Комментарии к статье
«Ляціць, трымціць, невымоўна ззяе на чорнай коўдры родных нябёс мая самотная і нямая, мая адзіная зорка-лёс». Турэмны верш Кацярыны Андрэевай
Чтобы оставить комментарий, пожалуйста, включите JavaScript в настройках вашего браузера