Sakratar Rady biaśpieki Valfovič choča, kab ź Minskam ustupili ŭ pieramovy
«Tolki cyvilizavanyja pierahavory mohuć źmianić situacyju. Adnak u susiednich stalicach nas nie chočuć čuć», — zajaviŭ dziaržaŭny sakratar Rady biaśpieki Alaksandr Valfovič padčas naviedvańnia Voranaŭskaha rajona Hrodzienskaj vobłaści.
BiełTA
Pavodle słoŭ Alaksandra Valfoviča, «kalektyŭny Zachad praciahvaje ŭskładniać abstanoŭku vakoł tak zvanaha mihracyjnaha kryzisu. Skažonaja acenka pryčyn i ŭmoŭ napłyvu mihrantaŭ aktyŭna pašyrajecca ŭ ŚMI jak častka raźviazanaj za miažoj antybiełaruskaj isteryi dla apraŭdańnia naroščvańnia nacisku na Biełaruś», — piša dziaržaŭnaje ahienctva BiełTA.
«Nie treba šukać korań zła ŭ situacyi ź mihrantami ŭ Biełarusi. Na Zachadzie varta pryznać ułasnuju vinu ŭ takim masavym zychodzie biežancaŭ z Afhanistana, Afryki, krain Blizkaha Uschodu. Uvioŭšy cełyja dziaržavy ŭ biezdań chaosu i niapeŭnaści, ludziej vymusili pakidać rodnyja damy, biehčy ad śmierci i hoładu ŭ pošukach lepšaj doli», — zajaviŭ Alaksandr Valfovič.
Raniej tyja samyja vyrazy ŭžyvali Alaksandr Łukašenka i srodki prapahandy.
«Vyrašać prablemu nieabchodna dypłamatyčnymi namahańniami. Tolki cyvilizavanyja pierahavory mohuć źmianić situacyju, — skazaŭ Valfovič. — Adnak u susiednich stalicach nas nie chočuć čuć».
Voranaŭski rajon — pamiežny. Mienavita na hetym kirunku letam mihrantaŭ kiravali ŭ Litvu. Kali litoŭcy nadziejna zakryli miažu, prykładna sa žniŭnia patok pieraaryjentavaŭsia na Polšču. Ciapier i Polšča pastaviła nadziejnyja zasłony, i mihranty pačynajuć nakoplivacca kala miažy z Polščaj, u tranzitnaj zonie minskaha aeraporta i ŭ hatelach biełaruskich haradoŭ.
