Prosty recept mužčynskaha zdaroŭja
Rybałka i jaje sakrety: jak harantavana viarnucca z rybaj u vosieński siezon.
Hłybokija ledavikovyja aziory z chałodnaj prazrystaj vadoj. Zabałočanyja płytkija aziory, schoplenyja raskaj i žabnikam. Šmatvodnyja pavolnyja reki sa starareččami, zarosłymi vadzianym arecham čylimam, ściudzionyja i chutkija lasnyja račułki. Cichija lasnyja zatoki, upryhožanyja lilejami i harłačykami. I narešcie, stavy i sažałki, vadaschoviščy i iryhacyjnyja kanały — usio heta vodnyja ŭhodździ našaj krainy.
Ich bahaćcie i raznastajnaść sparadžajuć takuju ž raznastajnaść ichtyjafaŭny, praściej kažučy: naša kraina słavicca bahaćciem pramysłovaj ryby. Vidavaja i kolkasnaja raznastajnaść ryby častkova tłumačycca udałym hieahrafičnym stanoviščam našaj krainy, a častkova — strohim pryrodaachoŭnym zakanadaŭstvam.
Možna ŭpeŭniena skazać, što ŭsie vidy ryb, jakija nasialajuć reki i aziory kantynientalnaj Jeŭropy, vodziacca i ŭ našaj krainie. I navat bolš!
Čamu bolš? Usio vielmi prosta: značnuju častku ŭ ahulnaj masie biełaruskaj ichtyjafaŭny zajmajuć invaziŭnyja vidy ryb. Praściej kažučy, vidy, zasielenyja štučna.
Adny vidy byli aklimatyzavanyja śpiecyjalna: jak, naprykład, karp, amierykanski kanalny som ci bieły amur. Inšyja źjavilisia vypadkova: ratan-hałavieška, soniečny akuń, niekalki vidaŭ byčkoŭ.
Praktyčna ŭsie vidy, jak abaryhiennyja, tak i invaziŭnyja, źjaŭlajucca ŭ nas abjektami rybnaj łoŭli.
Rybałka — vielmi papularny ŭ naš čas zaniatak: heta sposab źniać stres, naźbirany za nasyčany pracoŭny tydzień, heta čas suzirańnia, heta sposab spatolić padśviadomuju prahu niepasrednaj i samastojnaj zdabyčy ježy. Apošniaje, darečy, vielmi važna!
Słavutyja brytanskija navukoŭcy śćviardžajuć, što vielizarnaja kolkaść mužčynskich kompleksaŭ i navat psichičnych zachvorvańniaŭ źviazana jakraz z padspudnym pačućciom viny z-za adsutnaści ŭ ich žyćci realnaj, raspaznavalnaj navobmacak, na smak i pach zdabyčy.
Mienavita tamu rybałka i palavańnie stanoviacca ŭsio bolš papularnymi ŭ asiarodździ tak zvanaha «ofisnaha płanktonu».
Takim čynam, my jedziem na rybałku! Adnak dla taho, kab potym nie było biaskonca baluča i kryŭdna, — jak vyšej było skazana, u Biełarusi hranična strohaje pryrodaachoŭnaje zakanadaŭstva, — ja b paraiŭ, asabliva tym, chto robić heta ŭpieršyniu, aznajomicca z Praviłami rybnaj łoŭli i pahartać Čyrvonuju knihu Respubliki Biełaruś. Davoli vialikaja kolkaść vidaŭ ryb zabaronienaja da łoŭli. A jość i takija, promysieł jakich dazvoleny, a amatarskaja łoŭla całkam zabaronienaja, naprykład jeŭrapiejski vuhor.
Akramia taho, varta vyznačycca i sa sposabami. U Biełarusi zabaroniena łoŭla amal usimi sietkavymi snaściami i samałovami, vyklučeńnie robicca dla tych, što byli spakon vieku pašyranyja ŭ narodnaj kultury: bučy, «tapatuchi» i niekatoryja inšyja rybnyja pastki, vyrablenyja samatužna ź miascovych materyjałaŭ.
Akramia taho, treba viedać, što niekatoryja sposaby łoŭli dazvoleny tolki ŭ peŭnych miescach, pryčym tym rybałovam, jakija źjaŭlajucca členami Respublikanskaha dziaržaŭna-hramadskaha abjadnańnia «Biełaruskaje tavarystva palaŭničych i rybałovaŭ» (RDHA «BTPR»). Da takich sposabaŭ adnosicca łoŭla na vialikaj kolkaści stavak (jany ž — zimovyja žarlicy), tak zvany trolinh (heta kali loska ź blešniaj ciahniecca za łodkaj, jakaja idzie na matory), łoŭla na šmatkručkovaj snaści i, viadoma, padvodnaje palavańnie.
Zrazumieła, u taho, chto zachoča dałučycca da rybałoŭnaj bracii, paŭstanie pytańnie ab snaściach. Časy klinskaj loski i kijeŭskich kručkoŭ, jak etałona jakaści, daŭno minuli. Ciapier dla biełaruskaha rybaka dastupnyja takija ž brendavyja snaści, jak i dla jaho narviežskich i amierykanskich kalehaŭ. Kupić u nas možna ŭsio.
Adnak, nie vałodajučy dastatkovym dośviedam, rybałoŭ ryzykuje narvacca na kantrafaktnuju pradukcyju, tamu kuplać snaści i raschodniki lepš u pravieranych pradaŭcoŭ.
Adna z kramaŭ, pasłuhami jakoj śmieła možna skarystacca, raźmieščana pa adrasie: multitool.by.
Jaje pieravaha ŭ tym, što zamović jakasny brendavy tavar u hetaj kramie zmoža luby žychar našaj krainy: dastaŭka ažyćciaŭlajecca pa ŭsioj Biełarusi. Supracoŭniki kramy adkazna staviacca da svajoj reputacyi i stroha sočać za jakaściu prapanavanaha tavaru. «Tamu sprečki, jakija časam uźnikajuć z pakupnikami, my zvyčajna starajemsia vyrašać na karyść našaha klijenta», — raspavioŭ dyrektar kramy Juryj Šubovič.
Tavary, jakija pradajucca ŭ kramie «Multytuł», možna adnieści da siaredniaj koštavaj katehoryi, ale, niahledziačy na heta, tut pradajucca pravieranyja i viadomyja va ŭsim śviecie brendy, takija jak voblery Renegade, miakkija prynady Akkoi, śpininhi Ayashi i mnohaje inšaje.
Usiu infarmacyju pra asartymient kramy, akcyi i źnižki taksama možna znajści ŭ admysłovaj supołcy «Ukantakcie».
Ale praciahniem.
Ab padvodnym palavańni varta skazać asobna. Heta najcikaviejšy zaniatak, adeptami jakoha stanovicca ŭsio bolš našych suajčyńnikaŭ abaich pałoŭ i ŭsich uzrostaŭ.
Apošnim časam «padvochi» (jak nazyvajuć siabie padvodnyja palaŭničyja) stali vielmi ŭraźlivaj častkaj rybałoŭnaha bractva. Na ich apałčylisia, z adnaho boku, nie nadta piśmiennyja čynoŭniki, z druhoha — zvyčajnyja rybaki. Zrešty, razbor uzajemaadnosin pamiž padvodnymi palaŭničymi i ŭsimi astatnimi — nie tema našaj siońniašniaj hutarki. Adnak sačyć za im vielmi cikava. Choć vynik hety kabinietnaj baraćby i «myšynaj vałtuźni» navidavoku: usio bolš i bolš vadajomaŭ i vadaciokaŭ Biełarusi stanoviacca zakrytymi dla padvodnaha palavańnia. U pryncypie, dla «padvochaŭ» i tak dastupny daloka nie ŭsie vadajomy, jany znachodziacca ŭ viečnym pošuku «prozraku» (prazrystaja vada, u jakoj mahčymyja palavańni), a jon («prozrak») prysutničaje ŭ asnoŭnym u ledavikovych aziorach Viciebščyny, vadajomy ž u inšych abłaściach, dastupnyja dla padvodnych palavańniaŭ, vielmi małalikija.
Zrešty, i dla zvyčajnych rybałovaŭ dastupnyja daloka nie ŭsie vadajomy i vadacioki, u pryvatnaści, byvaje niedastupnaja amatarskaja rybałka na arandavanych vadajomach. Z hetaj nahody lohki šum u śpiecyjalizavanaj presie, a taksama na internet-resursach nie ścichaŭ nikoli. Asabliva rybałovaŭ aburała toje, što ŭ arendu zdajuć nie tolki aziory i sažałki, ale i ŭčastki rek. Abureńnie ich hruntavalisia na tym, što zarybleńnie ŭčastka raki, pa zrazumiełych pryčynach, niemahčyma, takim čynam arandatar čerpaje ahulnanarodny resurs, praktyčna ničoha nie ŭkładvajučy.
Padobna na toje, što šum, uźniaty rybałovami, dajšoŭ i da pradstaŭnikoŭ ułady. Jak paviedamili niadaŭna na sajcie Dziaržinśpiekcyi žyviolnaha i raślinnaha śvietu, u Viciebskaj i Homielskaj vobłaści z arendy było kanfiskavana 38 kiłamietraŭ rek — ciapier tut možna łavić rybu ŭsim i biaspłatna.
Sprava za małym: vykraić u svaim hrafiku čas dla spatkańnia z pryrodaj, padabrać zručnuju i jakasnuju ekipiroŭku i, zakinuŭšy vudu, čakać rybackaj udačy.
IP Šubovič Ju.A. UNP 192658028
