Ksiondz Barok, jaki adsiadzieŭ 10 sutak: Uražvała, kali mianie prymali z aŭtamatami i aŭčarkami
Katalicki śviatar z Rasonaŭ Viačasłaŭ Barok adbyŭ 10-sutkavy aryšt u viciebskim IČU. Ksiandza asudzili za toje, što pakazaŭ na jutubie vyjavu dyzajniera Uładzimira Ceślera, dzie byli abjadnanyja svastyka i biełaruskaja dziaržaŭnaja simvolika.
U hetym sudździa ŭbačyła prapahandu fašyzmu. «NN» raspytała ajca Viačasłava pra jahonyja ŭražańni i adčuvańni.
Viačasłaŭ Barok. Fota racyja.by.
«Da źniavoleńnia ja byŭ padrychtavany značna raniej za sud, kali jašče cikavaść da majoj dziejnaści prajaŭlać pačali Śledčy kamitet i Hienieralnaja prakuratura. Dla mianie samoha heta była pieršaja chodka, ale ja paraiŭsia z daśviedčanymi ludźmi, jakija dapamahli mnie sabrać «tryvožnuju sumku».
Tam byli leki ad cisku i mihreni, bieź jakich ja nie ŭjaŭlaju svajho žyćcia, ciopłyja štany, škarpetki, šapka. Biblija, padručnik pa anhlijskaj movie, sšytak, ałovak, a taksama krychu ježy — chleb, cukierki», — raskazvaje ajciec Viačasłaŭ.
Kali zhadvać sud, to Barok kaža, što najpierš jaho ŭraziła vialikaja kolkaść ludziej, što pryjšli padtrymać jaho.
«Heta byli i supracoŭniki rajvykankama, i RAUS. Ja im padziakavaŭ za padtrymku, a paśla padumaŭ, ci pa svajoj voli jany tut.
Zała była pierapoŭnienaja, praz heta paśla pierapynku na praces nie puścili biskupa Aleha Butkieviča. Ja byŭ ździŭleny tym, što ŭsie dokazy majoj nievinavataści sudom uvohule nie byli ŭličanyja. Byli śviedčańni krytykaŭ, što mnoj byŭ pradstaŭleny tvor mastactva, a nie svastyka. Na sudzie vystupaŭ vykładčyk z Navapołacku Uładzimir Łobač, jaki krasamoŭna pierakonvaŭ, što hetaja vyjava nie moža ličycca nacysckaj simvolikaj. Ale ničoha heta nie paŭpłyvała.
Razumiejecie, hetyja ludzi nazyvajuć čornaje biełym, a biełaje — čornym. U tym samym videa ja kazaŭ, što suprać fašyzmu i kamunizmu, a mianie sudziać za prapahandu. Kali sukamierniki daviedvalisia, što ja ksiondz, to cikavilisia za što ja siadžu. Paśla taho, jak čuli adkaz, to pačynalisia i maty, i praklony [ŭ bok sudovaj sistemy]. Ja nie mahu prapaviedavać fašyzm ci kamunizm, bo heta supiarečyć vučeńniam Kaścioła. Jašče ŭ 1937 papa Pij CHI vydaŭ encykliki suprać kamunizmu i fašyzmu, to-bok ksiondz nie moža być prychilnikam hetych ideałohij», — dzielicca były viazień.
Vielmi jarka ajca Viačasłava pryniali ŭ viciebskim IČU. Sprava ŭ tym, što izalatara ŭ Rasonach, dzie słužyć Barok, prosta niama, a bližejšy ŭ Navapołacku nie moža prymać viaźniaŭ praz pałamany duš.
«Heta, kaniečnie, było pryhoža, vielmi ŭražvała, kali mianie prymali z aŭčarkami. Sabaki brešuć, a adzin z achoŭnikaŭ kryčyć tak mocna, što jon pierakrykvaje hety brech. Byli aŭtamaty, mianie stavili na raściažku, pravodzili asabisty nadhlad.
Tak, usio heta efiektna i nichto z sukamiernikaŭ nie moh pachvalicca takim ža pryjomam, ale ja nie mahu skazać, što niechta vychodziŭ za miežy svaich paŭnamoctvaŭ. Nichto mianie nie biŭ, nichto nie ździekavaŭsia. Ja chaču skazać, što peŭny paradak u IČU isnuje. Razumiejecie, isnujuć ža nie tolki palitźniavolenyja, ale jość i bandyty, recydyvisty. Kali ja daviedajusia, što takoje pradstaŭleńnie zładzili admysłova dla mianie, tady ja skažu, što heta było niadobra, ale pakul u mianie niama padstaŭ dumać tak».
Što tyčycca ŭmoŭ u izalatary, to ksiondz na ich nie skardzicca. «Žaleznyja nary z matracam, čystaj bializnaj, niebłahija sanitarnyja ŭmovy, chałodnaja vada, unitaz.
Charčavańnie dyk uvohule niakiepskaje. Skažu ščyra, što supy mnie navat padabalisia, kašy jak kali, ale ciarpima. Chiba što katlety vielmi ciažkija, da takoj ježy treba pryvyknuć, ja asabista admoviŭsia ad ich, na ščaście, chapała pieradač. Kali čałaviek viadzie badziažny ład žyćcia, to takoje charčavańnie moža być za ščaście. Adzinaje čaho mnie nie chapała — heta ranišniaj kavy. Była niejkaja harbatka, ale nie duža smačnaja».
Post Viačasłaŭ Barok ciapier nie trymaje. Kaža, što advent — heta dobry čas dla taho, kab padumać ab tym, jak pravilna rasstaŭlać akcenty.
«Ja ŭ kožnym sukamierniku i achoŭniku šukaŭ Chrysta. I heta atrymlivałasia. Sa mnoj siadzieli samyja roznyja ludzi, z roznym uzroŭniem adukacyi, ale ja nie bačyŭ, kab chtości kamuści chacieŭ rabić śvinstva, varta było bačyć, jak hetyja ludzi miž saboj dzialilisia cyharetami.
U kamiery ja tolki adzin raz dzieści na paŭhadziny pierasiakaŭsia z palityčnymi, a tak ja siadzieŭ z badziahami, z čałaviekam, jaki prasiadzieŭ u turmie 27 hadoŭ, ludźmi, jakija bačyli turmy ŭsioj Jeŭropy. I navat kali jany kazali, što ateisty, to ź vialikaj pavahaj stavilisia da mianie. Ja b nie skazaŭ, što jany imknulisia razmaŭlać pra Boha, ale im byli cikavyja temy maralnaha vybaru, nichto ź ich nie byŭ pazbaŭleny ludskaści.
Kali ŭ mianie padniaŭsia cisk da 190, to mienavita hety recydyvist padavaŭ vadu i tabletku, jon patrabavaŭ, kab mnie akazali dapamohu».
Za čas adsiedki ajciec Barok atrymaŭ bolš za 40 listoŭ. Pisali z Hrodna, Bresta, Minska, Viciebska, Piciera, Hiermanii. «Usim ja staraŭsia adkazvać padrabiazna, jak i jany mnie. Atrymaŭ list ad pravasłaŭnaha śviatara, jakoha nie viedaŭ raniej, z Bresckaj vobłaści. Heta pryjemna, što mianie padtrymlivali nie tolki adzinaviercy, listy dasyłali i kataliki, i pravasłaŭnyja, i pratestanty». Siarod tych, chto nasiŭ pieradaču ŭ viaźnicu, byŭ biskup Aleh Butkievič.
«Ja šmat razmaŭlaŭ z Boham u hetyja dni, chaciełasia atrymać adkazy na mnohija pytańni. Ja radujusia, što ŭ mianie chapiła mudraści nie pakryŭdzicca na Boha, nie zasumniavacca ŭ viery. Maŭlaŭ, jon mianie nie abaraniŭ ad źniavoleńnia. Kali b chacieŭ, to abaraniŭ, ale ja pavinien byŭ praz heta prajści.
Z Boham možna spračacca, niešta dakazvać, prasić, ale nielha raźniaviervacca. Chryścijanstva nie byvaje biez kryža. Ja ŭspaminaŭ apostała Paŭła, jaki z turmy pisaŭ pasłańnie filipianam, dzie pisaŭ, što praz svaje kajdany ŭmacavaŭ bratoŭ u viery».
Viadoma, ajciec Barok płanuje i nadalej zajmacca błohierskaj dziejnaściu. «Heta nieadjemnaja častka chryścijanstva — prapaviedavańnie. I kali admovicca ad prapaviedavańnia, to možna i nie być dalej ksiandzom. U mianie aŭdytoryja na jutubie bolšaja, čym usich žycharoŭ u Rasonach. Ja nie zaklikaju vystupać suprać kahości kankretnaha, tolki suprać Zła i Niespraviadlivaści».
