Інга Хрушчова: Маркаў — пыхлівы, Азаронак — секта, беларуская прапаганда страшнейшая за расійскую
Былая прапагандыстка беларускага тэлебачання Інга Хрушчова ў інтэрвʼю «Звычайнаму ранку» адказала, ці патрэбная люстрацыя ў Беларусі, ці гатовая яна сама адказаць перад законам і як яна ставіцца да цяперашніх прапагандыстаў.
Інга Хрушчова цяпер жыве ў Баварыі, займаецца вытворчасцю відэа, у тым ліку дапамагае ўкраінскім блогерам рабіць праекты пра рэлакацыю і адаптацыю ўкраінскіх уцекачоў у Нямеччыне.
Да 2013 года яна сама працавала на тэлебачанні, была сімвалам прапаганды.
На пытанне, ці адчувае яна нейкую адказнасць за тое, да чаго ўсё прыйшло, яна адказвае, што, «напэўна, так».
«Таму што я не ў час сышла. Мне хацелася сысці раней, але некаторыя абавязацельствы па спартыўных праектах звязвалі мяне. Па кожным асобным эпізодзе, калі ў людзей узнікнуць пытанні, я гатовая адказаць. Калі наступіць час не калектыўнай адказнасці, а адказнасці кожнага, у кожным канкрэтным эпізодзе можна разбірацца, калі на тое будзе жаданне людзей».
Яна гаворыць, што не разумее былых калегаў, якія сыходзілі ў жніўні 2020-га. «Але гэта іх выбар, гэта іх шлях, і я не магу кідаць у іх камяні і казаць, чаму ты раней не сышоў. У кожнага, напэўна, праходзіць нейкая ўнутраная размова з сабой, каб прыняць такое рашэнне, у кожнага свая мяжа».
Хрушчова распавядае, што сышла з тэлебачання «па маральных прычынах».
«Я перастала знаходзіць для сябе нейкую матывацыю, апраўданні, і я не разумела таго механізма, які пачаў працаваць у гэтай сістэме, нашы дарогі проста разышліся. Я пайшла ў нікуды, і гэта быў мой выбар. Мяне ніхто не выганяў».
Хрушчова кажа, што не пабаіцца ў будучыні вярнуцца ў дэмакратычную Беларусь, нягледзячы на пагрозу люстрацыі. Яна лічыць, што люстрацыя патрэбная.
На яе думку, калі Беларусь хоча стаць дэмакратычнай краінай, то ёй трэба вывучыць вопыт Германіі ў гэтым пытанні. «На жаль, у таталітарнай сістэме атрымліваецца, што ўсе працуюць на гэтую дзяржаву. Мабыць, тут трэба разглядаць кожную справу паасобку і не рабіць агульных высноў. Калі чалавек саўдзельнічаў у злачынствах супраць Украіны, супраць беларусаў, якія выходзілі ў дваццатым годзе, ён павінен несці адказнасць паводле закона, паводле таго закона, які прыняты ў дэмакратычных дзяржавах».
На пытанне, што страшней, расійская прапаганда або беларуская, Хрушчова адказвае, што беларуская.
Яна разважае, што ў расійскіх прапагандыстаў ёсць рэсурсы, ёсць за што стаяць, расійскія прапагандысты — людзі нябедныя.
«За што працуюць беларускія прапагандысты, я не ведаю. І я не ведаю, што трэба сабе гаварыць, каб там працаваць».
Яна кажа, што не сочыць ні за расійскай, ні за беларускай прапагандай — беражэ нервовую сістэму.
Пра Маркава, які стаў знакавай фігурай на тэлебачанні, сказала, што «гэта вельмі пыхлівы чалавек».
«Ён калісьці пачынаў працу следчым, па-мойму, у сілавых структурах. І па сваім менталітэце ён такім і застаўся. Якім ветрам яго выдзьмула на тэлебачанне, я не ведаю, гэта міжкланавыя пытанні тады былі. Але гэты чалавек і журналістыка ідуць паралельнымі шляхамі», — кажа яна.
Пра Рыгора Азаронка, якога яна не глядзіць, але часам чытае, знайшла толькі такое вызначэнне: «Гэта нейкая секта».
