"Пакуль ёсць магчымасць, пакуль не «зачысцілі» ўсё ўшчэнт і беларуская мова яшчэ не забароненая — трэба рабіць."

мова не знікне ніколі. яна заўжды будзе жыць.

стомленая ў пятніцу я забягаю на Камароўку па вішню. як прадавачка мне - дзякуй! не "спасибо", а дзякуй. здаецца дробязь, але як прыемна. і гэта зусім не дробязь. асабліва па цяперашнім часе...

усё больш заўважаю, як людзі цягнуцца да мовы... як пачынаюць любіць нават трасянку, якая раней раздражняла шмат каго...
а я кажу - трасянка - гэта таксама наш скарб. гэта ланцужок... які не дасць нам забыцца мовы

Беларускi на галовы гэныя ведры нiколi не накладалi