«Ja ciapier pra ŭsio škaduju». Hiendyrektarka «Doždia» prakamientavała situacyju vakoł adklikańnia licenzii
Ranicaj 6 śniežnia łatvijskija ŭłady adklikali licenziju kanała «Dožd́» na viaščańnie. Nacyjanalnaja rada pa elektronnych ŚMI zajaviła, što telekanał pradstaŭlaje «pahrozu nacyjanalnaj biaśpiecy i hramadskamu paradku». Takoje rašeńnie było pryniata na fonie vostraj publičnaj dyskusii, vyklikanaj dvuchsensoŭnaj zajavaj viadučaha «Doždia» Alaksieja Karaścialova ŭ žyvym efiry nakont vajny. Śpieckar «Mieduzy» Śviatłana Rejter parazmaŭlała z hiendyrektaram «Doždia» Natallaj Sindziejevaj adrazu paśla taho, jak stała viadoma ab rašeńni Łatvii.
Fota: Dzianis Kaminieŭ
— Skažy, kali łaska, što vy budziecie rabić u suviazi z adklikańniem licenzii ŭ Łatvii?
— Ja nie viedaju, što tabie skazać. Ja nie spała ŭsiu noč, zasnuła, mnie zdajecca, hadzinu tamu. Ja ad hetaha čatyry dni adyści nie mahu.
— Vy sprabavali pahavaryć i damovicca z uładami Łatvii?
— Ščyra: my nie sprabavali ni z kim damaŭlacca. Usie hetyja razmovy byli ŭ adkrytaj płoskaści… Ja nie viedaju, budziem vyrašać. Ja nie była hatovaja da hetaha. Ja była ŭpeŭnienaja, što jany [łatvijskija ŭłady] hetaha nie zrobiać.
— U ciabie jość niejkaje razumieńnie, čamu Łatvija tak siabie paviała?
— Ja dumaju, heta šmatfaktarnaja karcinka.
— Jak adklikańnie paŭpłyvaje na pracu kanała? Vy heta niejak praličvali?
— Dy nie. Nam prosta z Łatvii treba vyklučyć całkam, z kabiela.
— Jak heta adabjecca na pracy kanała?
— Nie vielmi radykalna, ale my stracim hrošy ad kabielnych sietak.
— Łatvijskich?
— Nie tolki, tamu što my bieź licenzii nie možam viaščać [pa kabielnych sietkach].
— Heta jaki pracent ad vyručki?
— U nas ciapier, jak ty razumieješ, nie tak šmat vyručki — nu, adsotkaŭ 20 [prypadaje na kabielnaje viaščańnie].
— Vy abmiarkoŭvali mahčymaść pierajezdu z Łatvii?
— My daŭno ŭžo pra heta dumali — ale nie toje kab heta ŭsio było prosta.
— Ty ciapier nie škaduješ ab zvalnieńni Karaścialova?
— Ja ciapier pra ŭsio škaduju. My vielmi šmat narabili duraściej. Nie było nivodnaha dobraha, što my b zrabili.
— Čamu ty tak ličyš?
— Bo znachodzilisia pad emocyjami, bo hetaja pamyłka Lošava… Nam zdavałasia, što heta poŭny kašmar z usich bakoŭ, ad nas adviarnucca ŭsie — ukraincy, łatyšy… što, ułasna, jany i zrabili.
Nam heta zdavałasia takoj katastrofaj, što na fonie ŭsich kamientaroŭ, jakija sypalisia z usich bakoŭ… Zrazumieła, što hetaje rašeńnie [ab zvalnieńni Karaścialova] prymałasia chutka, emacyjna, rezka. Viedaješ, kali nie było sił spynicca i padumać.
Viadoma, za pamyłku nie zvalniajuć — a my ŭsie viedali, što heta pamyłka. Možna było prybrać jaho z efiru, spynicca, padumać. My zrabili drenna, razumieli, što robim drenna. Nam, viadoma, vielmi brydka ad hetaha.
Čytajcie taksama:
Łatvija anulavała licenziju «Doždia»
