Гродзенскі фатограф стварыў каляндар з гістарычнымі асобамі горада, а потым пачаў пісаць пра іх п’есы
Гродзенскі фатограф і драматург Руслан Хілімончык піша п’есы, прысвечаныя асобам з гісторыі Гродна. У яго бібліяграфіі ёсць творы, прысвечаныя атлету Якубу Чахоўскаму, фатографу Пятру Шумаву, а таксама каралеве Боне Сфорца.
Руслан Хілімончык. Фота: vgr.by
У 2021 годзе Руслан Хілімончык стварыў каляндар для Гродзенскага драматычнага тэатра. У яго канцэпцыю аўтар заклаў «гістарычных асобаў Гродна». Падчас працы над календаром Руслан выявіў, што ёсць шмат людзей не зусім вядомых яму, але якія ў свой час пакінулі прыкметны след у гісторыі.
«Пазней з’явілася жаданне іх ажывіць. Было б выдатна, калі б на сцэне тэатра мы б згадвалі іх», — сказаў Руслан Хілімончык «Вячэрняму Гродна».
Першыя п’есы былі пра асілка Якуба Чахоўскага, які нарадзіўся ў Гродне ў 1897 годзе. Пазней ён стаў гусарам, займаўся барацьбой, а таксама выступаў у цырку. Паводле Хілімончыка, трэніровачныя прынцыпы атлета актуальныя дасюль.
Другую працу драматург прысвяціў іншаму ўраджэнцу Гродна — фатографу Пятру Шумаву. Ён нарадзіўся ў 1872 годзе, быў адным з вядомых і найбольш важных дзеячаў сацыялістычнага руху ў Гродне на пачатку ХХ стагоддзя. Але больш Шумаў вядомы тым, што фатаграфаваў навукоўца Альберта Эйнштэйна, мастака Марка Шагала, паэтку Марыну Цвятаеву, кампазітара Сяргея Пракоф’ева, паэта Уладзіміра Маякоўскага.
«Потым я ўжо шукаў у біяграфіях нейкія не зусім відавочныя факты, якія маглі б зацікавіць простага чалавека. Так атрымалася з Бонай Сфорца. Было цікава пагрузіцца ў той час і разумець, што вось наш самы стары гадзіннік у Еўропе на Фарным касцёле — яе заслуга», — сказаў Хілімончык.
На яго думку, пра Бону Сфорца можна напісаць не адну кнігу. Таму п’еса — толькі эпізод з жыцця, праз які гэтую гістарычную асобу яшчэ не разглядалі.
Наступная гераіня п’есы Хілімончыка — пісьменніца Эліза Ажэшка. Цяпер драматург знаёміцца з творчасцю Ажэшкі, бо хоча пагрузіцца ў свет чалавека праз яго творчасць.
Чытайце:
«Каб аднойчы вярнуцца дахаты». Ганна Шаркунова напісала песню на словы Максіма Знака
89-гадовы Кастусь Цвірка: Буду жыць, пакуль не выдам усе 200 тамоў «Беларускага кнігазбору»!
