«Kab trapić u Jeŭropu, zapłacili pa 7 tysiač dalaraŭ»: jak piaciorka afhancaŭ ź piataj sproby dabrałasia da Litvy
Spačatku z Kabuła piaciorku afhancaŭ pierapravili ŭ Kandahar, potym — va Uźbiekistan, adtul — u Minsk i tak da miažy ź Litvoj. Jany śćviardžajuć, što źbiehli ad Talibana.
Delfi
Afhancy raspaviali Delfi, što ŭ Kabule jany znajšli čałavieka, jakomu kožny zapłaciŭ pa 7000 dalaraŭ.
Brat adnaho ź mihrantaŭ žyvie ŭ Niamieččynie, jon źbieh tudy jašče raniej ad talibaŭ (byŭ vajskoŭcam pry raniejšym uradzie).
Afhancy raskazvajuć, što čałaviek, jakomu jany addali hrošy, abiacaŭ davieźci ich «da Jeŭropy».
«U Biełarusi nas pieradali pamiežnikam. Jany zabrali našy pašparty, advieźli ŭ niejki les, skazali iści napierad, u «Jeŭropu», tam nas zatrymajuć i na paŭhoda zakryjuć u łahiery. Jany dumali, što my — ź Iraka, a my — z Afhanistana. Tady jany skazali, što pavinny kamuści patelefanavać. Zabrali pašparty, pryvieźli da miažy ŭ les», — skazaŭ adzin z afhancaŭ.
Usie afhancy maładyja ludzi: 23-hadovy Ramin i 28-hadovy Achmad — studenty. 31-hadovy Abduł — žurnalist, jon z chazary (iranamoŭny narod), śćviardžaje, što jamu pahražaŭ Taliban. 30-hadovy Achmad Raman i 24-hadovy Muchamad kažuć, što jany — nastaŭniki anhlijskaj movy, taksama chazara.
«Ja — nastaŭnik anhlijskaj movy, mnie 30 hadoŭ. Majoj siamji skazali, što jon vykładaje anhlijskuju, vučyć movie voraha. Kali ja ŭbačyŭ, što taliban zachoplivaje adzin horad za adnym, a naš urad ničoha nie robić, ja zrazumieŭ, što zastavacca ŭ Afhanistanie niebiaśpiečna», — kaža Achmad Raman.
Mužčyny skazali, što prychodzili na terytoryju Litvy nie mienš za 5 razoŭ, adzin raz jany dabralisia navat da Ihnaliny.
«My prychodzili ŭ siadziby, kazali, što my — mihranty. Ludzi vyklikali palicyju, i nas viartali ŭ Biełaruś. Tam prymušali viartacca ŭ Litvu, tak było nie mienš za 5 razoŭ», — kažuć jany.
5 vieraśnia, kali jany znoŭ pryjšli ŭ Litvu, stali chavacca, u ich skančałasia ježa i vada.
«Tady my zrazumieli, što možam pamierci, što heta pytańnie žyćcia i śmierci. My źniali videa i raźmiaścili jaho ŭ sacyjalnych sietkach. Nam stali pisać, što my pavinny prasić ab dapamozie ŭ pravaabaroncaŭ. Tady z nami pa internecie źviazaŭsia adzin mužčyna i pieradaŭ kantakty advakata. My ź joj źviazalisia. Jana zhadziłasia nam dapamahčy», — raspaviali afhancy.
Afhancy skazali, što litoŭskija pamiežniki adzin raz užyli suprać ich elektrašokier.
«My stajali ŭ vadzie, tam byŭ roŭ z vadoj. Z abodvuch bakoŭ byli ŭzbrojenyja pamiežniki. My bajalisia, prasili puścić nas, pasadzić u turmu, tolki nie pakidać u hetym bałocie. Tady adzin litoŭski pamiežnik pakazaŭ nam hety pradmiet, spytaŭ, ci viedajem my, što heta, ja skazaŭ: elektrašokier, nie bicie. Jon užyŭ jaho trojčy. My ničoha nie rabili, nie supraciŭlalisia, my prasili aryštavać nas, ale nas prahnali», — raspaviali afhancy.
Paśla taho jak žurnalisty znajšli piaciarych afhancaŭ na bałocie ŭ Ihnalinskim rajonie, ich raźmiaścili na Puškajskaj zastavie.
Ciapier mužčyny znachodziacca ŭ asobnaj pałatcy, u karancinie. Jany skazali, što ź imi abychodzilisia dobra: ich ahledzieli daktary, im dali ciopłuju vopratku, abutak, nakarmili. Usie jany paprasili Litvu dać im prytułak.
