Cikava.

Слава героям, якія змагаліся за нашую вольнасць, за сваю годнасць, за нашую дзяржаву Літву! На жаль, яны змагаліся ды загінулі дарэмна. Але ж, мы, літвіны, сваё вернем! Вернем нашаму народу імя, кожнаму з нас годнасць, а нашае дзяржаве Вільню ды яе спрадвечную назву! Жыве Літва!

Польские страдания голове покоя не дают.

⤷ Григорий, вам маскоўскія?

Уся так званая беларуская літаратура, гісторыя -- не кліча да змагання! А заклікае да пакоры! Накшталт -- я, мужык, дурны мужык ... я мужык беларус, пан сахі і касы...

⤷ Cамотны вандроўнік, не надо впадать в иллюзии, она и её среда были поляками и патриотами Польши.

⤷ Cамотны вандроўнік, калі ты кніжку тую чытаў? Дзе, хто і калі з беларускіх пісьменнікаў заклікае да пакоры, заклікае да працы? Такога ніколі не было і няма. Ал пачатку 19 ст, калі пачалося ўсведамленне сябе як нацыі, беларуская літаратура калі і "заклікае", то да адмовы ад сялянскай патрыярхальнасці, заклікае да адукацыі і супроцьстаяння. Паводле беларускай літаратуры гэта катастрофа, што "пан касы і сахі", а Міхал з "Новай зямлі" памёр, пакінуўшы сям'і крэдыты і няўроблены дзірван. А назвы якія! "Людзі на балоце", "Дрыгва", "На ростанях", "Безназоўнае", "Раскіданае гняздо"... Пачытайце Ажэшку і Багушэвіча, Ядвігіна Ш, Зарэцкага і Гарэцкага, Чорнага... Ды каго ні вазьмі, ва ўсіх адзін скразны матыў: пакора і сялянская праца - гэта катастофа і цывілізацыйны тупік. Тое ж самае нам кажа і беларускі фальклор.

⤷Думбляускас,  А хто былі тыя пісьменнікі, якія стваралі новую беларускую літаратуру і пачыналі пісаць па-беларуску? Усе як адзін -- шляхта! І Ян Баршчэўскі, і Францішак Багушэвіч, і Дунін-Марцынкевіч, Янка Купала (Луцэвіч)! І ўсе стваралі вобраз гаротнага беларуса... Не змагара!  І ці можа гаротны чалавек быць змагаром? І ўсе нашыя ментальныя праблемы да сёння -- з-за гэтага!

⤷ Cамотны вандроўнік, дурань Думбляускас не пра гэта. Ён пра тое, што Эмілія была палячка і змагалася за Польшчу. А збіранне і напісанне (!) беларускіх песняў была, відаць, у ёй нейкай жаночай дурасцю. Ну, поўны ж дзяўбень. Яна была ліцвінкай. І так яе называлі яе сучаснікі. Крыху пазней ці зараз яе назвалі б беларускай А тое, што пісала і размаўляла па-польску - дык гэта як зараз пад вар'яцкай расеяй большасць размаўляе па-маскальску. Пры гэтым шчыра лічаць сябе беларусамі.

⤷ Cамотны вандроўнік, так цябе навучылі бальшавікі ў СССР. Жаданне адправіць пісьменнікаў нейкія лясы пілаваць, пад плёткай хадзіць, вершы Быкава, якія друкаваў Скарына Піцерскі, таксама тая ж самая пілюля бальшавізму. Пакуль гэтую атруту не адрыгнём, нічога д ва лепшага само ня зменіцуа.

⤷ Ноўнэйм , яна была немкай, але большай беларускай, чым тутэйшыя каментатары, якія не ведаюць таго, што яна сабрала і пакінула

Отважная женщина и настоящая польская патриотка. Нашим соседям есть, чем гордиться.

⤷ Историк , сосед, ідзі адсюль

⤷ Историк , следуй строго за своім кораблём. Направленіе знаеш.

Хопіць рамантызаваць няўдала жаночы лёс. Гераіня, але памірала ад хваробы як сабака.

⤷ Ю, так, але ты што ёй за суддзя?

⤷ Ю, аказваецца, ад хваробы можна памерці толькі як сабака? Бедныя, бедныя мільярды людзей. Паміраюць, як сабакі, і не здагадваюцца пра тое. )) Не, ну ты поўны доўбень. ) "Няўдалы жаночы лёс" - вось як гэта называецца, калі пра цябе тысячы людзей памятаюць праз стагоддзі.. )) Хацеў бы я сабе такі "няўдалы лёс".