Jak u vioscy kala Drui tančyli «Lavonichu» pad «Pahoniaj» i bieł-čyrvona-biełym ściaham
«Biełaruskaja Krynica», №27, 10 žniŭnia 1933 hoda nadrukavała cikavuju karespandencyju ź vioski Šalciny. Heta ŭ Brasłaŭskim paviecie kala Drui, ciapier Miorski rajon. U hetaj vioscy dziejničaŭ hurtok Biełaruskaha Instytuta Haspadarki i Kultury, jaki aktyŭna zajmaŭsia aśvietnickaj pracaj.
Pad ściaham Pahoni
Šalciny, Brasłaŭskaha pav. Mała dzie jość siało, chutar u vakolicy Hurtka B.I.H.iK. u Šalcinach, dzie b nia čytali biełaruskaj knižki ci haziety. Časta moładź, jakaja nikoli nijakich knižak nia čytała, biare svaje knižki z Hurtka i čytaje. Pieśnia rodnaja, što raz šyrej raźlahajecca.
U apošnich časoch dramatyčnaja siekcyja Hurtka zrabiła až try pradstaŭleńni ŭ susiednich siołach: u Babarykach, Hirjatoch i ŭ Jakužoch. Adyhrany pieravažna: «Hurtok», «Konski partret» i «Źbiantežany Saŭka». Najbolš ludziej było ŭ Babarykach, bo kala 350 asob. U Hirjatoch, dziakujučy tamu, što była błahaja pahoda, słaba było razrekłamavana, a miajscovy polski vučyciel zładziŭ dla niaśviedamych svaich siabraŭ Viejskaha St. M. (Stowarzyszenie Młodzieży Wiejskiej, polskaja arhanizacyja – K. Š.) «zabavu», było tolki 100 asob.
U Jakužoch pradstaŭleńnie adbyłosia pad hołym niebam. Pahoda pieknaja. Hladzielnia abstaŭlena zieleniaj. Scena ahramadnaja, udekaravana viankami i ŭzorystymi dyvanami, a nad usim, jak zaŭsiahdy na našych pradstaŭleńniach byvaje, u vianočku naša Pahonia z narodnymi ściahami. Artysty jhrali biez zakidu, asabliva H. Aniščanka. Uražańnie było duža radasnaje i ŭračystaje. Paśla na scenie adtancavali Lavonichu i raspačalisia hulni.
Biełaruskaje pradstaŭleńnie heta ŭračystaść usiaje vakolicy, na jaho jduć usie, chto 20 hr. maje, a kali matka nia maje hrošaj, dyk prosić, kab choć jejnych dziaciej puścili pahladzieć. Pašana rodnamu słovu, luboŭ rodnaj knižki pad sialanskaj strachoj dakazvaje, što narod naš žyvie».
H. Vajdzionak.
Hazieta «Biełaruskaja Krynica» ŭziata ź internet-sajta biblijateki imia Urubleŭskich (Vilnia).
