Глыбоцкая турма – адна з самых цяжкіх у панскай Польшчы. Стаіць яна непадалёку ад горада, на астраўку зямлі, што ўразаецца клінам у вялікае і глыбокае – кажуць, без дна – возера. З усіх бакоў турму акружае вада. Толькі там, дзе ўезд, – вузенькая, як праехаць на машыне, палосачка зямлі. Уцячы з глыбоцкай турмы нікому не ўдавалася. Пра гэта мяне адразу папярэдзілі, як толькі замкнулі за мною турэмную браму. Барыс Сачанка. Выбраныя творы ў 2 тамах, том 2, стар. 235-236.

Кім трэба быць, каб працаваць у такіх установах? Людажэрам, пры тым, гэта не прышлыя, а тутэйшыя, беларусы.

Я бачыў архіўны дакумент, дзе сказана, што ў 1949 годзе "Глыбоцкі раённы савет дэпутатаў працоўных" звярнуўся да "Полацкага абласнога света дэпутатаў працоўных" каб далі дазвол на разборку "каробкі касцёла" з-за яго аварыйнага стану. Полацкі абласны савет дэпутатаў працоўных задаволіў хадайніцтва Глыбоцкага раённага савета дэпутатаў працоўных...

⤷ Юзік са станцыі Крулеўшчына, tam jašče krama pry viaznicy jość, handliuje vyrabami, zroblienymi viaźniami. Nie atavarvalisia ?