«Перастануць біць па галаве, будуць толькі па нырках». У ГУБАЗіКа новы начальнік Андрэй Ананенка. Чаго чакаць?
Прызначаны новы начальнік палітычнай паліцыі Беларусі — кіраўніком ГУБАЗіКа стаў начальнік мінскага ўпраўлення Андрэй Ананенка.
Пасля павышэння Андрэя Паршына і пераводу яго на генеральскую пасаду ў Дэпартамент забеспячэння оператыўна-вышуковай дзейнасці нейкі час абавязкі кіраўніка ГУБАЗіКа выконваў Дзмітрый Ковач, які толькі з публікацыі «Нашай Нівы» даведаўся, што мае рэпрэсаваных Саветамі продкаў.
Чытайце таксама: Ездзіць на BMW Х5, мае рэпрэсаванага продка: хто цяпер кіруе ГУБАЗіКам
Мэты і метады працы ГУБАЗіКа не мяняліся.
Зараз у яго новы начальнік — Андрэй Ананенка. Хто гэта і ці зменіцца што?
«Ананенка раней быў намеснікам Ларына (цяпер — начальнік упраўлення ўласнай бяспекі МУС) у ГУБАЗе, тады Ларын быў толькі начальнікам аддзела. І пры ім, і пасля Ананенка быў не зорным, а ціхім простым хлопцам, нічога лідарскага ў ім не было — спакойны, флегматык.
У параўнанні з Паршыным Ананенка разумнейшы ды мякчэйшы. Амаль усю кар'еру, з 1999-га, працуе ў структурах ГУБАЗа.
Як зменіцца праца ГУБАЗіКа пры ім — не ведаю, наўрад ці моцна, можа быць, перастануць біць па галаве, будуць толькі па нырках», — такую характарыстыку даў калега Ананенкі.
«Іншымі кандыдатамі на пасаду былі Бедункевіч і Ковач. Перашкодай для кар'ернага росту Бедункевіча стала тое, што яго падначаленым былі падпалкоўнік Станіслаў Лупаносаў, які падтрымаў рух за свабодныя выбары, а таксама той «герой», які спёр грошы з сейфа ГУБАЗа і ўцёк у Румынію. Ну і іншых плям хапала.
Ковача ж некаторыя наверсе лічылі звязаным з бізнэсам мажорам, якому небяспечна даваць уладу.
У выніку выбралі Ананенку. Да 2020-га кепскага пра яго не казалі, чалавек увесь час працаваў па лініі карупцыі, мае звычайныя чалавечыя слабасці — аматар быў ездзіць у Літву на закупы», — апісвае яго былы калега.
Жонка Ананенкі, Ірына Бразоўская, міліцыянер, найвышэйшая яе пасада — начальніца штаба Ленінскага РУУС.
Родны брат Ананенкі таксама працуе ў міліцыі.
«Наша Ніва» не ведае, ці адчувае сябе Ананенка беларусам ці рускім. Ягоны бацька — функцыянер афіцыйных прафсаюзаў, расіянін Валерый Ананенка.
Бацька нарадзіўся на Браншчыне, там жа вучыўся, працаваў на станцыях маскоўскай чыгункі. У Беларусь трапіў, атрымаўшы размеркаванне ў Аршанскі раён. У канцы 1980-х скончыў Вышэйшую школу прафсаюзнага руху і Акадэмію працы і сацыяльных адносінаў у Маскве, але потым вярнуўся ў Мінск.
Скласці некаторае ўяўленне пра Андрэя Ананенку можна, паслухаўшы яго развагі на ютубе — падчас адной з прамых ліній той паддаўся на правакацыю блогера Павука і нейкі час адказваў на пытанні.
«Яго забілі»? — цынічна перапытаў Ананенка пра Бандарэнку.
«Цяжка сказаць, калі б там былі нейкія парушэнні, праводзілася б праверка, цяжка сказаць», — так ён адказаў на пытанне аб законнасці знаходжання аўтамата Калашнікава ў руках Мікалая Лукашэнкі.
«У якім кантэксце вы збіраецеся гэта гаварыць? Ёсць лозунг «За квітнеючую Беларусь», — разважаў ён пра законнасць вымаўлення «Жыве Беларусь» на вуліцы ў Мінску і прапаноўваў прайсці ў майцы з гэтым лозунгам па вуліцы, каб дакладна паглядзець, што будзе.
«Апазіцыянерамі мы не займаемся. У нас свабодная дэмакратычная краіна. Калі паглядзіце, што там [у Еўропе] робіцца, што тут, то вы яшчэ павінны сказаць шчыры дзякуй», — рэзюмаваў ён работу ГУБАЗіКа.
Чытайце таксама: ГУБАЗіК часова застаўся без начальніка, Паршына перавялі ў іншы дэпартамент кашмарыць сілавікоў
ну дык... ужо добра. бо ныркі дзве. а галава адна