Łukašenka: U Biełarusi dziejničała da 15 tysiač bajevikoŭ Ukrainskaj paŭstanckaj armii
«Ja zapytaŭ peŭnyja materyjały, kab nie vyhladać dyletantam abo čałaviekam, jaki ŭ svoj čas paddaŭsia savieckaj prapahandzie, — raskazaŭ Alaksandr Łukašenka žurnalistam 23 sakavika. — Akazvajecca, arhanizacyi ŭkrainskich nacyjanalistaŭ, a paśla bajavy atrad UPA, Ukrainskaja paŭstanckaja armija, stvorany jašče ŭ 1929 hodzie na ŭkrainskim Paleśsi. Zatym jany raspaŭsiudzili svoj upłyŭ na ŭsio Paleśsie, i da kanca vajny ŭžo bajevikoŭ hetych arhanizacyj u nas [u Biełarusi] dziejničała da 15 tysiač. Heta ŭžo prystojnaja armija, i nie adna. I likvidavali hetyja bandy tolki ŭ 50-ch hadach, prybrali apošnich, jakija dziejničali na Paleśsi ŭžo jak adzinočki.
Jany źniščyli tysiačy našych ludziej! Skažycie, kali ludzi, jakija siońnia va ŭładzie va Ukrainie, asacyjujuć siabie z hetymi nieludziami, to jakoje ŭ nas, biełarusaŭ, pavinna być da hetaha staŭleńnie, dyj nie tolki ŭ biełarusaŭ? Adpaviednaje.
Ale ja skazaŭ, što va ŭładzie va Ukrainie vielmi roznyja ludzi. Tam jość prafiesijanały, narmalnyja ludzi, biźniesmieny. Da adnych ja staŭlusia dobra, da inšych — nie vielmi. Za imi stajać hrupy ludziej. Jak by ja da ich ni staviŭsia, dobra ci drenna, ź imi treba vybudoŭvać adnosiny. Kali jany, viadoma, buduć pracavać va ŭładzie va Ukrainie, kali zastanucca palitykami. Heta vyznačać budučyja prezidenckija i parłamienckija vybary va Ukrainie. Voś kaho narod na vybarach padtrymaje, z tym my i budziem vybudoŭvać adnosiny.
Čamu? Bo heta abjektyŭna. Ukraina — naša susiedka. Družalubnaja, navat u asabistym płanie nie čužaja dla mianie ziamla, i maja Ukraina, i respublika. Tamu my budziem ź imi vybudoŭvać adnosiny.
Absalutnaja bolšaść ukrainskaha naroda — našy ludzi. Jany takija ž, jak my.
Mnie pryjšłosia jašče dzieciukom, 20-hadovym, kali skončyŭ svaju pieršuju VNU, słužyć u pahraničnych vojskach, u vojskach Kamiteta dziaržaŭnaj biaśpieki, na zachodniaj miažy. Centr našaj akruhi byŭ u Kijevie. Apošni hod słužby, kala taho, ja słužyŭ u atradzie instruktaram palityčnaha adździeła. I ŭ siłu śpiecyfiki svajoj pracy (ja vioŭ usiu kamsamolskuju rabotu) mnie pryjšłosia vielmi časta byvać u svajoj akruzie na zachodniaj miažy, u Lvoŭskim pamiežnym atradzie. U nas byŭ Brescki, Lvoŭski, Adeski, pa-mojmu, dalej Leninhradski, Prybałtyjskija atrady, ja tam časta byvaŭ. I voś heta było majo pieršaje sudakranańnie z tak zvanymi «zapadencami».
Viedajecie, ja nikoli nie skažu, što heta ludzi, jakija adroźnivajucca ad nas. Ja ź imi i paśla sutykaŭsia, kali pracavaŭ u sielskaj haspadarcy, jany pryjazdžali da nas pracavać. Heta vielmi pracavityja, vielmi prystojnyja, dobryja ludzi.
Palityki vinavatyja ŭ tym, što padzialili Ukrainu. Moža być i nie padzialili, moža heta ŭ ich hałovach, u srodkach masavaj infarmacyi jany vypluchvajuć, što Ukraina padzielena na Zachodniuju i Uschodniuju. I tam, i tam vydatnyja ludzi. Vyradkaŭ, prabačcie mnie, adščapiencaŭ, drennych ludziej i ŭ nas, i va Ukrainie, i ŭ Rasiei, a na Zachadzie jašče bolš chapaje. U siamji nie biez vyradka. Ale ŭ asnoŭnym heta taki pracavity narod, što nam prosta i nie śniłasia.
Padzialili, ja jašče raz padkreślivaju, Ukrainu na Zachodniuju i Uschodniuju tolki palityki. Taksama možna pravieści paralel, vy heta bačyli, u nas taja ž situacyja była: Zachodniaja Biełaruś i Uschodniaja.
Jašče da prezidenctva, budučy deputatam, kali pačynaŭ pracavać, ja časta byvaŭ u Zachodniaj Biełarusi i zachaplaŭsia, jak jany pracujuć, asabliva ŭ Hrodzienskaj vobłaści. Ja pracavaŭ na krajnim uschodzie i zachaplaŭsia ich pracaj. My zaŭsiody kazali pra toje, što dziakujučy tamu, što jany tam, u zachodniaj častcy, žyli va ŭmovach pryvatnaj ułasnaści, jany navučylisia pracavać, nie stracili ŭmieńnie pracavać. A my na ŭschodzie tak, niesurjozna.
Ale my ž hetuju hrań nikoli nie pravodzili, što Zachodniaja Biełaruś — heta takija drennyja, niadobryja, čužyja, a na ŭschodzie — heta dobryja ludzi. My nikoli tak nie kazali! Pierad mnoj stajała zadača — vyraŭnavać takuju situacyju. I my vyraŭnoŭvajem jaje za košt padciahvańnia ŭschodnich abłaściej da ŭzroŭniu haspadarańnia i pracy ŭ zachodnich.
Heta naša dasiahnieńnie, što siońnia ŭžo niama nijakaj roźnicy. Navat ja nie moh tady takoha ŭjavić. Siońnia heta jość na samaj spravie, bo my pravodzili vielmi akuratnuju palityku», — pachvaliŭsia Łukašenka.
