«Hatovy addać usio, što jość, u abmien na zdaroŭje». Jak skłałasia žyćcio kiroŭcy, u jakoha hod tamu prylacieła hranata
10 žniŭnia 2020 hoda kiroŭca Pavieł Sibiloŭ zaviaršaŭ pracoŭnuju źmienu na aŭtobusie №163, jechaŭ z Sucharava da Varanianskaha. Ale skončyć maršrut mužčynie tak i nie vypała: aŭtobus razam ź inšym transpartam trapiŭ u zator. Pavieł vyjšaŭ abmierkavać situacyju z kaleham-tralejbuśnikam, i nieŭzabavie jamu ŭ śpinu prylacieła hranata i humovyja kuli. Vynik — miesiac u vajennym špitali, pierasadka skury, źniamiełyja palcy levaj ruki i pieršaja hrupa invalidnaści.
Da 10 žniŭnia 2020-ha Pavieł byŭ zdarovym 48-hadovym mužčynam, jaki lohka prachodziŭ usie miedkamisii. Za hod jon schudnieŭ z 80 kiłahramaŭ da 53, pasivieŭ i pierasoŭvajecca z kijkom u rukach.
U SK skazali, što heta byŭ niaščasny vypadak
Pavieł pryznajecca, što šmat razoŭ prakručvaŭ u hałavie padziei 10 žniŭnia. U jaho byŭ šaniec źjechać z maršrutu i, jak jon ličyć, paźbiehnuć ranieńnia, ale jon vyrašyŭ dapracavać.
«Ja prosta nie moh ujavić, što takoje moža zdarycca. Viedaŭ, što 9-ha ŭ Minsku byli «zavaruški» (sam ja nie hałasuju, bo rodam z Ukrainy, u mianie tut vid na žycharstva), ale kab 10-ha niešta na Puškinskaj… My z uzvyšeńnia ŭbačyli, što kala mietro pačalisia vybuchi, stralba. Ale tam, dzie vulica Daniły Sierdziča, na addalenaści, było cicha. Ludzi amal pavychodzili z sałona aŭtobusa, a ja, daj, dumaju, dapracuju. Usio ž u nas idzie hadzinny ŭlik: kali nie adjeździš zapłanavanaje na miesiac, hrošaj mała atrymaješ, premij nie budzie. Chacia kali b ja viedaŭ, što zdarycca, to, kaniečnie b, źjechaŭ z maršrutu», — pryznajecca surazmoŭca.
Razhon na Puškinskaj 10 žniŭnia
Na siońnia Paŭłu zabaronienaja praca za styrnom pasažyrskaha transpartu, chacia jon vielmi lubiŭ hetuju spravu. U «Minsktransie» mužčyna atrymlivaŭ bolš za tysiaču rubloŭ, ciapier jaho piensija składaje kala 500.
U vyniku ranieńnia hranataj skura na śpinie ŭzarvałasia, jana płaviłasia. Jak raskazvaje mužčyna, daktary naŭprost bačyli ŭ hetaj dzircy orhany, a sam jon sutki kryčaŭ matam ad bolu. Kab załatać dzirku, skuru pierasadžvali sa ściahna. Donarskija ŭčastki zaciahnulisia tolki ŭ lutym, ale śpina balić i pa siońnia. A dvuch palcaŭ na levaj ruce — miezieniec i biezymienny— mužčyna dahetul nie adčuvaje.
«Jany jak stali niamymi, tak i zastajucca. I ŭvohule ŭsia vobłaść u miescy z boku, kudy pryjšłosia asnoŭnaje ranieńnie, nibyta paŭmiortvaja — ja navat ukoły nie adčuvaju, kali ich robiać tam. Daktary taksama kazali, što askiepki ź mianie dastali nie ŭsie, jany ŭ ruce dahetul jość».
Tak vyhladała śpina Paŭła paśla ŭsich etapaŭ lačeńnia. Fota z archivaŭ hieroja
Spačatku Pavieł chacieŭ, kab vinavatyja panieśli pakarańnie za toje, što ź im zdaryłasia. Ën nie razumieje, čamu da mirnych ludziej pačali prymianiać takija traŭmatyčnyja śpiecsrodki. Ale praz hod z tych padziej ličyć, što vinavatych znajści niemahčyma, SK admoviŭsia zavodzić spravu pa fakcie ranieńnia kiroŭcy.
«Ja ŭžo nijakaj kryminalnaj spravy nie chaču. Była sproba razabracca: mianie jašče ŭ špitali apytvali śledčyja i paśla vypiski. Hladzieli razam sa mnoj słužbovyja kamiery, jak adbyŭsia vybuch. Naša achova pracy sprabavała niejak paŭpłyvać. Ale ŭ vyniku aficyjny adkaz byŭ: «Heta byŭ niaščasny vypadak, viny orhanaŭ MUS nie ŭstanoŭlena, tamu što jany byli daloka ad taho miesca i nie mahli metanakiravana ździejśnić streł». Tak što ja dumaju: Boh usim sudździa. Kožnamu adpłacicca pa zasłuhach».
«Mnie b samomu stać na nohi, a paśla padniać dvuch pacanoŭ»
Nie paśpieŭ Pavieł vypisacca z vajennaha špitala, jak praz paru miesiacaŭ znoŭ adčuŭ siabie vielmi drenna.
«Ja nie pju ałkahol, nie palu, a tut rezka pačaŭ žaŭcieć. Mianie spačatku pakłali ŭ balnicu ŭ Maładziečnie. Tam stavili kropielnicy, davali ŭkoły — pavinna było prajści, ale ničoha nie prachodziła. Paśla ŭžo ŭ Minsku paśla ŭsich analizaŭ i abśledavańniaŭ ahałomšyli: u mianie vynajšli złajakasnyja navatvory hałoŭki padstraŭnikavaj załozy, a taksama prastaty».
Pavieł pieranios niekalki apieracyj i promnievuju terapiju.
«Paśla ŭsich manipulacyj ja nie moh ni jeści, ni pić. A kali niešta i ŭžyvaŭ, usio vychodziła «nazad». Kab niejak padtrymlivać arhanizm, mianie pačali karmić štučna — praz zond. Mučyŭsia tak try tydni. Paśla mianie vypisali, ale doma ja prosta lažaŭ. Maksimum moh dajści da tualeta, takaja słabaść była. Dobra, što žonka dahladała. Voś tolki 10 dzion tamu pačaŭ chadzić i navat za styrno sieŭ. Ale pakul bolš za dźvie hadziny aktyŭnaści sabie dazvolić nie mahu — adrazu chočacca prylehčy».
Paŭłu rekamiendavana raspačać chimijaterapiju, ale ź jaho vahoj daktary nie rekamiendujuć praciahvać ahresiŭnuju častku lačeńnia.
«Daktary kažuć, što dla chimii chacia b 60 kiłahramaŭ mnie dobra b nabrać. Voś starajusia. Ale heta dajecca składana».
U razmovie Pavieł aściarožna pryznajecca, što časam jaho achoplivaje kryŭda: jak tak, paciarpieŭ ni za što? Chvaluje jaho i budučaje pracaŭładkavańnie, kali jon pieramoža rak, kaža: «Kudy mianie takoha voźmuć?» Ale jon starajecca nie kancentravacca na niehatyvie i pieraklučać dumki na svaich synoŭ, u jaho troje dziaciej, małodšy sioleta pojdzie ŭ pieršy kłas.
«Mnie važna spačatku samomu stać na nohi, a paśla padniać dvuch pacanoŭ. Pieršy ŭ mianie ŭžo samastojny: voś mašynu mnie daŭ, kab mnie było pierasoŭvacca praściej. Kali situacyja nie źmienicca, chaču vyvieźci małych — moža, da siastry ŭ Čechiju, a, moža, da svajakoŭ u Krym. Tam i dom jość pusty. Prosta ŭ Maładziečnie jość ludzi, jakija ličać, što paśla taho, jak sa mnoj usio heta zdaryłasia, ja kupajusia ŭ hrašach: zajzdrościać, synam i mnie złość vykazvajuć. Kazali: «Ciabie ŭ Śledčy kamitet nakont hrošaj vykličuć». Nibyta i mašyna ŭ mianie — na narodnyja hrošy. A ŭsio, čym mnie dapamahaŭ prafsajuz ci dobryja ludzi, išło vyklučna na lačeńnie. Nichto ž nie raźbirajecca, što mnie jak hramadzianinu Ukrainy toje, što biełarusam biaspłatna ŭ miedycynie, — płatna. Ja za ŭsio adspravazdačyŭsia. I hatovy lubomu, chto mnie zajzdrościć, addać usio, što ŭ mianie jość, u abmien na zdaroŭje».
Razhon na Puškinskaj 10 žniŭnia
10 žniŭnia, niahledziačy ni na što, Pavieł adśviatkavaŭ svoj druhi dzień narodzinaŭ. I dumaje, što chutka, ciapier užo dziakujučy daktaram-ankołaham, u jaho źjavicca i treci.
«Kuplu tort i budu jeści z čajem. Kali vyjšaŭ u 2020-m sa špitala žyvy, padumaŭ: mo ŭpieršyniu ŭ žyćci napjusia ad usiaho, što adbyłosia. Nie vyjšła. Tolki paniuchaŭ, i drenna stała».
Kali vy chočacie niejak dapamahčy Paŭłu i jaho siamji, napišycie na elektronnuju poštu jaho syna [email protected].
