Navukoŭcy raskryli zahadku «lepielskaj čupakabry»
«Heta janotapadobny sabaka, chvory», — prakamientavali zdymak, apublikavany ŭ haziecie «Lepielski kraj», supracoŭniki navukova-praktyčnaha centra NAN Biełarusi pa bijaresursach.
Najvierahodniej, havorka pra karostu — hetaja chvaroba charakternaja dla mnohich žyvioł hetaha vidu, pry joj žyvioły hublajuć poŭść.
Łysymi taksama mohuć być maładyja asobiny, u jakich jašče nie adrasła poŭść.
Dziŭnaha źviarka znajšła ŭ ciaplicy žycharka ahraharadka Stai na Lepielščynie. Jana źviarnułasia da susieda, jaki pracavaŭ u lasnoj haspadarcy, i paprasiła ahledzieć znachodku. Mužčyna pakłaŭ žyviołu ŭ miech, praz 20 chvilin viarnuŭsia pa jaje — a źviarka ŭžo nie było.
Dla čałavieka janotapadobny sabaka niebiaśpieki nie ŭjaŭlaje, adnak ustupać u kantakt z žyviołaj nie varta, rajać śpiecyjalisty.
Pa Lepielščynie biehaje čupakabra? Žychar złaviŭ dziŭnaha źviera, chacieŭ zavieźci śpiecyjalistam, ale žyvioła źbiehła FOTA
