«My nie dazvolim biełaruskamu narodu źniknuć za novaj žaleznaj zasłonaj». Cichanoŭskaja apublikavała sumiesny artykuł z Analenaj Bierbak
Śviatłana Cichanoŭskaja napisała sumiesny ź ministarkaj zamiežnych spravaŭ Hiermanii Analenaj Bierbak artykuł dla niamieckaha vydańnia Welt. U im aŭtarki fakusujuć uvahu na bieśpierapynnych represijach, praź jakija kožny dzień prachodziać tysiačy ludziej unutry krainy, raskazvajuć pra miery, jakija prymaje ES pa abaronie biełarusaŭ, i zajaŭlajuć pra jeŭrapiejskuju budučyniu Biełarusi paśla demakratyčnaha tranzitu ŭłady. Asnoŭnyja tezisy artykuła pierakazaŭ «Pozirk».
Śviatłana Cichanoŭskaja (źleva) i Analena Bierbak na sustrečy ŭ Karłsrue (Hiermanija) 25 listapada 2023 hoda. Fota: ofis Śviatłany Cichanoŭskaj
«Represii biełaruskaha dyktatara Alaksandra Łukašenki suprać svajho naroda ŭzmacniajucca. My nie majem prava mirycca z hetym», — pišuć palityki ŭ pačatku publikacyi.
Dalej pryvodzicca historyja dziaŭčyny ź imieniem Iryna, jakuju vychavała babula. U 2020 hodzie, jašče nie dasiahnuŭšy 20-hodździa, Iryna vyjšła na pratesty, nieŭzabavie była aryštavanaja i ciapier utrymlivajecca ŭ turmie. Ciapier babula ŭspaminaje, jak unučka lubiła katacca na kańkach i hadzinami źbirała ź joj pazły.
«My nie chočam nazyvać jaje sapraŭdnaje imia, kab nahladčyki jašče bolš nie pahoršyli jaje stanovišča. U takoj ža situacyi znachodziacca jašče 1 500 źniavolenych, jakich režym Alaksandra Łukašenki aryštavaŭ z palityčnych matyvaŭ», — adznačajuć Cichanoŭskaja i Bierbak.
«Hramadzianie, jakija vychodzili na mirnyja demanstracyi. Žurnalistki, jakija aśviatlali pratesty. Studenty, jakija pisali pratestnyja płakaty ŭ svaim univiersitecie. Babuli, jakija daryli siłavikam kvietki na žanočych maršach. Baćki, jakija vychodzili na vulicy dziela budučyni svaich dziaciej. Hetyja ludzi ŭzrušyli ŭsiu Jeŭropu. I my ich nie zabudziem», — padkreślivajecca ŭ artykule.
Cichanoŭskaja i Bierbak kanstatujuć, što hladziać na Biełaruś z roznaj pierśpiektyvy:
«Našy rodnyja harady Mikaševičy i Hanovier raździalajuć 1 200 km. Heta harady, jakija vyznačyli naša žyćcio. Žyćcio ŭ svabodnaj i demakratyčnaj Zachodniaj Hiermanii. Žyćcio ŭ Savieckim Sajuzie i biełaruskaj dyktatury».
«Nakolki roznaj jość naša historyja, nastolki abjadnoŭvaje nas jaskravaje pierakanańnie: kožny čałaviek maje prava być svabodnym. Heta nie złačynstva — vyjści na vulicu dziela abarony svajho mierkavańnia. I kožnaje hramadstva samo pavinna vyrašać, chto im budzie kiravać», — pišuć palityki.
Jany padkreślivajuć, što svaboda — «padmurak mirnaj Jeŭropy», «za hetuju svabodu ludzi ŭ Biełarusi ŭ 2020 hodzie vyjšli na vulicy», «i heta taja svaboda, jakuju režym Alaksandra Łukašenki tak nienavidzić».
«Tamu jon stanovicca ŭsio bolš žorstkim u adnosinach da svaich krytykaŭ, — kanstatujuć aŭtary. — U tym liku ŭ adnosinach da žančyn. Da takich žančyn, jak Iryna. Tamu što takich žančyn, jak Iryna, bajacca dyktatary va ŭsim śviecie. Tamu što mienavita žančyny zrabili mirnyja pratesty ŭ Biełarusi nastolki efiektyŭnymi».
Cichanoŭskaja i Bierbak apisvajuć apošnija prykłady represij: studzieński rejd siłavikoŭ pa kvaterach siemjaŭ palitviaźniaŭ, jakija atrymlivali charčovuju dapamohu, i zabarona na atrymańnie pašpartoŭ u zamiežnych dyppradstaŭnictvach zhodna ź vieraśnioŭskim ukazam Łukašenki.
«Dyktatura, jakaja tak pieraśleduje svaich hramadzian, u niejki momant nakiroŭvaje svaju ahresiju vonki», — adznačajuć aŭtary i nahadvajuć ab prymusovaj pasadcy ŭ Minsku samalota Ryanair, štučnym kryzisie na miežach z krainami Jeŭrasajuza z dapamohaj nielehalnych mihrantaŭ, pieratvareńni Biełarusi ŭ «startavuju placoŭku» dla rasijskaj ahresii suprać Ukrainy, «niahledziačy na toje, što hetaja vajna ŭ Biełarusi nie karystajecca padtrymkaj».
Cichanoŭskaja i Bierbak nahadvajuć pra toje, «što zabyvajecca na fonie brutalnaha pucinskaha impieryjalizmu»:
«Dziaržaparat u Biełarusi — heta taksama represiŭny i ahresiŭny režym, dyktatura, nie achviara Pucina. Ludzi tam pakutujuć nie z 2020 hoda, jany dziesiacihodździami žyvuć u niesvabodzie».
«Tamu my praciahvajem intensiŭny cisk na ŭłady ŭ Minsku. Jak Jeŭrapiejski sajuz, jaki sustrakaje zabaronaj na impart i ŭniasieńniem u [sankcyjnyja] śpisy pamahatych režymu: vajskoŭcaŭ, prapahandystaŭ, funkcyjanieraŭ u siłavym i sudovym aparacie, aliharchaŭ i finansistaŭ. I jak palityki, jakija padtrymlivajuć demakratyčnyja siły ŭ Biełarusi i ŭ vyhnańni. Prahramami abarony demakratyčnych sił i blizkich palitviaźniaŭ, ekstranaj dapamohaj dla ŚMI ŭ vyhnańni. A ŭ śviatle podłaj stratehii ŭ dačynieńni da pašpartoŭ hramadzian u vyhnańni — pošukam alternatyŭ biełaruskim pašpartam», — pišuć palityki.
Pavodle słoŭ aŭtaraŭ, jany nie dapuściać, kab ludzi ŭ Biełarusi «źnikli za novaj žaleznaj zasłonaj», jany «naležać Jeŭropie».
«Tamu my nie hublajem nadzieju na svabodnuju, niezaležnuju Biełaruś», — padkreślivajuć Cichanoŭskaja i Bierbak.
Heta treci sumiesny artykuł biełaruskaha demlidara ź jeŭrapiejskimi palitykami. Letaś 12 listapada vyjšła publikacyja, napisanaja z premjer-ministram Litvy Inhrydaj Šymanite, 10 śniežnia — z prezidentkaj Jeŭrapiejskaha parłamienta Rabiertaj Mietsoła.
Čytajcie taksama:
