Vital Hurkoŭ: Pieramieny buduć, ale nie adrazu
movananova.by
Vital Hurkoŭ daŭ vialikaje intervju prajektu «Žyćcio-malina». Zakranuli i vybarčuju kampaniju.
— Na vybary pojdzieš?
— Abaviazkova. Raniej nie chadziŭ nikoli, ale debiut adbudziecca. Daciahnuć by da samoha dnia — i ŭbačym, što tam budzie z kandydatami.
— Jak tabie ciapierašniaja palityčnaja abstanoŭka?
— Nahniataje. Mnie nie padabajecca toje, što adbyvajecca. Ludzi stamlajucca ad kolkaści atrymanaj infarmacyi i kolkaści niehatyvu. Prosta pierastajuć sačyć za tym, što adbyvajecca. Nie viedaju, dla kaho heta vyhadna. Napeŭna, vyhadna dla taho, chto ŭsio heta robić.
— U ciabie jość prahnoz abo razumieńnie taho, što zdarycca 9 žniŭnia?
— Tak, pieramoža najmacniejšy. Usio, jak u sporcie.
— Ty chadziŭ na akcyju salidarnaści z Babarykam?
— Tak, ja byŭ, ale ŭ aŭtazaku nie kataŭsia.
— Atmaśfiera na akcyi padtrymki jak tabie?
— Pačućcio iluzornaha abjadnańnia niejkaha. Iluzorny «viecier pieramienaŭ».
— Ty nie vieryš, što pieramieny buduć?
— Buduć, ale nie tak. Usio budzie, ale nie adrazu ŭ nas budzie novy prezident.
— Jakuju krainu ty b vybraŭ dla žyćcia?
— Ja b va Ukrainu pajechaŭ, naprykład. U Kijevie šmat siabroŭ, tak kłasna, kamfortna, adekvatna.
— Nakolki biełarusy ščaślivyja?
— Napeŭna, na try pracenty (uśmichajecca). Niadaŭna zachodziŭ u kvietkavuju kramu, i mnie prapanavali źnižku ŭ try pracenty.
