad hałovami. Jak pamiežnik vam kažu: u savieckija časy, kali b tolki z sumiežnaj terytoryi ŭ naš bok byŭ zaŭvažany choć adzin streł, tam ścierli b usio z tvaru ziamli. Heta strašnaje parušeńnie», — padkreśliŭ Łukašenka.
Pra toje, što polskija pamiežniki nie vyklučajuć na noč śviatło na miažy
«Vy bačycie, što heta dzicia prosić vady papić. Stajać (polskija vajskoŭcy) jak fašysty, hiestapa, uklučajuć pražektary nočču, hučnuju suviaź i pačynajuć ckavać. Kaho — dziaciej, dzieci spać nie mohuć, jakich układvajuć u hetyja niaščasnyja pałatki».
Pra ŚMI, jakija razduli prablemu
«Vy bačycie, što adbyvajecca na dziaržaŭnaj miažy i vakoł jaje. Skažu prosta: nie takaja heta vialikaja prablema, jak jaje ciapier razdźmuli ŭ ŚMI. Ale ŚMI ja nie asudžaju. Bo heta nosić mocny papieradžalny charaktar. Zaraz źviarnuli ŭvahu na Biełaruś. Ale takich maršrutaŭ 3-5 u śviecie, pa jakich iduć miljony tych, što biahuć ad vajny. Voś ciapier skancentravali ŭvahu na biełaruska-polskaj, litoŭskaj i łatvijskaj miežach. I ŭžo ŭvahu pačynajuć nadavać i biełaruska-ŭkrainskaj miažy. Jana taksama niepakoić i mianie. Napeŭna, i Rasiju», — adznačyŭ jon.
«Tamu nie takaja heta, padkreślivaju, prablema, jak jaje siońnia razduli. Ale razduli pravilna ŭ ŚMI, kab papiaredzić na budučyniu. Małajcy žurnalisty, što pakazvajuć sapraŭdny tvar hetaj demakratyi. Narešcie i vy, jakija siadziać tut, i asabliva naša hramadstva i inšyja zrazumiejuć, što ž heta za demakratyja i pravy čałavieka, svaboda słova tam na zachadzie, da jakoj nas pastajanna šturchali».
Pra dapamohu žančynam i suchija drovy
Źviartajučysia da premjer-ministra Ramana Hałoŭčanki, Łukašenka skazaŭ: «Daručycie va ŭradzie, ja dumaju, i Minadukacyi, i vice-premjer adpaviedny pa sacyjałcy. Treba źviarnuć uvahu na ciažarnych žančyn i dziaciej. Poŭnaja katastrofa. Vielmi šmat žančyn ciažarnych na 8-9-m miesiacach. My nikudy nie padzieniemsia. Jany, napeŭna, buduć naradžać u nas. Sychodzić jany z hetaha łahiera, dzie znachodziacca ciapier, nie chočuć: «My zastaniemsia tut!». Ale jak tut?! My ž viedajem, jakaja chaładeča nadychodzić. Jany i nie viedajuć, što takoje ŭ Biełarusi ŭ lasach hetych zimavać. Ale sychodzić adtul nie chočuć. Tamu treba pahladzieć».
Jon taksama źviarnuŭsia da staršyni Savieta Respubliki Natalli Kačanavaj: «Vy padklučylisia z žančynami. Pahladzieć. Moža być, paprasić ich, kab jany moža addali nam dziaciej. My ich raźmiaścili ŭ sanatoryi. A dzieści, moža być, i z maci.
Ciažarnyja žančyny i dzieci — pytańnie numar adzin. Nielha ich kidać. Asabliva dziaciej. My b choć by ich tam adviali ŭ duš, pamyli i nakarmili».
«Nu a ciažarnyja žančyny … Pryjdzie termin naradžać, viadoma, u balnicu budziem vyvozić i absłuhoŭvać dalej», — dadaŭ jon.
Alaksandr Łukašenka taksama daručyŭ padvieźci mihrantam suchich droŭ, kab tyja nie pačali siekčy drevy. «Treba pryvieźci im tudy i skłaści. Nikudy nie dzieniešsia. Sychodzić adtul nie chočuć. My im prapanavali syści adtul», — adznačyŭ jon.
Pra sankcyi i imaviernaść pierakryć haz
«Zanadta šmat nas pačali pałochać piatym pakietam. Na hety piaty pakiet, Raman Alaksandravič, vam było daručeńnie: my im daravać ničoha nie pavinny. Polšča nas pałochaje, što zakryje miažu. Kali łaska, začyniajcie: mienš źbiehłych tudy budzie pieramiaščacca. Pytańnie nie ŭ hetym.
Ja prosta pasłuchaŭ hetych miarzotnikaŭ, jakija naohuł biezhałovyja. A kali my zakryjem tranzit praź Biełaruś?
Praz Ukrainu nie projdzie: tam rasijskaja miaža zakrytaja. Praz Prybałtyku daroh niama. Kali my zakryjem dla palakaŭ i, da prykładu, dla niemcaŭ, što budzie tady? My nie pavinny, abaraniajučy svoj suvierenitet i niezaležnaść, spyniacca ni pierad čym», — padkreśliŭ Alaksandr Łukašenka.
Jon taksama zaŭvažyŭ, što praź Biełaruś idzie transnacyjanalny ekspartny mahistralny hazapravod Jamał — Jeŭropa, pryčym u apošni čas abjomy tranzitu hazu z Rasii na Zachad značna pavialičylisia.
«My abahravajem Jeŭropu, jany nam jašče pahražajuć, što zakryjuć miažu. A kali my pierakryjem pryrodny haz tudy?
Tamu ja b kiraŭnictvu Polščy, litoŭcam i inšym biezhałovym parekamiendavaŭ dumać pierš, čym kazać. Ale heta ich sprava. Začyniać — niachaj začyniajuć. Ale MZS pavinien papiaredzić usich u Jeŭropie: kali tolki jany ŭviaduć nam dadatkovyja sankcyi «niepieravaranyja» — nieprymalnyja dla nas, my pavinny adkazvać. Jak adkazvać, my z vami damaŭlalisia paŭhoda tamu», — skazaŭ Łukašenka.
Što heta za kontrsankcyi, publična nie ahučvałasia.
