«Eliza Ažeška i jaje recepty jadnańnia dla biełarusaŭ». Novaje videa na kanale Andreja Chadanoviča
1863 i 2020 hady dla Biełarusi vielmi padobnyja — niečakanaje jadnańnie i kansalidacyja hramadstva, a na konie — vyzvaleńnie našaj radzimy. Jak važna nie svarycca ŭ takija časy pamiž svaimi i nie šukać vorahaŭ tam, dzie ich niama — usio heta dobra viedała polskamoŭnaja piśmieńnica ź Biełarusi Eliza Ažeška, pra jakuju ŭ čarhovym vypusku na svaim Youtube-kanale raskazvaje paet, pierakładčyk, znaŭca litaratury Andrej Chadanovič.
U čarhovym vypusku prahramy Chadanoviča:
- jak Bahuševič pryśviaciŭ Ažešcy svoj vierš;
- čamu polskija krytyki nazyvajuć piśmieńnicu małodšaj siastroj Adama Mickieviča;
- składany šlach Ažeški da lubovi da Hrodna — jak heta było;
- chto zdradziŭ siamji Ažeški padčas paŭstańnia 1863 hoda;
- jakoj była stratehija baraćby piśmieńnicy za svabodu.
Voś niekalki dumak z novaha videa.
Usie my časam pačuvajemsia biaśsilnymi, pačuvajemsia niazdolnymi paŭdzielničać u hramadskim ruchu, supraćstajać vorahu, jaki macniejšy, ale heta radaść pryčynicca da ahulnaj spravy chacia b drabnicaju, jašče kali ciabie bačać nie čužakom, a svaim i patrebnym.
Sama Ažeška pryznavałasia: ścisnutyja zuby i biaśsilnyja ślozy parazy paŭstańnia zrabili ź jaje piśmieńnicu i hramadskuju dziajačku. Jana prosta pryniała inšuju doŭhaterminovuju stratehiju stvaralnaj dziejnaści — budavańnie svajoj ajčyny, svajho doma pierad abliččam varožaj impieryi, jakaja hety dom i hetuju ajčynu rujnuje. Siońnia my znachodzimsia pierad abliččam toj samaj impieryi. My adčuvajem u horle ślozy i ściskajem zuby ŭ tym ža adčuvańni niaździejsnaści tut i ciapier našych mar na pieramohu ŭ paŭstańni 2020-ha, my žyviom u dośviedzie vajny 2022-ha, my spadziajomsia na pieramohu śviatła nad ciemraju, ale Eliza Ažeška padkidvaje nam recept: nie śpiašajciesia svarycca i zapisvać u vorahi tych, chto moža pasłužyć, tych, chto dziesiacihodździami pavodziŭsia jak čužy.
Pamiatajcie naš nalot snabizmu, kali ludzi mianiali svaju hramadskuju pazicyju? Jak my iranična kazali: «Pieraabuvajecca». Usio heta dzialeńnie hramadstva na nievierahodnych i śviadomych, usio heta burkańnie niezadavolenaści starych zmaharoŭ: «A dzie vy, a dzie vašy tvary byli ŭ 2001-m, 2006-m ci 2010-m?» Ažeška pakazvaje, jak heta nieistotna na fonie jadnańnia, jakoje musić adbyvacca, i raniej ci paźniej abaviazkova adbudziecca.
Pamiatajem, što siońnia my sami źjaŭlajemsia ŭstanovami kultury, tamu čytajem biełaruskuju litaraturu, hladzim novy vypusk pra nievierahodnuju Elizu Ažešku, stavim padabajki, kamientujem i dzielimsia hetym videa ź siabrami i siabroŭkami.
