Žycharu Kobryna dali 10 sutak za knihu Uładzimira Arłova, što stajała na palicy
U sudzie mužčyna vinu admaŭlaŭ. Jon nastojvaŭ: nijakaha «ekstremizmu» jon raspaŭsiudžvać nie płanavaŭ, knihu nikomu nie pakazvaŭ i naohuł zabyŭsia pra toje, što jana ŭ jaho kali-niebudź była.
Uładzimir Arłoŭ. Fota: «Naša Niva»
Adnak sud z takimi dovadami nie pahadziŭsia: raz vydańnie stajała na palicy, značyć «publična demanstravałasia» (jaje mahli ŭbačyć «jak minimum členy siamji»), a raz «publična demanstravałasia», značyć «raspaŭsiudžvałasia». Padrabiaznaści administracyjnaj spravy pryvodziacca ŭ pastanovie, jakaja była apublikavana ŭ Banku sudovych rašeńniaŭ, źviarnuła ŭvahu «Lusterka».
Milicyja daviedałasia pra najaŭnaść u domie žychara Kobryna «ekstremisckaj» knihi pa danosie. Chto napisaŭ paklop, u pratakole nie paznačana. Paśla pastupleńnia infarmacyi supracoŭniki Kobrynskaha RAUS pryjechali pa miescy žycharstva mužčyny dla «ahladu domaŭładańnia».
«Pry ahladzie žylla na pieršym paviersie doma ŭ knižnaj šafie ŭ adkrytym dostupie im u vočy kinułasia kniha «Ajčyna: dziciačaja historyja. Ad Rahniedy da Kaściuški», jakaja vyklikała padazreńnie», — paviedamlajecca ŭ pastanovie.
Pilnyja supracoŭniki źvierylisia z respublikanskim śpisam ekstremisckich materyjałaŭ i ŭstanavili, što dadzienaje vydańnie ŭniesiena ŭ zabaronieny pieralik. Paśla hetaha jany pravieryli noŭtbuk i telefon uładalnika knihi, ale tam ničoha padazronaha nie znajšli.
Fota: Bresckaja hazieta
U vyniku mužčynu zatrymali i skłali pratakoł pavodle č. 2 art.19.11 KaAP (zachoŭvańnie z metaj raspaŭsiudžvańnia infarmacyjnaj pradukcyi, uklučanaj u respublikanski śpis ekstremisckich materyjałaŭ).
U sudovym pasiadžeńni ŭładalnik knihi viny nie pryznaŭ. Jon padkreśliŭ, što rašeńniem suda Centralnaha rajona Minska ŭ «ekstremiscki» pieralik było ŭklučana druhoje vydańnie «Ajčyny: dziciačaja historyja. Ad Rahniedy da Kaściuški», a ŭ jaho doma na palicy lažała pieršaje.
Knihu jamu padaryli na 60-hadovy jubilej. Jon pastaviŭ jaje ŭ šafu, «jak padarunak, dzie zachoŭvaŭ biez mety raspaŭsiudžvańnia», čytać jon jaje nikomu nie davaŭ, a z časam i zusim zabyŭsia, što takaja litaratura ŭ jaho jość.
«Dla členaŭ jaho siamji — žonki i dački — dadzienaja kniha nie ŭjaŭlaje cikavaści», — padkreślivajecca ŭ pastanovie.
Adnak sud Kobrynskaha rajona z hetym dovadam nie pahadziŭsia. Tam paličyli arhumienty niasłušnymi, bo sam fakt raźmiaščeńnia i zachoŭvańnia takoj infarmacyi ŭ adkrytym dostupie ŭ knižnaj šafie byŭ nakiravany na publičnuju demanstracyju i na aznajamleńnie jak minimum členaŭ siamji».
Na dovad kobrynca pra toje, što «ekstremisckim» było pryznana tolki druhoje vydańnie knihi, a nie pieršaje, sud taksama znajšoŭ, što zapiarečyć.
«Dovad abviarhajecca źviestkami vydańnia, pakolki ŭ metach vykanańnia rašeńnia suda Centralnaha rajona Minska ad 18 kastryčnika 2022 hoda było źniščana jak druhoje, tak i pieršaje jaje vydańnie, z čaho vynikaje, što nazvanyja vydańni byli identyčnyja, akramia taho, pry druhim vydańni knihi ŭ joj nie pakazanaja infarmacyja ab tym, što druhoje vydańnie dapoŭniena, dapracavana albo źmieniena, jaho nazva i kolkaść staronak u druhim vydańni nie źmieniena, u suviazi z čym sud prychodzić da vysnovy, što pieršaje vydańnie źjaŭlajecca identyčnym druhomu i źjaŭlajecca ekstremisckim materyjałam», — zaklučyŭ sud, nie patłumačyŭšy pry hetym, jak zvyčajny biełarus moh daviedacca, jakija mienavita vydańni «ekstremisckaj» knihi źniščyła Vydaviectva, kab paźbiehnuć pratakołu.
U vyniku mužčynu pryznali vinavatym i pryznačyli dziesiać sutak aryštu. Knihu kanfiskavali.
